หลุดจากสวนไปหาแสงสีบ้าง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อ28-29มีนา

ไปตามคำสั่ง  เข้าพัก  โรงแรม  แอมบาสเดอร์

เพื่ออบรม การซ่อมเครื่องถ่ายเอกสาร

นัดเจอกับน้องทราย

 สมาชิกรุ่นปี53 เป็นความหวังมานาน  ว่าสักวันเราจะได้พบกันค่ะ

เจอกันก็ได้พึ่งพากันทันที  ให้พาไปหัดขึ้น  รถไฟฟ้าบีทีเอส

ป้าเล็กตื่นเต้นน่าดู   ขึ้นครั้งแรกค่ะ  ที่จริงป้าเล็กก็เด็กเทพนะ  เรียนจบจากช่างกลปทุมวัน ปีโน้นน 32ค่ะ สอนหนังสือในกรุงเทพอีก4ปี  แล้วก็ไปสอบบรรจุได้  ก็ลากรุงเทพเลย  ตอนนี้เอาไปปล่อยกรุงเทพ  หลงค่ะ

ยำผักบุ้งทอดกรอบ

น้องทรายพาไปเที่ยว มาบุญครอง  เดินกันจนเหนื่อย  มาสั่งอาหารกินกันเลย

สลัด...อะไรสักอย่างจำไม่ได้

อันนี้รู้จักดี

 

 

น้องทรายสั่งมาให้กินเต็มโต๊ะ  ถามพนักงานว่า  เอาส้มโอมา..กินที่นี่ได้มั้ย   พนักงานบอก..ได้ค่ะ...อือ..โล่ง...หลายๆที่ก็ห้ามนะคะ  กินได้เฉพาะของที่ซื้อในร้านเขาเท่านั้น

ตั้งแต่ไปยันกลับ  คนนี้จ่ายตังค์ค่ะ  แถมต้องลงมาส่งที่ทางเข้าโรงแรมด้วยนะ  เพราะกลับไม่ถูก  555

 

ขอบคุณมิตรภาพที่ยั่งยืน

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ความเห็น

ขนาดไม่ยอมให้ถ่ายรูปน้าาาาาา

ป้าเล็กยังได้มาตั้ง 2 รูปแน่ะ

สวัสดีครับป้าเล็ก

 

สวัสดีค่ะ ลุงเริน

เข้ากรุงหายใจไม่สบาย คิดเหมือนกันมั้ยคะป้าเล็ก....

ใช่แล้วค่ะ  คุณเหมียว  ตอนเป็นลมในรถตู้  ทรมาน  นั่งยืดตัวสุดเพื่อดึงอากาศเข้า  ดมยาตลอด

แขบหลบจัง ไม่อยู่เที่ยวเหลย

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ไปมาบุญครองนี่ไปแลสถาบันแน่เลยป้าเล็กคิดถึงสถาบันละสิ   ชั้นบนมาบุญครองหรือสยามสแคว์จำไม่ได้  เป็นร้านอาหารอาเซียนจริงๆ  สั่งไม่ถูกเลย(ได้แต่ภาษาไทย)ราคาก็ต่างชาติๆ แพงหูฉี่ค่ะ

มา กทม. ไม่ส่งข่าวกันเลยนิ

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ไม่ใช่ที่อยู่ของเรากะพั่นนี้แหละ  ยิ่งร้อนๆรถติด อื้อ ไม่อยากมาเลยกทม.

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ยังคุยกันไม่จบเลย ป้าเล็กต้องกลับมาใหม่อีกครั้ง

หน้า