เราจะทำอะไรได้ ?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ จะมาเล่าต่อครับ คือว่า อย่างที่เรียนท่านสมาชิกไว้ แต่ขอแจ้งข้อมูลเบื้องต้นก่อน เพื่อให้เรื่องราวดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง (สงสัยว่าจะอยู่เวปนี้นานแน่ๆแล้วเรา)ผมเรียนป.ตรี บริหารราชภัฏฯ แต่ฝึกงาน ที่สหกรณ์การเกษตร แล้วเจ้านายชอบ ทำงานต่อเลย -ลาออก-บวช-ทำงานที่สหกรณ์จังหวัด(กระทรวงเกษตร) ดูแลพืชไร่ มัน ข้าวโพด ฯ(4 -5 ปี)-ลาออกเบื่อ (1)-ทำงานที่โครงการพระราชดำริอ่าวคุ้งกระเบนดูแลสหกรณ์ประมงในโครงการ 4ปีกว่า -ลาออก-ปัจจุบัน -เป็นคนงานทั่วไป อยู่เทศบาลใกล้บ้าน(มีคนถาม จากนักวิชาการมาเป็นคนงานเนี่ยนะ?) ผมก็ได้แต่ยิ้ม คนเค้ามอบให้ แต่งตั้งให้ทั้งนั้น ตัวตนเราอยู่ที่ใหนเราต้องรู้ใจเราดี(คิดในใจ) ทุกวันนี้ อย่างที่เรียน สุขภาพกายใจผมดีมากๆมีความสุขดี สนุกกับชีวิตมากด้วย (ไปดิ้นรนฟุงเฟ้อตั้งนาน วิมานอยู่ไกล้ ไม่เห็น อิอิ)จะเห็นว่า ผมอยู่แต่ในวงการเกษตรทั้งสิ้น ไม่พ้น ต้องรับโครงการ เกษตรพอเพียง มาสานต่อ มีงบมาอบรมชาวบ้าน ทั่วจังหวัด แจกโน่น แจกนี่  พด 1-7 น้ำหมัก แบบโน้น แบบนี้  เป็น 4 - 50โครงการ อาจารย์ยักษ์ก็เจอบ่อย เลยครับ แต่ว่าไกล้เกลือกินด่าง ทัพพีห่อนรู้รสแกง(น้าน..สำบัดสำนวน) ไม่ได้ซึมซับเข้ากะโหลกเล๊..ย ไม่ทำ ไม่เอาเลยดีกว่า ร่อนเร่ ไปเรื่อย ไร้สาระ เป็น 10 ปี่ โชคดี มีลูกช่วย(ไม่ใช่คุณพระช่วยนะ) เจ้าโอปอล(ลูกสาว) เกิดมา เลยได้กลับบ้าน มีเวลาว่างก็หาอะไรทำ  (เค้าว่า ภาคทฤษฎีเหรือจะสู้ปฏิบัติ ตอนหลังรู้สึกชอบสนุกเลยมาอยู่กับพี่น้องในเวปนี้แหละ  รู้อย่างนี้ทำมาทำตั้งนานแระ)


แล้วจะทำอะไรดี ? วิเคราะห์..... คิด



สะระตะ แล้ว หมูหลุมดีกว่า



แล้วหมูหลุมก็มา


ยัง ยังมีเวลาเหลือทำอะไรดี


 


ไก่ไข่ เป็นไง ?


ระหว่างนั้นก็มี




ป่ายางรอน้ำจากเล้าหมู คอยดูยาง 2 ต้นนี้นะ พี่น้อง


แล้วจะทำอะไรต่อดี คิด คิด ?

ความเห็น

ฝากตัวด้วยนะคะ...ไว้ขอความรู้ :admire2:

เลี้ยงหมู    โกยขี้หมูขาย  ขายดีจะตายขอบอก   :uhuhuh:

น้องโอปอล  น่าร๊ากกกกกกกก  อ่ะ     :love:

อย่าเพิ่ง ยกยอเลยครับพี่ เดี๋ยวต่อไป จะว่า ไอ้นี่หน้าตาน่ากลัว ทำตัวน่าเกลียด ไม่ได้นา.ครับ อิอิอิ.....

ขอความรู้ด้วยคนนะค่ะ...ดูจากงานที่ผ่านมาด้านเกษตร ประสบการณ์เพียบเลยค่ะ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

  แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง คือสโลแกนของบ้านสวนพอเพียง


    เรามาสานต่อไปด้วยกันครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้า