ล่าแย้ วิถีชีวิตลูกอีสาน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ผมมาถึงกุดชุมตั้งแต่ค่ำวันศุกร์ มาพร้อมกับฝนที่ตกกระหน่ำลงมา แต่หลังจากนั้นก็ไม่ตกอีกเลย อยู่กับสภาพอากาศที่ร้อนมาก ผมมาพักอยู่บ้านพี่วินิต เมื่อวานก็ชวนกันไปล่าแย้แต่ก็ล่ากันแบบสนุกๆ ไม่ได้จริงจังอะไรนะครับ

เก็บกระสุนหนังสติ๊ก

ทีมงานล่าแย้ กับบรรยากาศท้องทุ่งหน้าแล้ง

ดินกระจุย แต่ไม่โดน

ไปก่อนละนะ

รูแย้

รูปนี้ถ่ายได้ชัดที่สุด

 

   ผมคิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกอีสาน น่าจะได้ล่าแย้กันบ้างนะครับ ส่วนผมก็สนุกกับการถ่ายรูปครับ



ความเห็น

เคยล่าตอนเป็นเด็ก ตามสวนมะพร้าวที่ประจวบก็มีเยอะ แต่เดี๋ยวนี้หายากแล้ว

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

หน้าตามันเป็นอย่างนี้นี่เอง แ้ย้

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ดูท่าสนุกแต่คงร้อนน่าดู

  ทำไหรกินดีครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ป้ายาเลี้ยงไว้ในสวน  โดยมีลุงคอยให้ข้าวเปลือก  ห้ามล่าเด็ดขาดค่ะ 

 

ขอให้รอด  เอาแค่หนุกพอ  อย่าเอามากินเลย

ตอนเด็กๆ เราก็ต้องกินทุกอย่างที่แม่และลุงทำมาวางบนโต๊ะนะ หากเป็นตอนนี้คงไม่กิน


แถวบ้านที่ตะกั่วป่า ตอนเด็กๆ แย้เยอะมาก เพราะเป็นที่เหมืองเก่า บางวันญาติๆเขาจับได้เป็นสิบตัวเลย ผัดเผ็ดใบรา อร่อยมาก โบราณเขาว่า เด็กที่นอนกันฟัน ให้กินหางแย้ย่างแล้วจะหาย ไม่รู้จริงเท็จขนาดใหน


ตอนนี้อาหารการกินมีมากมายให้เลือก อย่าไปกินเลยนะ สงสารมัน

หน้าบ้านมีแย้มาขุดหลุมลายสวยงามดี หลานชอบวิ่งขับ เมื่อเป็นเด็กชอบกินบัดนาวเิลิกแล้วครับ

แย้เคยเห็น..สมัยเด็กๆ ตอนนี้คงหาดูยาก

ไม่กล้ากินอ่ะ Laughing

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

หน้า