ความคืบหน้าทำสวนยางให้เป็นป่ายาง แปลงใหญ่

    เรื่องของการทำสวนยางผมก็เห็นมาตั้งแต่เล็กๆ จะว่าเป็นอาชีพของบรรพบุรุษก็ว่าได้ การที่ผมลาออกจากงานมาทำสวนยาง และทำสวนผสม ก็เจอหลายคนว่าผมเอาความรู้มาฝังดินบ้าง กรีดยางไม่ไหวหรอกมันเหนื่อย แต่ทุกวันนี้ผมว่าผมกลับมาพัฒนาที่ดินของพ่อแม่มากกว่า เหนื่อยแต่เหนื่อยอย่างมีความสุข และพร้อมที่จะเหนื่อย

   ตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้ตั้งแต่วันที่เข้าไปตัดหญ้าในสวนยางยางแล้ว แต่ยังไม่ได้ถ่ายรูป พอดีบล็อกที่ผ่านมาพี่หยอยก็ทวงมา ก็เลยไปถ่ายรูปมาให้ดูกัน แนวคิดทำสวนยางให้เป็นป่ายางผมได้เขียนมาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ก็มาอัพเดทความรกกัน ผมมีสวนยางที่ทำเรื่องนี้อยู่ 2 แปลงมาดูแปลงแรกกันก่อนแปลงนี้ 4 ไร่

รกขนาดนี้แล้วก็ยังไม่เป็นที่พอใจของผม

มันต้องรกกว่านี้

ผมตัดญ้าเฉพาะทางเดิน

ต้นไม้ที่งอกขึ้นเองเริ่มโต

นี่ก็ไม่รู้ว่าต้นอะไร

ต้นพลา อนาคตผมจะเอามาเผาถ่าน หรือไม่ก็ให้ลูกหลานได้เล่นฉับโผง

อันนี้ไม่รู้ว่าไม้ดอกหรือเปล่า

สับปะรดก็ยังมีอยู่ทั่วสวน

มะม่วงเบาก็มี

เข้ามาถ่ายรูปได้ยอดยาร่วงกลับบ้าน

   เท่าที่ปล่อยให้สวนรก ผมยังไม่เคยเห็นต้นไม้ทะเลาะกันเลย มีแต่คนนี่แหละที่ทะเลาะกัน ต้นไม้มันมีแต่เกื้อกูลกัน ถ้ามีคนถามถึงปริมาณน้ำยางที่ได้ผมก็ไม่เคยเปรียบเทียบกับใคร แต่เท่าที่เห็น ณ ตอนนี้ก็ไม่ได้น้อยกว่าสวนข้างๆ ส่วนอนาคตเมื่อมันรกกว่านี้ผมมั่นใจว่าปริมาณน้ำยางคงมากว่าสวนข้างๆ เป็นแน่

สำหรับคนที่รักความสะอาดก็จะเป็นแบบนี้ครับ สวนที่อยู่ติดกัน

   อีกสิบปียี่สิบปีสวนนี้ก็จะสะอาดไปแบบนี้แหละครับ ส่วนสวนของผมผมก็ยังนึกไม่ออกว่าสวนผมจะมีอะไรบ้าง อาจมีเสือมาอยู่มั่ง ท่านผู้อ่านก็คิดต่อเองครับ อย่าเชื่อผมคิดวิเคราะห์เอาเองนะครับ เพราะการที่ผมทำแบบนี้คนเขาว่าผมบ้า จะเชื่อคนบ้า หรือเชื่อคนไม่บ้าก็ตามแต่ท่านเถอะ