บั่วเลย..สุดยอดผักกระถาง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

Laughing "บั่วเลย" คืออิหยัง?..งงๆกันอยู่ใช่ไหมคะ.."บั่วเลยหรือผักบั่วเลย"เป็นชื่อท้องถิ่นที่ใช้เรียกต้นหอมพันธุ์พื้นเมืองที่ปลูกตามชนบทในจังหวัดนครพนมค่ะ จังหวัดอื่นๆในภาคอิสานก็อาจจะมีปลูกกันและเรียกชื่อต่างๆกันไปค่ะ

Surprisedบั่วเลยกระถางนี้ ข้าพเจ้าปลูกไว้ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2555 เวลาจะใช้ประกอบอาหารก็เก็บเอาแต่ใบ ไม่ถอนทั้งต้นนะคะซึ่งบัวเลยก็จะแตกใบออกมาเรื่อยๆค่ะ ข้าพเจ้าได้พันธุ์จากการลงเยี่ยมบ้านผู้รับบริการรายหนึ่งในชุมชนที่ข้าพเจ้าทำงานค่ะไปเจอที่เขาปลูกไว้ กำลังงามเชียว..ก็เลยซักถามที่ไปที่มาแล้วก็ขอพันธุ์(เล็งไว้ตั้งแต่แรกเห็น..อิอิ)ได้พันธุ์มาประมาณ 10หัว 
   Undecidedข้อดีของบั่วเลยคือ อยู่นานอยู่ทนเก็บใบทานได้ทั้งปี ถ้าดูแลดีคอยเติมดินหรือมูลไก่ประจำก็ยิ่งอยู่ได้นานจนลืมหลังเชียวแหละค่ะ ส่วนใหญ่ชาวบ้านเขาจะปลูกใส่กระถางหรือในภาชนะที่ไม่ใช้แล้วตั้งไว้บนหลักเสารั้วหน้าบ้าน บางคนลงทุนหน่อยก็ปลูกในกระบะไม้ใหญ่ๆไว้หน้าบ้านหรือบริเวณข้างบ้าน ซึ่งบรรดาไก่ทั้งหลายก็ไม่สามารถจิกกินหรือคุ้ยเขี่ยได้..นี่แสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาท้องถิ่นอีกประการหนึ่ง
 
..นี่คือบั่วเลยอีกพันธุ์หนึ่งซึ่งปลูกไว้ที่ทำงานของข้าพเจ้า(แม่บ้านเป็นคนปลูก)พันธุ์นี้จะแตกกอดีและมีดอกด้วย แต่ความอยู่ทนด้อยกว่าบั่วเลยที่ข้าพเจ้าปลูกค่ะ

ความเห็น

ขอบคุณค่ะ อยากเห็นต้นหอมเมืองนอกจัง เอามาโชว์หน่อยค่ะ

ไม่เคยทราบเลยว่ามีต้นหอมแบบนี้ ดีจังเลนะคะปลูกแล้วไว้กินได้ทนนาน ขยายพันธ์ุด้วยหัวหรือเมล็ดคะ 

 

ขยายพันธุ์โดยใช้หัวค่ะ แต่ส่วนใหญ่แล้วคนปลูกขี้เกียจรอ ก็จะใช้วิธีแยกต้นปลูกโดยตัดใบออกก่อนน่ะค่ะ

ฝากชื่อไว้นะคะ (งามจนหลงรัก เลยละค่ะ)

เห็นแถวบ้านปลูกใส่กระถางตั้งบนกำแพงเหมือนกันค่ะ ง้ามงาม ดูแลง่ายด้วย

""

 

ผักบั่วเลย ก็คือต้นหอม
แต่ไม่ใช่ต่นหอมธรรมดานะครับ
ถ้าจะตั้งชื่อให้ถูกต้องแลสื่อถึงลักณณะของต้นหอมชนิดนี้ ต้องตั้งชื่อว่า  "ต้นหอมนิรันดร"เพราะเป็นต้นหอมที่ปลูกแล้วถ้าสภาพแวดล้อมเหมาะสมจะอยู่ได้มากกว่าร้อยปี
สามารถเก็บกิน(หรือขายได้ตลอดกาล)

วิธีเก็บไปกินก็สามารถถอนทั้งต้น  เด็ดแต่ใบ หรือตัดเหลือไว้แต่ตอไปกินได้
แล้วเขาก็จะแตกกอใหม่หรือมีใบใหม่งออกออกมาแทนได้

ผักบั่วเลยต่างจากหอมแบ่งตรงที่  หอมแบ่งจะลงหัวสารถเก็บหัวไว้ทำพันธุ์ได้

มีเรื่องแปลกๆจะเล่าให้ฟัง

เราปลูกหอมแบ่งใส่กระถางยาว(75 ซม.)ไว้กระถางหนึ่ง
พอหมดหน้าฝน สังเกตเห็นว่าต้นมันโทรม(เนื่องจากไม่ได้รดน้ำ)
จึงคุ้ยดูว่ามันมีหัวหรือเปล่า ก็พบว่ามี จึงถอนบางต้นออกมาจากกอ เหลือไว้กอละสองสามต้น
นำมาวางไว้ในตะกร้าที่อยู่ในร่มและมีไอแดด ใบก็เร่ิมเหี่ยว หัวมีกาบหุ้มสีชมพูจางๆ(เหมือนหัวหอมแบ่งทั่วไป)
ส่วนที่อยู่ในกระถางก็รดน้ำต่อไปสองวันครั้ง มีปุ๋ยะไรก็ใส่เข้าไปเป็นครั้งคราว(เท่าที่จะนึกได้)
ผลปรากฎว่าหอมแบ่งกระถางนั้นกลายเป็นผักบั่วเลย  อยากจะเก็บมากินเมื่อไรก็ได้โดยไม่ต้องปลูกใหม่อีก

มันต่างจากหอมแดงตรงที่ หอมแดงนั้น ถ้ามันลงหัวแล้ว ต้นมันจะคออ่อนคอพับ และเหี่ยวแห้งไป ซึ่งเราจะต้องเก็บเกี่ยวเอาไว้

หน้า