แบเป้ลุยมาเล 4 (ปิดกล้อง)
ก่อนปิดกล้อง..ขอนำภาพ Bukit Bintang ซึ่งเป็นถนนแสงสียามราตรี เมื่อรวมกับ Time square (ใกล้ๆกัน) จะคล้ายกับ สยาม+RCA+พัฒน์พงษ์ บ้านเรา มีร้านอาหาร สถานบริการผับ บาร์ ร้านนวด(ส่วนใหญ่มีบริการแฝง) ผู้มาเที่ยวที่นี่ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติและจีนมาเลภาพนี้เป็นนักแสดงหุ่นมีสองราย มีรายได้จากการถ่ายรูปกับนักท่องเที่ยวจากที่พักมาที่นี่โดยรุ monorail 5 สถานี 10 นาที 19 บาท
เริ่มค่ำ เริ่มแสงสี ต้องตอนดึกจะคึกคัก(แต่ผมอยู่ไม่ถึงดึก) การแต่งตัวของสาวบริการที่นี่มีบ้างที่แรง แต่ไม่เท่าสถานบริการบ้านเรา (รึยังไม่ดึกไม่เห็นอะไรที่แรงก้อได้)
เดินถัดอีกถนนร้านอาหารเพียบ..เจอคนไทยที่มาเปิดร้านเป็นชาวเชียงรายเลยคุยกันยาว
วันรุ่งขึ้นวันสุดท้าย แพคประเป๋ามาตะลอนปุตราจายา เมืองศูนย์ราชการ ว่ากันว่ามหาเธท์ใช้เงินคงคลังไปกว่าครึ่งเพื่อเนรมิตเมืองนี้ และเป็นเหตุให้ต้องลาออกเพราะความไม่พอใจของประชาชน ที่นี่มีทั้งหน่วยราชการต่างๆยกเว้นกระทรวงคมนาคมที่ยังอยู่ที่เก่า มีศูนย์การค้า ที่พักข้าราชการ สนามกีฬา ฟิตเนส วังประมุข สถานพักผ่อน สถานีรถโดยสาร (ใหญ่มาก) ทะเลสาป (คนขุดไม่ใช่ธรรมชาติ) เป็นเมืองที่มีครบสมบูรณ์
ผมมารถไฟฟ้า airport link (ปุตราจายาอยู่ระหว่างสนามบินกับ KL.centralที่พัก) ค่าโดยสาร 90 บาท ใช้เวลา 20 นาที มาถึงก็ต่อรถเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยว (รถแอร์แบบยูโร ห้าบาทตลอดสาย ก่อนไปฝากกระเป๋าสัมภาระที่ ปชส.สถานี ไม่เสียค่าบริการเจ้าหน้าที่น่ารักทุกคน)
หารถเมล์ก่อน ไปคันไหนดี (ทุกคันราคาเท่ากันหมด ต่างกันที่อ้อมหรือไม่อ้อม)
ที่พักข้าราชการ แบ่งตามระดับ ระดับผู้ใหญ่พักบ้านเดี่ยว ระดับกลางพักทาวเฮาส์ ผู้น้อยพักคอนโด
อาคารหน่วยงานราชการจะแบ่งตามสี เช่นกลาโหมสีเขียว (ที่เห็นไกลๆ) ศึกษาสีแดง บ้านพักข้าราชการสีหลังคาก็จะเป็นไปตามนั้นเช่นกัน (ถ่ายขณะอยู่บนรถเมล์ วิ่งชมรอบเมืองสาย 100 ราคา 5 บาทตลอดสาย)
เดินจากป้ายรถเมล์มาสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ ไม่เกินสิบนาที ถ่ายรูปมาเรื่อย ซ้าย-น้ำพุรูปดอกบัว(ถ้ามองจากด้านบนจะเห็นเป็นบัวบาน) ขวา-ก่อนถึงมัสยิดสีชมพู ถ่ายหน้าทำเนียบรัฐบาล
ทำเนียบรัฐบาล เข้าชมได้ใกล้สุดแค่ประตูรั้ว..อลังการงานสร้างจิงๆ
ติดกับทำเนียบคือมัสยิดปุตตา ไฮไลท์ท่องเที่ยวพอๆกับทำเนียบ (สีชมพูสวยงามมาก)
ก่อนเข้าชมมัสยิดผู้หญิงต้องสรวมชุดที่มัสยิดจัดให้ ผู้ชายที่ใส่ขาสั้นก็ต้องใส่เช่นกัน
ภายในมัสยิดที่ทำละหมาด ห้ามคนนอกศาสนาเข้า ห้ามถ่ายรูป แต่เห็นฝรั่งถ่าย เค้าไม่ว่าเราเลยถ่ายบ้าง
มีตู้บริจาคเหมือนกัน ทุกศาสนาล้วนมีเป้าหมายให้เป็นคนดี เราเลยร่วมบริจาคด้วยแม้ต่างศาสนา
ทัศนียภาพทะเลสาปถ่ายจากระเบียงมัสยิดสีชมพู ภาพสุดท้ายที่พักนายกรัฐมนตรี ปัจจุบันมหาเธท์พักอาศัยอยู่ไม่มีใครกล้าไล่ ชาวบ้านสวนใครจะอาสาทำหน้าที่นี้บ้าง
มีเรือให้บริการนักท่องเที่ยวท่องทะเลสาป
ถนนที่เห็นคือ ถนนที่ไปยังทำเนียบ (เป็นถนนของสะพานภาพบน) สองข้างฝั่งถนนจะเป็นทะเลสาป
ทั้งร้อนทั้งเหนื่อย เลยแวะศูนย์อาหาร เย็นสบายเพราะมีแอร์ ภาพบนคือภายนอกระเบียงศูนย์อาหาร
ซ้าย- ขาเดินกลับ ผ่านที่ล็อคจักรยานให้นางแบบนั่งแทนม้านั่ง ขวา-ผ่านอีกมุมของทำเนียบขอโชว์สวีตหน่อย
วังประมุขมาเล ไม่ได้ขึ้นไปชม ไม่รู้ชมได้มั๊ย ถ่ายจากรถที่นั่ง
ที่สถานีรถไฟฟ้า ขณะจะเดินทางไปสนามบิน จากนี่ไปสนามบินค่ารถ 65 บาท สิบห้านาที ลืมบอกไปว่าสถานีนี้ไปได้ทั้งปุตราจายาและไซเเบอร์จายา ซึ่งเป็นเมืองอิเลคโทรนิค เหมาะกับคนที่ชอบซื้อของอิเลคโทรนิค เช่นมือถือ คอมฯ คล้ายพันทิพย์บ้านเรา แต่ใหญ่กว่ามาก
เก็บตกก่อนจากมาเล โชว์ภาพหัวหน้าทัวร์ครั้งนี้..น้องฝ้าย..ลูกสาวพ้มเอง ..ปิดกล้อง..
- บล็อกของ ตั้ม
- อ่าน 5869 ครั้ง
ความเห็น
ตั้ม
9 มิถุนายน, 2010 - 13:01
Permalink
ท่านประธาน
แจ้ว..พี่ว่าแจ้วจัดทัวร์พบปะกันก็ไม่เลวนะ (แต่คนละมุมประเทศ เอาตามภูมิภาคก่อนเป็นไร)
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
little finger
9 มิถุนายน, 2010 - 11:16
Permalink
ขอบคุณค่ะ
พาเที่ยวซะเหนื่อยเลย บ้านเมืองเค้าดูเป็นระเบียบเรียบร้อยดีจังค่ะ
รูปสุดท้ายเนียนได้อีก อิอิ
ตั้ม
9 มิถุนายน, 2010 - 13:03
Permalink
ตั้งใจให้เนียน
รูปสุดท้ายนี่ตั้งใจให้เนียนละก้อย..พาเที่ยวไม่เหนื่อย เหนื่อยตอนลงblog เมื่อเช้าลงจวนเสร็จไฟดับ..เซ็งเลย..ลงใหม่ใช้เวลาเกือบสองชม.
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ป้าเล็ก..อุบล
9 มิถุนายน, 2010 - 11:34
Permalink
รูปสุดท้ายเหมือน
ทำท่าได้เหมือนเลยนะ กล้าไม่เบา
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
ตั้ม
9 มิถุนายน, 2010 - 13:07
Permalink
ป้าเล็ก..ผมบอกเค้าเองละ
ตอนเดินรอกเวลาที่สนามบิน KL. เห็นป้าย บอกแว่นลูกใหญ่คล้ายของเขา ลองใส่ดูแล้ว post ท่าให้เหมือน เค้าก้อบ้าไปกะเราด้วย
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ann
10 มิถุนายน, 2010 - 00:20
Permalink
ไปเที่ยว
คืนนี้อยู่คนเดียวแล้ว...ไปเที่ยวมาเลกับคุณตั้ม..
รถไฟฟ้าเค้าน่าหวาดเสียวจัง...ต้องยืนตรง ๆ เปล่าค่ะ
เห็นรูปแล้วอยากไปเที่ยวบ้างแล้ว....ฝัน ๆ Zzzz
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
ตั้ม
11 มิถุนายน, 2010 - 06:52
Permalink
แอน..monorail
monorail รางเดียวแต่ปลอดภัย วิ่งไม่เร็วมากนัก (ประมาณ 50กม/ชม.)ไม่เอียงแม้คนเยอะ นั่งสบายภายในเหมือนรถไฟฟ้าทั่วไป
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
เซพ
10 มิถุนายน, 2010 - 03:51
Permalink
สุดท้ายแล้ว
สุดท้ายแล้วปิดกล้อง ได้เห็นนายแบบนางแบบสุดท้ายแล้วมีความสุขครับขอบคณุทีพาเที่ยว
โห่..มีมนุษย์ทองคำด้วย น่าจะชวนมนุษย์ทองคำมาเที่ยวบ้านนะเอิ๊กกๆๆทองกำลังแพงอยู่55
ภาพสุดท้ายนี้สาวน้อยหน้าใสอารมณ์ดีจริงๆเลยนิ แหะๆ
ตั้ม
11 มิถุนายน, 2010 - 06:54
Permalink
เซฟ..มนุษย์ทองคำ
ไอ้หมอนี่ หากมาอยู่เมืองไทยแล้วยืนนิ่งนานๆ รับรองโดนปิดทองทั้งตัว เผลอๆเจอจุดธูป ขูดผิวหาเลขอีกตะหาก
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
มาย
10 มิถุนายน, 2010 - 11:11
Permalink
ตามเที่ยวภาคปิดกล้อง
ตามเที่ยวมาเลฯ ภาคปิดกล้อง กับครอบครัวของพี่ตั้ม เห็นภาพแล้วมีความสุขไปด้วยกับการเที่ยวทริปนี้ด้วยค่ะ
there is a will , there is a way .
หน้า