หลุดจากสวนไปหาแสงสีบ้าง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อ28-29มีนา

ไปตามคำสั่ง  เข้าพัก  โรงแรม  แอมบาสเดอร์

เพื่ออบรม การซ่อมเครื่องถ่ายเอกสาร

นัดเจอกับน้องทราย

 สมาชิกรุ่นปี53 เป็นความหวังมานาน  ว่าสักวันเราจะได้พบกันค่ะ

เจอกันก็ได้พึ่งพากันทันที  ให้พาไปหัดขึ้น  รถไฟฟ้าบีทีเอส

ป้าเล็กตื่นเต้นน่าดู   ขึ้นครั้งแรกค่ะ  ที่จริงป้าเล็กก็เด็กเทพนะ  เรียนจบจากช่างกลปทุมวัน ปีโน้นน 32ค่ะ สอนหนังสือในกรุงเทพอีก4ปี  แล้วก็ไปสอบบรรจุได้  ก็ลากรุงเทพเลย  ตอนนี้เอาไปปล่อยกรุงเทพ  หลงค่ะ

ยำผักบุ้งทอดกรอบ

น้องทรายพาไปเที่ยว มาบุญครอง  เดินกันจนเหนื่อย  มาสั่งอาหารกินกันเลย

สลัด...อะไรสักอย่างจำไม่ได้

อันนี้รู้จักดี

 

 

น้องทรายสั่งมาให้กินเต็มโต๊ะ  ถามพนักงานว่า  เอาส้มโอมา..กินที่นี่ได้มั้ย   พนักงานบอก..ได้ค่ะ...อือ..โล่ง...หลายๆที่ก็ห้ามนะคะ  กินได้เฉพาะของที่ซื้อในร้านเขาเท่านั้น

ตั้งแต่ไปยันกลับ  คนนี้จ่ายตังค์ค่ะ  แถมต้องลงมาส่งที่ทางเข้าโรงแรมด้วยนะ  เพราะกลับไม่ถูก  555

 

ขอบคุณมิตรภาพที่ยั่งยืน

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ความเห็น

อย่าหลงกรุงนะคะ....พืชผักรออยู่

กลับมาแล้วน้องเหอ...เหนื่อย...

ขึ้นรถไฟฟ้าบนดินแล้วอย่าลืมก่อนกลับลงรถไฟฟ้าใต้ดินด้วยนะคะ อบรมเสร็จแล้วอย่ามัวหลงกรุงนะคะรีบกลับรัก(ต้นไม้)รออยู่ อากาศร้อนต้นไม้หิวน้ำค่ะ Tongue Out

กลับมา  เข้าสวนก่อนเลย  อันดับแรก

ป้าเล็กมา กทม. ไม่กระซิบบอกกันบ้างเลย จะได้พานั่งรถไฟให้รอบ กทม. แล้วก็การบ้านจะได้ส่งให้กับคุณครูกันแบบเห็นกันจะจะเลยครับ แล้วก็นั่งรถไฟใต้ดินด้วย แต่สงสัยจะไม่ทันเสียแล้ว ถ้าอย่างไรคราวหน้าอย่าลืมบอกกันบ้างเด้อ

แค่นั้นก็แย่แล้วค่ะ    ยิ่งกว่านั้น ..ขากลับต้องไปขึ้นรถตู้...เมารถค่ะ...รถติด..เป็นลม...โอย...กว่าจะกลับอุบลได้...แย่เลย

ก็ไม่เจอกันอยู่ดีแหละนะเพราะของครูนวล 20 - 22 มีนาคม ที่่เดียวกัน

ร้อนๆแล้วต้องอยู่ในกรุง รถติดด้วย อ้อยป่วยทุกครั้งเลยค่ะ  ป.ล คนจ่ายตังสขี้อายเหมือนกันเลย

น้่องทรายไม่ยอมให้ถ่ายรูปค่ะ  จ่ายตังค์อย่างเดียว

หน้า