ว่านแก้แพ้กับแม่ที่รัก

ว่านแก้แพ้กับแม่ที่รัก

วันที่  8  มิถุนายน  2553  ช่วงนี้ที่บ้านฝนตกทุกวันเลย  ดีได้ปลูกอะไรหลายอย่างเลย  มะเขือ  มะเขือพวง  มะละกอ  ว่าน  มะรุม  ฟักทอง  ดอกไม้ให้แม่    พอดีช่วงนี้มีดอกไม้ออกดอกหอมเต็มบ้านเลย   อากาศก็เย็นไม่ร้อนเท่าเดือนเมษายน  ใครบอกละว่ามาอยู่บ้านไม่มีอะไรทำทำจนไม่มีเวลาจะพักแล้ว  วันนี่ยกท่อจะปลูกว่านคงเป็นที่เราไม่เคยยกของหนัก  ทำเอาหลังปวดไปหมดเลย  ผลก็คือปลูกได้กระถางเดียวเอง   รอหลังหายดีก่อนแล้วจะปลูกต่อค่ะ แม่คงเห็นว่านที่ไม่ได้ปลูกแต่ยังไม่ได้หั่นแม่เอามาหั่นตากแตดให้หมดเลยค่ะ  แม่บอกว่าเดียวแห้งไม่ทันกินต้องบอกก่อนว่ากิ่งยังต้องกินอยู่  แต่ไม่ได้กินยาหมอแล้วก็พ่นยาแล้ว  พอมาอยู่บ้านอากาศก็เปลี่ยนคนที่เป็นภูมิแพ้ต้องมีอาการ

อยู่แล้วค่ะแต่ไม่จามมีน้ำมูกแทนค่ะ  เมื่อเช้าพ่อสมพงษ์เจ้าของยาก็มาค่ะเลยได้เอารูปมาให้ดูคนนี้ละค่ะเจ้าของยาตัวจริงค่ะ  พ่อบอกว่าพ่อไม่มีลูกสาวเลยขอให้หนูเป็นลูก  ดีจังมีพ่อเพิ่มอีกคนแล้ว   พ่อจะไปมาหาสู่ที่บ้านเป็นประจำมีอะไรก็จะเอามาฝากที่บ้านเสมอ   ว่านพ่อก็จะเอามาให้พ่อบอกว่าที่กิ่งปลูกหัวเล็กของพ่อหัวใหญ่กว่า

                หลายสิ่งหลายอย่างถ้าเรายังอยู่ที่กรุงเทพฯ  เราจะไม่ได้รับรู้ความเอื้ออาทรของคนที่รักเราเลยดูตัวอย่างเมื่อเช้ากิ่งไม่ได้บอกแม่นะว่า  แม่ทำให้หน่อยทำนี่ให้หน่อยแม่มีความสุขที่แม่ได้ทำให้เรา  เมื่อเช้าเห็นดอกไม้บานเต็มต้นเลยเก็บมาเสียบไม้แล้วให้แม่  แม่ยิ้มมีความสุขจังแม่ชอบดอกไม้แล้วยังได้จากคนที่แม่รักด้วย 

(แล้วใครหลาย ๆ คนละค่ะคิดถึงแม่หรือยังค่ะ)