อยากมาก ก็ทุกข์มาก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

      คนเราจะมีร้อยล้านพันล้านก็ไม่รวย ถ้าไม่รู้จักคำว่าพอ เมื่อลดความอยากลง ทำงานโดยไม่ได้เอาเงินเป็นที่ตั้งได้  รู้จักหยุด รู้จักพอ ครอบครัวเราก็มีเวลาว่างมากขึ้น ความสุขก็กลับคืนมา

  

           แก้วมังกร ปีนี้ว่าจะเรื้ออกเพราะเสาเริ่มเอียง แต่คิดไปคิดมา เอาไว้อีกปีดีกว่า เพราะปีที่แล้วได้กินไปร้อยกว่าลูก ทั้ง ๆที่แทบไม่ได้ดูแลอะไรเลย นี่ก็ตัดกิ่งแบ่งปันให้คนอื่นเอาไปปลูก

           มะละกอสีทอง การบ้านจากคุณจำปีสีนวล ที่ปลูกยังไงก็ยังเขียว จนสุกถึงกลายเป็นสีทอง ออกดอกชนหน้าแล้ง เลยติดแค่ลูกเดียว

                    วันนี้เลยขอส่งการบ้านทั้งครอบครัว

                        ของดีมีน้อย แบ่งกันกินนะลูกนะ

                   ให้พ่อกินด้วย พ่อขอชิมแค่คำเดียวพอ

              ได้เม็ดนิดหน่อย คราวหน้าอาจจะได้ลูกสีทอง

         ตั้งแต่ลูกมะโหน่งบอกให้พ่อดูรายการ เทคมีเอาท์ไทยแลนด์ ทุกวันเสาร์บ่ายสองโมง พ่อต้องดูทุกครั้ง ดูพ่อมีความสุข ดูไปก็หัวเราะอารมณ์ดี รึว่า สองพ่อลูกจะมีแผนเปลี่ยนแม่ใหม่ก็ไม่รู้นะ เห็นดูทุกเสาร์ไม่มีพลาด

              เล่นพับหูหมา ลูกอีกตัวก็แอบดูอยู่ใต้ถุนบ้าน

                       ในที่สุดก็ต้องให้มานอนดูด้วยกัน

            ตาเวทย์ชอบกินข้าวก่ำ นึ่งสุกใหม่ ร้อน ๆ

             ข้าวก่ำ สีเป็นข้าวกล้อง มีข้าวเปลือกปนเยอะ

                        ดูไปด้วย เก็บกากข้าวไปด้วย

                        ทำแบบนี้ไม่ได้นะพ่อ

รักลูกก็ต้องรักให้เท่ากัน อย่าสองมาตรฐาน ตอนนี้ลูก ๆขึ้นบนบ้านได้ทุกตัว

                  ผลงานของลูกตัวไหนก็ไม่รู้

              ตอนนี้เริ่มมีชาวบ้านแวะมาหาพูดคุยปรึกษา

            เพื่อนตาเวทย์แต่ละคนก็รุ่นนี้ หกสิบขึ้นไป

                            ลุงคนนี้แวะมาบ่อย

                             กล้วยสุกแล้ว

                                ขออ้วนก่อนนะพ่อนะ

                      ที่เห็นห้อย ๆอยู่ วันเดียวหมด

                               แม่ป้อนนะลูกนะ

   ลูกหมู หลุดออกมาเมื่อไหร่ ได้เรื่องแน่ ดีหน่อยที่กั้นตาข่ายไว้สูง

                      ใบยางพาราในสวนเริ่มเหลือง

   ความแห้งแล้งที่ผ่านมาทดสอบความอดทนต้องคนและต้นไม้

                      แล้งจนหญ้าตายแบบนี้ทุกปี

   กล้วยปล่อยไว้แบบนี้ เดินผ่านกรีดยางกลางคืน หิวก็เก็บกิน

อาโวกาโด้ จากลูกมะโหน่ง แล้ง ๆแบบนี้ต้องปลูกฝากไว้ให้ต้นกล้วยเป็นพี่เลี้ยง

มะหลอด ลุงโรสมาปลูกไว้ ให้หญ้าคลุม รักษาความชื้น รดน้ำอาทิตย์ละครั้ง

   ต้นไม้ในป่ามันยังขึ้นอยู่รวมกันได้  มีใครจัดระเบียบให้ ว่าต้องกว้าง ต้องห่างกันเท่าไหร่ ทำไม่ต้องคิดปลูกอะไรให้เปลืองพื้นที่

                        ฝรั่ง ทุเรียน บักเว่อ

             เม็ดพันธุ์ไม้ป่า ไม้บ้าน ๆ ได้อะไรมาก็เพาะ

มะขามเปรี้ยวบ้าง หวานบ้าง เพาะด้วยเม็ดทนแล้งดี จะเอาไปปลูกในสวนป่า

           มะพร้าวขาดน้ำ น่าสงสารทั้ง ๆที่รดน้ำอาทิตย์ละครั้ง

                    เงาะ ออกดอกแล้ว

นี่ก็ปลูกแบบผสม มีต้นบักเบน หรือตะขบป่า การบ้านจากพี่สายพิน

          บักเฟือง ถึงจะแล้งแค่ไหนก็ยังมีให้กินตลอด

                 ยางแผ่น ขายเดือนละครั้ง

          เมื่อวานขายได้กิโลละ 83 บาท กินก็ไม่ได้ ตั้งราคาเองก็ไม่ได้ เวลาจะขายก็ต้องถามพ่อค้าว่าซื้อเท่าไหร่ อยากบอกเพื่อนพ้องน้องพี่ เลิกเถอะปลูกอะไรเชิงเ้ดี่ยว ยังไงก็ไม่รอด

                    รถคันนี้ เป็นอะไรที่รักมาก

                       ประหยัดน้ำมัน ลุยได้ทุกที่

   ยางก็กรีดบ้างไม่กรีดบ้าง บางวันก็กรีดแล้วปล่อย ทำยางก้อนขาย

           เปิดกรีดปีแรก ถ้วยขนาดเบอร์ 16 แค่3 มีดเต็มถ้วย

 คนเราหิวก็กินแค่อิ่ม อยากมากก็ทุกข์มาก ชีวิตเป็นเรื่องง่าย ๆอย่าทำให้มันยุ่งยาก

 

                                                        โปรดติดตามตอนต่อไป...........

ความเห็น

    ไม่มีอยากใด ... ไม่ทุกข์ ... แม้แต่

        "อยากพ้นทุกข์"

สาธุ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ใช่ค่ะ เห็นด้วยค่ะลุง

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

เห็นด้วยอีกคนค่ะ

 

น่าสนใจทุกเรื่องค่ะ มีงานให้ทำเยอะจัง งานรอบบ้านงานมากเงินน้อย
ทำได้ไม่หวาดไม่ไหว แต่น้อง ๆ น่ารักค่ะ 
อ้อ ทำผืนยางได้สวยมาก ๆ ราคาที่ขายก็พอ ๆ กันค่ะ 

ตอนนี้ลดงานลงไปมาก เอาแค่พออยู่ได้ก็พอค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

มีครบแทบทุกอย่างแล้ว  แต่รายจ่ายทุกวันนี้ก็สูงขึ้นมากมาย  บ้านป้าเล็กก็กินอยู่เรียบง่าย ไม่ซื้อของเพิ่ม  ถ้าไม่จำเป็น แต่รายจ่ายก็ยังตกเดือนละ4หมื่นเหมือนเดิม

เมื่อวานแดงสรุปค่าใช้จ่ายบัญชีครัวเรือน ในรอบปี 55 เฉพาะค่าโทรศัพท์กับค่าน้ำมัน เห็นตัวเลข แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

Laughing อยากไปเที่ยวบ้านพี่แดงจังเลย

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

บ้านนอกชนบท กับในสวนอันแห้งแล้งเหรอ 555

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

หน้า