เตสํวู ปสโมสุขฺโขฯ

หนูจะปรุงแล้วนะ  ...  ทำให้นึกถึงนิทานอีสปตอนเรียนประถมเรื่อง  หมากับเงา   อะ..อ่าาา  คิดไปโน้นนนนนนน  แนะ  

:love: จะอย่างไรก็ตาม  ขอสร้างและสะสมความดีเอาไว้เท่าที่มีโอกาศสร้างนะค่ะลุง

สังเกตดูเห็นลูกหนำ อยู่บนฝั่ง   น่าจะจริง..

ขนำน้อย แยกได้ซึ่งอันไหนจริง อันในปรุง.....แล้วจิตใจคนจะแยกได้ไหมน่ะ

เวลาอ่านบล๊อกลุงที่ไร..มีข้อคิดก็เยอะแถมมีมุกที่แคะขายไม่ได้ก็มากมาย..หนูดีใจนะคะ..อย่างน้อยบล๊อกนี้ก็ยังมีคนเก่าคนแก่ที่ยังมาคอยบอกเล่าเรื่องราวต่างๆที่บรรดาเด็กรุ่นใหม่ที่เกิดทันบ้างไม่ทันบ้าง ได้รับรู้เรื่องราวต่างที่ลุงมาเติมแต้มให้กลไกลของสมองน้อยๆของคนอีกหลายคนเพิ่มมากขึ้น...

การเข้าไปสงบสังขารเป็นการสงบอย่างยิ่ง สงบอย่างไร หยุดการปรุงแต่งอย่างไร ปัจจัตตัง เวทิตัปโพ วิญโญหิ หรือมิใช่? 

สวัสดีดีค่ะ ลุงปาโล - เท่าที่ทิพย์เห็นๆขนำน้อยริมน้ำค่ะ นอกนั้นลุงปาโลสื่ออะไรค่ะ ทิพย์ งง  :confused:

นั่นสิคะอันไหนจริงอันไหนคือมายา :confused:

ถ้าจิตนิ่ง แลทุกสิ่งอย่างรู้  แต่นิ่งน้อยลงทุกทีค่ะ

สวยมากๆเลยค่ะ