มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
ปีใหม่ผ่านมาได้11วันแล้วเราอวยพรให้เพื่อนๆทุกคนพบแต่สิ่งที่ดี ผมเองทบทวนตัวเองคิดถึงเพื่อนๆบางคนในบ้านสวนฯที่เงียบหายไป บางคนก็นานมากจนค่อนข้างลางเลือน บางคนก็ฝุ่นเพิ่งจะจาง และมีบางคนอยู่ในสภาวะที่ไม่พึงใจ ตัวผมเองก็บ่อยครั้งที่รู้สึกท้อ ในชีวิตจริงมันไม่ใช่สิ่งที่ฝัน ยามท้อและเหนื่อยใจ มันคือเรื่องจริงที่หากำลังใจจากคนรอบข้างหรือเพื่อนๆที่มีก็ใช่ว่าเขาจะคิดอย่างเรา เพื่อนๆว่ามั๊ย ? ไม่งั้นคนไม่เข้าส่งข้อความกันในเน็ตกันมากมายอย่างนี้(มองกว้างๆนะครับ อย่าโฟกัสมาเฉพาะตัวผมเดี๋ยวเข้าใจผิดมาปลอบใจกันใหญ่) ทีนี้เวลาเกิดสภาวะท้อแท้ถ้าไม่ได้รับการแก้ไข สภาวะหดหู่สิ้นหวังก็จะเกิด ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้นานๆก็อันตราย จะเป็นการดีมั๊ยที่จะหาทางสร้างกำลังใจให้กับตัวเองเพราะจะรอให้คนอื่นช่วยมันยาก
ช่วงนี้เข้ามารู้สึกว่ามีผู้เขียนบล๊อกน้อยลง หลายเรื่องที่เป็นเรื่่องเกี่ยวกับการปลูกพืชผัก การทำอาหาร การท่องเที่ยว ทำบุญซึ่งเป็นความรู้ดีๆแก่เพื่อนๆ ผมเองไ่ม่ค่อยมีความรู้ทางด้านนี้ก็พลอยรู้กับเขาไปด้วยแม้ว่าไม่ได้แสดงความคิดเห็น อาศัยช่วงว่างๆที่เพื่อนๆยังไมเขียนบล๊อกกันมาก ก็ขออนุญาตเอาคลิปที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับบางคนรวมถึงตัวผมเองมาลง อาจมีใครมาลงไว้ในบ้านฯก่อนแล้วผมยังไม่อ่านพบก็ต้องขอโทษท่านผู้เขียนบล๊อกท่านนั้นด้วยครับ สำหรับผมว่างๆก็เข้าไปดูเสียทีนึงมีอยู่หลายเวอร์ชั่น ที่เอามาลงนี้รู้สึกว่าศัพท์ภาษาอังกฤษยังพอฟังทันอยู่หลายคำและมีคำแปลให้คิดว่าเรียนภาษาอังกฤษไปในตัว ท้ายคลิปยังมีเพลงให้ข้อคิดอีกครับ
มาฝึกภาษาอังกฤษกันครับ มีเพื่อนบางคนบอกว่าผมชอบให้กำลังใจคนอื่น ขอบคุณมากครับเป็นเช่นนั้นจริงๆแม้ว่าทำได้ไม่ดีนัก เพราะเวลาผมรู้สึกท้อผมก็อยากได้กำลังใจแต่หายากเหลือเกิน ขอบคุณ คุณโสทรและกรรมการทุกท่านในบ้านฯ สมาชิกเก่าและสมาชิกใหม่ทุกคนครับ ถือว่าเป็นการขออนุญาตใช้พื้นที่ในช่วงที่ไม่มีผู้เขียนบล๊อกมากนักนะครับ
- บล็อกของ อินเนียร์
- อ่าน 7989 ครั้ง
ความเห็น
อินเนียร์
12 มกราคม, 2013 - 07:24
Permalink
Re: มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
ขอบคุณ คุณอ้อยหวานครับดีใจด้วยที่ลูกสาวชอบฟังเรื่องราวเหล่านี้ด้วย เคยอ่านนิทานที่พ่อจะเดินทางไปค้าขายถามลูกสาวแต่ละคนว่าอยากได้อะไรพ่อจะซื้อมาฝากเมื่อกลับมา หลายคนต้องการสิ่งสวยๆงามๆเช่นตุ๊กตา ลูกกวาด มีอยู่คนนึงบอกว่าอยากได้เกลือ ซึ่งทุกคนเห็นเป็นเรื่องแปลกแต่ในที่สุดก็พบว่าไม่ใช่สิ่งที่เห็นว่าสวยๆงามๆเท่าันั้นที่มีประโยชน์ ความทุกข์ก็มีประโยชน์เช่นกัน
ป้านิว
12 มกราคม, 2013 - 00:27
Permalink
Re: มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
i love u joopๆ
คนอะไรน่ารักคอยหานั่นนี่มาให้ดูอยู่เรื่อยๆขอบคุณจ้า
อินเนียร์
12 มกราคม, 2013 - 07:32
Permalink
Re: มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
ขอบคุณ คุณป้านิวมากครับผมเห็นว่าชีวิตคนเรามันก็คล้ายๆการทำอาหารที่จะต้องมีพริกที่เผ็ด เกลือที่เค็ม ผักที่จืด หอม ใบมะกรูดดับกลิ่นคาว ปลา เนื้อ ที่มีโปรตีนรวมกันจึงจะมีรสชาติ ชีวิตคนก็เช่นกันจะมีทั้งสุขทั้งทุกข์ปนกันไป อยูที่เรียนรู้อยู่ที่ยอมรับมัน บางทีได้รับรู้ความทุกข์ของผู้อื่นก็มีประโยชน์มาสอนใจเราเองให้เข้มแข็ง ขอบคุณ คุณป้านิวอีกครั้งครับสำหรับคำชม
ป้าเล็ก..อุบล
12 มกราคม, 2013 - 08:34
Permalink
Re: มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
ป้าเล็ก ชอบอ่าน ชอบค้น ชอบคิดทำ และทดลองทำ หลายครั้งผิดพลาด หลายครั้งสำเร็จ หลายครั้งได้พบความรู้ใหม่ แต่การใช้ชีวิต สำคัญมาก อยู่ที่ความพึงพอใจ ในความพอดีของตัวเอง แล้วเราก็พบว่าทุกข์สุข อยู่คู่กันตลอด แต่ถ้าเราได้รับความสุขมากกว่าความทุกข์ ก็ถือว่าโอเค ป้าเล็กอยู่บ้านสวน3ปี ก็ถือว่ามั่นคงแล้ว ไม่คิดจะเปลี่ยน เพราะที่นี่อยู่แล้วมีความสุขมากกว่าความทุกข์
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
อินเนียร์
12 มกราคม, 2013 - 12:34
Permalink
Re: มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
ป้าเล็กสบายอยู่แล้วเก่งหลายๆเรื่องเลยเป็นที่ปรึกษาของเพื่อนๆได้อย่างดี ถือเป็นการทำบุญอย่างดียิ่ง "สัพพทานัง ธรรมะทานัง ชินาติ" ขอผลบุญอันนี้จงส่งเสริมป้าเล็กพบแต่เรื่องดีๆครับ ขอบคุณป้าเล็กครับ
Dauphin
12 มกราคม, 2013 - 09:52
Permalink
Re: มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
สวัสดีค่ะ คุณอินเนียร์ - ทิพย์อ่าน + เห็นภาพตามที่ทิพย์เข้าใจนะ คนเราแม้จะพิการในรูปแบบต่างๆกัน แต่พวกเขาเหล่านี้ มีความพยายามช่วยเหลือตัวเองในเรื่องนั้นๆ แล้วทำไมคนเราหลายๆคน ที่มีรูปกายครบสมบูรณ์ จะท้อต่ออุปสรรคทำไมเล่า แม้หันกลับไปมองพวกเขายังทำได้ ในขณะที่ร่างกายเราครบ เราจะทำไม่ได้เลยหรือ!!! เพลงนี้ทิพย์ชอบมากเลย เวลาท้อ แล้วไม่มีใครให้กำลังใจเราๆต้องสู้ด้วยตัวเอง ทั้งในเรื่องการงาน และเรื่องส่วนตัว / ใช่เลย เราอยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่หวัง แล้วทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด ขอบคุณๆอินเนี่ยร์ค่ะ
ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี
อินเนียร์
12 มกราคม, 2013 - 12:57
Permalink
Re: มาเรียนภาษาอังกฤษกัน
สวัสดีครับคุณทิพย์ เราพบเจอเยอะมากเลยที่งอมืองอเท้าสร้างปัญหาให้กับสังคมทั้งที่อาการครบ32 ดื้อกับพ่อแม่ดื้อกับคุณครู แม้แต่คนที่โตแล้วก็เยอะครับไม่ฟังใคร แต่เรามาพูดถึงตัวเองดีกว่า บางครั้งตัวเราเองก็เผลอไผลหรืออ่อนล้าก็ต้องเติมกำลังใจให้กับตัวเอง เท่่าที่ผมพบมารู้สึกว่าคนที่อยากให้คนอื่นฟังความทุกข์ของตัวเองมีมากแต่คนที่คอยรับฟังและให้กำลังใจคนอื่นมีน้อย ผมคิดว่าเป็นความรู้สึกที่ดีถ้าได้ช่วยทำให้คนที่ทุกข์ใจขาดคนที่รับฟังเขาได้มีความรู้สึกว่ายังมีใครซักคนรับฟังเขาอยู่ และยามใดที่เราท้อแท้ เราควรหาทางเพิ่มกำลังใจให้ตัวเองด้วยในทางที่ถูกที่ีควร ขอบคุณ คุณทิพย์ครับ
หน้า