น้องรามกับน้องเอื้อง

         เช้า ๆปั่นจักรยานไปสวน อยากมีเวลาในสวนนานขึ้น ก็ต้องตื่นเช้าอีกหน่อย ปกติจะตื่นราวตี5  การปั่นจักรยานไปสวน สิ่งที่ได้แน่ ๆคือประหยัดค่าน้ำมัน ได้ออกกำลังกาย

     ผลไม้ป่าข้างทาง ลูกอะไรก็ไม่รู้ สวนดีกลมเหมือนลูกเทนนิสเลย

          บางวันก็ได้เม็ดมะม่วง  มะม่วงกะสอ หรือมะม่วงน้อย มะม่วงเบาทางอิสาน นับวันจะหายาก เพราะออกลูกปีละครั้ง ลูกเล็ก ดิบเปรี้ยวจี๊ด เนื้อไม่เยอะ เวลาสุกจะหอมหวาน สมัยก่อนเด็กชนบทอิสาน จะบีบเอาเม็ดออก ยัดข้าวเหนียวเข้าไป กินอร่อยดี  กินแล้วจะทิ้งเม็ดก็เสียดาย เอาไปปลูกทิ้ง ๆข้างทาง ปลูกไปร้อย รอดหนึ่งต้นก็ยังดี เพราะการปลูกข้างทาง วัวควายชาวบ้านกัดกิน ไฟไหม้บ้าง แล้งจัดบ้าง รอดยาก แต่ก็ทำแบบนี้มา 2 ปีแล้ว

            ทุกครั้งมาสวน ลูก ๆจะวิ่งออกมารับทุกครั้ง

                          อีกหน่อยก็มีแก้วมังกรกิน

                          มะเขือม่วงการบ้านป้าเล็ก

                       เงาะลูกแรกในสวนสุกแล้ว

                            บวบงูปล่อยให้สุก

                          ได้ 13 เม็ด แห้งค่อยปลูก

                                 ปลูกแตงไทย

ตอนนี้เด็ก ๆไม่นอนบ้านสวนแล้ว มากินมานอนอยู่บ้านน้องรามกับน้องเอื้อง

                      น้ำกับอ้วนดำขาดกันไม่ได้

         เวลาให้ข้าวก็ต้องเอามาให้ในสวน ไม่กินที่บ้านสวนแล้ว

ถ้าคืนไหนน้องรามกับน้องเอื้องกรีดยาง เช้ามาสวน จะเจอลูก ๆสามตัวสภาพนี้

                อ้วนดำแม่เรียกก็แค่ลืมตาแล้วหลับต่อ

            ตอนนี้ทำยางก้อน จะกรีดยางราว หกทุ่มถึงตีสาม บางวันกลัวฝนตกก็จะหยอดน้ำหมักต่อเลย กว่าจะเสร็จก็สว่างคาตา

น้องรามบอกทุกครั้งที่กรีดยาง รปภ.สามตัวจะเป็นเพื่อนกรีดยางตลอดคืน เดินตามทุกแถวจนเสร็จงาน

                     ต้นไม้ที่เพาะไว้ก็ทยอยปลูกไปเรื่อย ๆ

ประดู่ต้นเล็กหน่อย แต่ก็ต้องปลูก เพราะอ้วนดำชอบกัดถุงเล่น ต้องแอบเอาไปปลูก

อินทผาลัมได้มาจากลูกมะโหน่ง มะโหน่งได้มาจาก น้องจันทร์เจ้า ปลูกไป 2 ต้น

            จุกสับปะรด ได้มาจากกรุงเทพ น้องหมูให้มา

         น้องรามมาช่วยปลูก ปลูกแบบง่าย ๆไม่ต้องใส่ปุ๋ยรดน้ำ ขุดดินแล้ววางแค่นั้น รับรองไม่ตาย โตช้าหน่อย แต่รับรองไม่ตาย ได้กินแน่นอน

    ขุดดินปลูกฟักข้าว ได้มาจากลูกมะโหน่ง 8 ต้น ขุดดินผสมขี้หมู

            รอให้อ้วนดำเดินหนีก่อนค่อยปลูก ไม่งั้นกัดแหลก

                  จะสอบให้ผ่านให้ได้ วิชาฟักข้าว

                 ถั่วพุ่ม เก็บเม็ดไว้จนแห้ง ได้เวลาปลูกต่อ

             ปลูกถั่วพุ่มรอบ ๆต้นมะม่วงหาวมะนาวโห่พี่อ๊อด

                         ขุดแปลงตากดินไว้ปลูกผัก

                      เช้า ๆตาเวทย์เลยไปนาก่อน

                         ไปเก็บมะม่วงน้อยสุก

                         พ่อมาดีใจกันใหญ่เลย

                        พอพ่อมา ลูก ๆก็ทิ้งแม่

    รามกับน้องเอื้องหยอดน้ำหมัก ตาเวทย์เรียกพักมากินมะม่วงน้อย

              น้องรามหัวเราะชอบใจ บอกแถวบ้านหากินแทบไม่มีแล้วมะม่วงแบบนี้  บ้านน้องรามอยู่ศรีสะเกษ สังเกตอ้วนดำ รามลองเอามะม่วงน้อยให้กินก็กิน

                  เปิดหน้ายางใหม่ ทำยางก้อนขายก่อน

                 ลูกหมูก็เริ่มกินหญ้ากินใบกล้วยแล้ว

              วันก่อนน้องที่ทำงานมาขอซื้อไปอีก 2 ตัว

  แต่ยังไม่ให้เอาไป ประมาณอาทิตย์หน้าค่อยมาเอา ตอนนี้ฝึกให้กินรำก่อน

            ตั้งแต่ได้น้องรามกับน้องเอื้องมาอยู่ในสวนกรีดยาง ไปไหนก็หายห่วง ไม่ว่าเรื่องหมูเรื่องหมา เพราะสองคนนี้เป็นคนรักสัตว์ เจ้าสามตัวก็ติดน้องรามมาก ไปไหนก็จะวิ่งตามไปด้วย

          เกิดเป็นหมาบ้านนี้ สบายทุกอย่าง กินอิ่มมีที่วิ่งเล่น

          อ้วนดำถึงจะตัวโต แต่นิสัยยังเป็นเด็กกว่าตัวอื่น

                    เข้าหน้าฝน ของป่าก็ออกมาให้เก็บกิน

            แม่ไปหาในป่าชุมชน ไปไม่นานก็ได้ดอกกระเจียว

                                ต้นดอกกระเจียว

                         ขุดมาจากป่าชุมชน

          ปลูกไว้ในสวนป่า ปีหน้าแม่ไม่ต้องไปหาไกล ในสวนเราก็มี

        รามเริ่มปลูกโน่นปลูกนี่ในสวน บอกรามว่าอยากปลูกอะไรตรงไหนได้หมด ขออย่างเดียวห้ามตัดต้นไม้ทุกชนิด ได้เม็ดผักมาก็แบ่งให้ปลูก

       รามบอกหลายปีก่อนเคยไปรับจ้างกรีดยางกับเพื่อนที่ชลบุรี เป็นสวนของนายทุน วันหนึ่งเพื่อนที่ไปด้วยกันพ่อเสีย ขอลากลับบ้าน เจ้านายบอก จะลาก็ได้ แต่จะหักรายได้รายวันที่กรีดยาง ตอนนั้นยางพาราแพงสุดโลละร้อยกว่าบาท ซึ่งตอนนั้นรามบอก เพื่อนรามทำรายได้ให้เจ้าของสวนวันละหลายพัน คนไม่มีน้ำใจแบบนี้ก็มี

             หมู่บ้านราม กรีดยางรับจ้างทั้งหมู่บ้าน เพราะดีกว่าไปทำงานกรุงเทพ งานกรุงเทพเร่งรีบ แข่งขันกันทุกอย่าง บ้านต้องเช่าข้าวต้องซื้อ เวลาส่วนตัวแทบไม่มี รามบอกเคยไปกรีดยางต่างจังหวัด บางสวนไปกรีดก็อยู่ไม่ได้นานเพราะที่พักอยู่กลางสวนยางเลย มืดก็มือ ยุงก็เยอะ ทุกอย่างซื้อกินหมด กลับบ้านได้ปีละครั้งช่วงที่ปิดหน้ายางเท่านั้น มาอยู่ที่นี่ใกล้บ้าน วิถีชีวิตความเป็นอยู่อิสานบ้านเรา ที่อยู่เป็นสัดส่วน บ้านไม่ต้องเช่า น้ำไฟฟรี  มีที่ปลูกผัก  มีเวลาไปดักนกดักหนู หาของป่ากินได้

                                                                  โปรดติดตามตอนต่อไป..............