Trip วันหยุด 2 ยังอยู่ในวัด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     เมื่อวาน อายุความ มาสดุดหยุดอยู่ ... อ๊ะ ๆ ๆ ... ขออภัย เริ่มต้นผิด ... ! ตั้งใจจะบอกว่า ...

     การเล่าความ มาสดุดหยุดไว้ ... ตรงที่ลงจาก มณฑปประดิษฐาน รอยพระพุทธบาท ... แล้วก็ค้างไว้แค่นั้น 

     ... วันนี้ จะมาเล่าต่อ ... เพราะคืนนั้น มิได้พักค้างในวัด ... ฮึ ๆ ๆ ๆ ...

 

 

 

 

    หลั่นลงมาอีกชั้น ... จากบริเวณลานเชิงบันได ... จัด ปลูกต้นไม้ ไว้อย่างลงตัว ...

    หากขาดสิ่งนี้ที่จัดไว้เบื้องหน้า ... panorama ก็จะจืดลงทันตาเห็น

    บริเวณนี้ ... อยู่ตรงข้าม พระอุโบสถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          มองกลับไปด้านหลัง ...

      ให้สะดุดตา ... กับป้ายนี้ ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    ก้าวสู่ ประตูพระอุโบสถ ... ภาพเบื้องหน้า ...

    บุษบก ... งดงาม ล้ำค่า ... แค่ทว่า ...

    เอียง กะเท่เร่ ... น่ากลัวล้ม !

 

 

 

 

 

 

 

 

     มองไปที่ ช่องหน้าต่าง ...

     บานหน้าต่างแต่ละบาน ...  ของแต่ละช่อง จำลัก ภาพ ... ไม่ซ้ำกัน

     นี่ ... บานหน้าต่าง บานหนึ่ง ของช่องหนึ่ง ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    และนี่ ... อีกบานหนึ่ง ...

    เอามาให้ดู พอเป็นกระสาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          เหลือบสายตาลงต่ำ ...

     อ้อ .... นี่เอง ... ที่มีป้ายประกาศ หน้าพระอุโบสถ

 

 

 

 

 

 

 

 

    กำลังตั้งสติ ... จะนับหน้าต่างว่า มีกี่ช่อง ...

    “พ่อ” ... เสียงเรียก ... หันดู ... ‘อุ .. แม่เจ้า !’  ... แล้ว บัญชาก็ตามมา ...

    “ถ่ายรูปไว้ให้หน่อย ซี” ... ปฏิกิริยาเป็นไปตามสั่ง ... ขณะ อยู่ในห้วงคำนึง ...

    ‘นี่ ... พุทธสถาน ... หรือ เทวสถาน .. กันแน่’ ?

 

 

 

ออกจาก พระอุโบสถ ... ขามถนน เพื่อ หลบแดด

อืมมมม ....  ร่มรื่นจริง ๆ ...

 

ต้นไม้ ให้ร่มเงา เหล่านั้น ... ใช่ยืนเปล่า ... แต่

ถือป้าย ... แจกธรรมะ ไว้มากมาย ...

เหล่านี้ เป็นส่วนหนึ่งที่ พกพาเอามาดู

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เดินจะกลับไปขึ้นรถ .... เสียงเรียก ...

     “ลุง ๆ ๆ ๆ ... “ เหลียวไปทางเสียงเรียก ... เห็นต้นเสียง กวักมือ ... พยักพเยิด ... พร้อม ส่งเสียง

    “ลุง นี่ โชค ... หนูเตรียมไว้ให้ลุงโดย เฉพาะ” ... ดูตามที่เขาชี้ ...

     อ้อ ... แผงสลาก ฯ ... เลย บอกไป ขณะเดินต่อ ว่า

     “ลุง สละสิทธิ์ .... โชคใบนั้น ... ช่วยมอบคนอื่นก็แล้วกัน” ...

     ขณะสัญญา ... แวบ ... กลับไปหาช้างเสี่ยงทาย ... คำนึงว่า ...

     “ที่นี่ ... สถานที่ ก่อ บุญ ... กุศล ... หรือ แสวงโชตกันแน่นะ’ ?

 

กลับถึงรถ ... ขณะเปิดประตู ... ก้มตัว ... สายตาทอดไปเจอ ...

ต้นไม้ ... ในเขตอภัยทาน ...

เก็บไว้อีกภาพ .... ก่อน

 

ออกจากบริเวณวัด ...

เล่น รถไปยัง ... จุดหมาย ที่ สอง ของ Trip ... 

แล้ว จะนำเหตุการณ์ มาเล่า ... เท่าที่โอกาสอำนวย ... 

สวัสดี ครับ

 

ความเห็น

วัดสวยสะอาดร่มรืนน่าไปครับ เคยไปมาครั้งหนึ่งนานมากแล้วครับขออนุโมทนาบุญด้วยครับลุง

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

    แค่ที่บอกไปนั้น .... ก็บ่งชี้ได้แล้ว ว่า คุณได้รับ เอา บุญ ไปแล้ว

      ได้ไปแล้ว เลี้ยง ดี ๆ นะครับ ... จะได้โตเป็นกุศล

            ปลื้ม ที่มีคนตามไปร่วมเก็บบุญ

ผมไม่อยากไปวัด เพราะบางอย่างรับไม่ได้ ผมคิดของผมเอาเองนะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

  ลุงมั่นใจ และเชื่อใน สติปัญญาหลาน เสิน ... ว่ารู้จัก แยกแยะ เลือกบริโภค ...

    เราไม่อาจ ค้นหาสิ่งที่คาดหวังทุกอย่าง ได้จากกองขยะ ... แตในกองขยะก็คงมีอะไร ที่มีคุณค่า สำหรับบางกรณีย์

     สำหรับลุง ... คิดว่า "ธรรมะ" แม้ จะออกจากปากโจร ... ก็ยังคงความเป็น "ธรรมะ" .... ซึ่งก็ไม่ทราบว่า คิด ผิดหรือถูก

     มีเยอะไป ... ที่สอนคนอื่น ... แต่ตัวเองทำไม่ได้ ... และไม่เคยคิดทำ ... ก็ช่างเขา ...

 

หน้า