ลูกชายคนเล็ก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                                                           

ช่วงเช้าของวันหยุดวันหนึ่ง  ใด้รับคำร้องขออนุญาตุจากลุกชายคนเล็ก (ม.4)ว่าจะไปตกปลากับเพื่อนที่ทะเลแห่งหนึ่งและจะกลับในตอนเช้า  ซึ่งจุดดังกล่าวอยู่ห่างจากบ้านประมาณ  40-50 กม.  ถึงจะเป็นห่วงแต่ก็เข้าใจถึงความเป็นวัยรุ่น  ตรวจสอบรายชื่อเพื่อนในกลุ่มก็คุ้นเคยกันเพราะมาทำกิจกรรมที่บ้านกันอยู่บ่อยๆก็ไม่เคยพบมีพฤติกรรมที่น่ากังวลเลยสบายใจหน่อย  แต่ที่เป็นห่วงคือการเดินทาง  ระยะทางประมาณนั้นก็ไกลอยู่  พ่อเสนออาสาไปส่งและรับก็ไม่ตกลง  ด้วยเหตุผลว่าเขาขับจักรยานยนตร์ไปเองได้ไม่ต้องห่วง  ก็เลยใด้แต่กำชับการขับขี่อย่างปลอดภัย  เป็นเหตุบังเอิญว่าที่ๆจะไปกันนั้นมีบ้านคนที่รู้จักนับถือกัน  ก็โทร.แจ้งให้ช่วยสอดส่องดูแลให้ด้วยโดยที่เด็กๆไม่รู้

       

       

 

        

        

                                               

 

        

       

        

        

                                         

                                                  

 

>

ความเห็น

เห็นแล้วชื่นชมค่ะ รักในทางที่ถูกต้อง เป็นห่วงแต่ไม่กักกัน น้องๆดูมีความสุขทุกคน ..ขอบคุณมากๆที่นำมาให้ชมนะค๊ะคุณธีระชัย 

ยังไม่เคยเป็นพ่อแม่คน แต่จากภาพสัมผัสได้ว่า เด็กๆ รู้สึกอิสระเสรี และมีความสุขดีมาก ตามประสาวัยรุ่น ปล่อยให้เขาดูแลตัวเองบ้างก็ดีค่ะ โตขึ้นเขาจะได้ห่าม เอ้ย! ห้าวหาญ เหมือนพ่อเขาเราอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ก็พอ


ว่าแต่ คนไหนลูกชายพี่ธีคะ Laughing

ดีใจนะที่ได้เจอสมาชิกมีลูกวัยรุ่นเหมือนกันค่ะ  แต่บางครั้งพ่อแม่ก็สับสนจะเอาอย่างไรดี

เฮ้อ!!อยากบอกว่ารักและเป็นห่วง อย่างมาก--ลูกบอกว่าไม่ต้องห่วงมากก็ได้ (โตแล้ว)--งั้นพ่อตามไปห่างๆ โดยคนรู้จัก---น่ารักอ๊า

หน้า