ใครผิด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ขึ้นหัวข้อ มาเพราะอัดอั้นตันใจ

ดวงมีปัญหากับการส่งของของไปรษณีย์ที่บ้าน คือจะส่งช้ามาก เค้ารวบรวมหลายฉบับแล้วมาส่งทีเดียวค่ะ เมื่อกี้ เพิ่งจะได้รับ ที่ตากปลาเค็มจากพี่โสทรค่ะ ประทับตราวันที่ 20 พ.ค. ถึง 1 มิ.ย. ไม่ได้รับของเอง พ่อแฟนรับของให้ ดวงโดนพ่อของแฟนต่อว่าว่าดวงไปร้องเรียนคนส่ง เขาจะถูกไล่ออกจากงาน เขาบอกพ่อ ว่าเขาจะโดนไล่ออก แต่เวลาเขามาส่งจดหมายเขาไม่เห็นเคยบอกเลยค่ะ และที่สำคัญ ดวงไม่เคยร้องเรียนเขาค่ะ แค่ไปถามที่ไปรษณีย์ว่าจดหมายโดยปกติใช้เวลากี่วันถึง และไปรษณีย์ก็บอกว่าจดหมายธรรมดาไม่แน่นอนว่ากี่วันถึง แล้วถามว่าดวงอยู่ตำบลอะไร แล้วให้เบอร์ คนส่งมา ดวงไม่เคยโทรหาเขา ไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ตอนนี้แฟนดวงพูดว่าถ้าเธอไม่ยอมใครเลยมันจะอยู่ที่นี่ไม่ได้นะ ดวงไม่ได้ไม่ยอมแต่ถ้าส่งให้เร็วขึ้นมันก็จะดีกับภาพลักษณ์ของบริษัทคุณเอง ดวงเซ็งกับบริษัทไปรษณีย์ไทยมากเลย สรุปสุดท้ายคนที่ผิดก็คือตัวเราที่ไม่ยอมหยวนค่ะ เป็นคนไม่ยอมใครจะอยู่กับใครไม่ได้ แล้วต้นไม้ของฉันที่เน่าเพราะไปรษณีย์ใช้ เวลา 12 วันในการเดินทางมาถึงมือ ใครจะรับผิดชอบ โธ่ไปรษณีย์ไทย

ขอโทษทุกคนนะคะถ้าอ่านแล้วรู้สึกแย่ไปด้วย 

ความเห็น

เห็นใจคุณดวงนะคะ  ไม่ใช่คุณดวงคนเดียวที่คิดว่าไปรษณีย์ไทยน่าเบื่อที่ร้านบีบีก็มีไปรษณีย์ใกล้ๆร้านแล้วไปรษณีย์เค้าก็จะมีกล่องขาย กล่องขนาดใหญ่ใบละ 50 บาทค่ะ ไปกี่ครั้งๆก็หมดถามเค้าว่าจะมาเมื่อไหร่เค้าว่าอีกห้าวันไปอีกก็หมด ถามร้านเพื่อนๆทุกคนก็เจอปัญหานี้  เพื่อนบอกมาว่าทางนายไปรษณีย์เค้าจะเก็บให้บริษัทนึง ของมาเมื่อไหร่ก็ไม่ขายจะล๊อคไว้ให้ บีบีก็คงเหมือนคุณดวงมั้งคะ ก็เลยร้องเรียนไปที่ไปรษณีย์กลาง  แต่ผลเป็ยงัยไม่ทราบหลังจากนั้นไปซื้อเมื่อไหร่ก็มีของตลอดค่ะ

   เฮ้อความจริงก็ต้องอธิบายกันให้เข้าใจถึงบทบาทและหน้าที่ กันให้ถูกต้องตรงไปตรงมา  ถึงเหตุและผล  ผมเองก็มีประสบการณ์ที่แย่สุดๆกับการบริการของไปรษณ๊ย์ไทยมาแล้วเช่นกัน     กรณีอย่างนี้ความจริงบางเวลามันก็พูดไม่ได้มันต้องดูสถานะการณ์แวดล้อมอื่นประกอบด้วยไม่อยากจะฟันธงว่าใครถูกผิด ให้เป็นการยืนยันแต่อย่างใด ทางที่ดีการสื่อสารที่ไม่ตรงไปตรงมา โดยการฝากผ่านผู้ถือสื่ออีกทอดหนึ่งมา ตัวสื่ออาจถูกแปรสภาพหรือ คนถือสื่อขาดประสิทธิภาพ ด้วยเหตุผลที่ต่างออกไปซึ่งจำกัดด้วยเงื่อนไขอื่นภายนอกอาจทำให้การสื่อสารผิดพลาดไป หาก เจตนาบริสุทิธ์ใจ ก็จะเคลียร์ในสภาวะโอกาสที่อำนวย เท่านั้นขอย้ำว่า "โอกาสที่อำนวยเท่านั้น" ไม่เช่นนั้น การพูดอะไรลงไปแม้เจตนาจะดี แต่หากผิดที่ผิดเวลา ก็อาจไม่ป็นคุณอันใดเลยกับ ผู้พูดได้เช่นเดียวกัน 

       กรณีของผม ผมไปถึงที่ทำการเลยแล้วจัดการทำบันทึกหนังสือแจ้งให้เขารับทราบเป็นลายลักษณ์อักษรชัดเจน  แล้วให้หัวหน้าเขาเซ็นต์รับทราบไว้ทั้งสองฝ่าย (ตอนนั้นรู้สึกโกรธมาก แต่หัวหน้าเขาพูดจาดีโอเคพอฟังได้ไม่หัวหมอ) พร้อม กำชับไว้ว่าจะติดตามผลอย่างต่อเนื่อง แต่แล้วไฟเราก็มอดลงไปเอง  ในหนังสือเขียน ทำนองว่าให้เขาทำการสืบสวนสอบสวนว่า ของที่เสียหายเกิดขึ้นที่ไหน และเกิดได้อย่างไร แล้วใครจะเป็นผู้รับผิดชอบค่าเสียหาย (ซึ่งจริงๆ เหตุผลสุดท้ายมันมีค่าประกันอยู่แล้วแต่กว่าจะได้นั้นมันนาน ๆนานเกินไปที่เราจะรอไหว ซึ่งผมดูแล้วเสียเวลาเปล่า รถไม่ต้องซ่อมกันพอดี ถ้าหากมอรอเคลมกันแบบนี้ ยิ่งเรารู้สภาพการทำงานของพวกนี้ดี  ทีแรกเขาจะเอาของกลางไว้ เพื่อเป็นหลักฐาน ในการสืบสวนสอบสวน แต่ผมไม่ยอมให้ของจริงให้ไว้แต่เพียงรูปถ่าย และกล่องที่มีสภาพชั้นอกก็ดูเรียบร้อยดีแต่ชั้นในกลับฉีกขาด และ ของภายในแตกหักได้ไงพอเปิดกล่องมาเราก็งงเลย  แต่ก็ภูมิใจที่ได้อธิบายเหตุผลที่เราต้องทำ นั้นให้เจ้าหน้าที่เขาเข้าใจ เพราะมันอาจไปเกิดกับคนอื่นๆได้อีก หากเขาไม่จัดการให้มันถูกต้องตามที่ควรจะเป็น การพูดคุยตอนแรกทำท่าไม่ค่อยดี แต่เราไม่ยอม เมื่อเขาฟังเหตุผลของเราแล้วเข้าใจแล้วก็ยังขอบคุณเราอีก เฮ้อ ...นะช่วยกันไป ....สำคัญเหตและผล กาลเวลา สถานการณ์แวดล้อมด้วย  ขอให้เรื่องไม่ดีจงคลี่คลายลงไปได้ด้วยมือเรา ปัญหา มีไว้แก้ ด้วยเหตุผลที่รับกัน  สุดท้าย...เมื่อหาคนรับผิดชอบไม่ได้ก็...เรานี่แหละ เมื่อถึงคราวถอยก็ต้องถอยบ้าง การถอยไม่ได้หมายถึง การล้มเหลว ใช่มันคือครั้งแรก แต่หากถอยได้หนึ่งก้าวแล้ว สองเท้ายืนแน่นอย่างมันคงมันก็รุกฆาตได้เช่นกัน... เชื่อฟังผู้ใหญ่ไว้ก่อนแล้วคล่คลายที่หลัง มันเป็นหนทางที่ดีที่สุดแล้ว  เชื่อผมเต๊อะ ทำให้เราดู น่าเกรงขามใช่ย่อยนะ การให้อภัยเนี่ยนะ ถือเป็นธรรมะขั้นสูงเลยทีเดียว

      พิมพ์มาเยอะเลยไม่ได้อ่านทบทวนเลยมีอันไหนผิดหรือเปล่าเนี่ย

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

รักษาสิทธืของของเราน่ะดีแล้วครับผมว่า หลายๆ ครั้งผมละเลยตรงนี้ไปก็ได้แต่ โทษแล้วก็สมน้ำหน้าตัวเอง ว่าง่ายไป ( มักง่ายไป ) เรื่องบางเรื่องก็ปล่อยเลยตามเลย สร้างนิสัยแล้วก็พฤติกรรมเคยชิน ให้กับคนอื่นๆ

 

ผมเองก็เจอปัญหากับไปรษณีย์ที่บ้านเหมือนกันครับ

หลายๆ ครั้งผมขอเมล็ดพันธุ์ไป แล้วไม่มีของส่งมาเลย จุดนึงก็ไม่มั่นใจว่า เขาส่งให้เราจริงๆ หรือเปล่า ?

เพราะว่าเขาไมไ่ด้แจ้งมาว่าส่งให้แล้วนะ มาเอะใจ กับของที่ป้าเล็กส่งมา เมล็กผักปลัง กับมะละกอ ป้าเล็กบอกว่าส่งมาแล้วนะ

 

แต่ผมไม่ได้รับของเลยครับ ผมไม่ได้ไปร้องเรียนใครเพราะว่าผมอยู่ กทม แล้ว ของไม่ได้ลงทะเบียนก็ตรวจสอบไม่ได้ด้วยก็ได้แต่เลย ตามเลย

( ถ้ามีคนส่งของให้ผม แล้วไม่เห็นผมส่งการบ้าน แสดงว่าผมไม่ได้รับของ นะครับ แล้วผมก็ไม่รู้ด้วยว่ามีคนส่งมาให้นะครับ ขออภัยด้วยนะครับ )

 

เมื่อวาน มีต้นไม้ส่งมาหาผมจาก พิจิตร ตอนบ่ายๆ วันนี้ราวๆ เที่ยงผมตรวจสอบแล้วว่า ของไปถึงที่ อำเภอทีี่บ้านผมแล้ว ผมกะจะให้น้องไปรับเลย กลัวมันช้ำ แต่ความด้อยประสบการณ์ของผมก็ คือผมดันให้เขาส่งเป็นชื่อผม น้องเลยไปรับให้ไม่ได้ ผมเลยให้น้องพยายามติดต่อ ไปรษณีย์ที่บ้าน ให้แม่ไปหาไปรษณ๊ทีี่บ้านด้วย ว่ามีของหรือเปล่า ? เห็นน้องบอกว่า ปกติเขาไปรับของ แล้วน่าจะออกราวๆ บ่าย 2 มีเบอร์โทรเขาแล้วแต่ กระหน่ำโทรแต่เขาก็ไม่รับ

 

ตอนนี้ได้แต่ลุ้นคับว่าจะได้ของวันนี้หรือเปล่า ครับ ( ของไป ถึงไปรษณีย์ทีีอำเภอที่บ้าน ตอน 08:25:50 น. แล้ว เตรียมจำหน่าย ตอน 12:08:37 )

นี่แหละครับ มาตรฐานไปรษณีย์ไทย มันต้องอย่างนี้  (คงความมีมาตรฐานไว้อย่างเหนียวแน่นคู่ประเทศนี้ไปอีกนานแสนนาน) เฮ้อป้อมเห้ยทำ จอ สระ ใ

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

ทำไงได้ล่ะครับ ( ไม่มีตัวเลือกให้ผมเลยนะพี่ )

สำหรับผมก็คงเป็นเพราะหลายๆ อย่างด้วยล่ะครับ ต้นทาง pack ไม่ดีด้วย ไม่ได้กัน หรือเผื่อสำหรับการขนส่งแบบ hardcore ( ฮาร์ดคอร์ ไม่รู้จะเรียกแบบใหน นึกไม่ทันขอโทษทีครับ )

 

แต่ก็เร็วดีนะครับ ( จ่ายเขาแพง เขาเลยส่งเร็ว แต่จะให้ดูแลดีกว่านี้ ต้องจ่ายแพงขึ้นกว่านี้้หรือเปล่า ครับเนี่ย -__-"  )

แต่เจ้าหน้าที่ขาด Service mind (ขออภัยที่ใช้ภาษาอังกฤษ ภาษาไทยใช้ว่ายังไง จิตวิญญานของการให้บริการ คงจะประมาณนี้) แล้วจะโทษใคร

ผู้ส่ง ทำไมไม่ใช้บริการ DHL, FedEx

ผู้รับ ไปอยู่ในแหล่งทุรกันดาร ห่างไกลเอง ทำไมไม่หาที่อยู่ที่สะดวกกว่านี้

คนผิดก็คือสองคนนี้แหละ อย่าไปหาความสำนึก ความรับผิดชอบกับเจ้าหน้าที่เขาเลย งานเขาเยอะ เวลาทำงานก็น้อย สามโมงกว่าก็ใกล้เวลาโรงเรียนเลิก ต้องรีบไปรับลูกแล้ว ส่งลูกเสร็จก็ต้องไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ อีก น้องดวงต้องเห็นใจเขานะ

แต่ว่า ต.ดอน อ.ปะนาเระ จ.ปัตตานี พื้นที่สีแดงแท้ๆ ผมส่งอะไรไปก็ไม่เคยมีปัญหานะ คิดดูแล้วน่าส่งเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์บ้านนองดวง ไปทำงานที่ปัตตานีนะ งานไม่เยอะ เลยส่งได้ตรงเวลา

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


  กระต่ายดำเล่นหยิกซะไปรษณีย์เขียวช้ำไปเลยนะนั่นนะ  ผมช่วยหยิกซ้ำอีกหนึ่ง เริ่มเลยนะ แต่ก็ดีนะย้ายไปส่ง น้อยหน่าแถวนู้น ถ้าไม่รีบไปส่งเจ้าของ  เดี่ยวมีหวังเน่าในสำนักงาน เป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ หรือไม่ก็เน่าคามือระหว่างไปส่งแน่ ไม่มีโอกาสได้ส่งเที่ยวต่อไปอีกเป็นแน่ บุรษไปรษณีย์เอ๋ย  แต่ว่าพวกเขาจะรู้ไหมเนี่ยครับว่าเรากำลังพูดถึงเขาอยู่

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

เข้าใจประชดประชันนะ    อยากให้คำพูดของคุณกระต่ายดำได้เข้ารูหูของผู้บริหารไปรษณีย์บางเลนบ้างจัง จะได้นำไปบริหารจัดการบริหารบุคคลากรของท่านเสียบ้าง ลูกค้าจะได้ไม่เดือดร้อนอย่างน้องดวง

เป็นกำลังใจให้คะ บางครั้งเราทำถูกแต่คนรอบข้างก็ว่าเราแรงเกินไป แต่คนทำผิดก็ไม่ได้เรียนรู้ ปัญหาก็ไม่ได้แก้ซะที มาตรฐานก็หาย ทุกฝ่ายก็เดือดร้อน  คิดว่าหากเค้าโดนแค่ครั้งแรกไม่มีหน่วยงานไหนเอาเค้าออกทันทีหรอกคะ คงติดทัณฑ์บนไว้ก่อน ....

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

หน้า