แบเป้ลุยมาเล 4 (ปิดกล้อง)

ก่อนปิดกล้อง..ขอนำภาพ Bukit Bintang ซึ่งเป็นถนนแสงสียามราตรี เมื่อรวมกับ Time square (ใกล้ๆกัน) จะคล้ายกับ สยาม+RCA+พัฒน์พงษ์ บ้านเรา มีร้านอาหาร สถานบริการผับ บาร์ ร้านนวด(ส่วนใหญ่มีบริการแฝง) ผู้มาเที่ยวที่นี่ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติและจีนมาเลภาพนี้เป็นนักแสดงหุ่นมีสองราย มีรายได้จากการถ่ายรูปกับนักท่องเที่ยวจากที่พักมาที่นี่โดยรุ monorail  5 สถานี 10 นาที 19 บาท

เริ่มค่ำ เริ่มแสงสี ต้องตอนดึกจะคึกคัก(แต่ผมอยู่ไม่ถึงดึก) การแต่งตัวของสาวบริการที่นี่มีบ้างที่แรง แต่ไม่เท่าสถานบริการบ้านเรา (รึยังไม่ดึกไม่เห็นอะไรที่แรงก้อได้)

เดินถัดอีกถนนร้านอาหารเพียบ..เจอคนไทยที่มาเปิดร้านเป็นชาวเชียงรายเลยคุยกันยาว

วันรุ่งขึ้นวันสุดท้าย แพคประเป๋ามาตะลอนปุตราจายา เมืองศูนย์ราชการ ว่ากันว่ามหาเธท์ใช้เงินคงคลังไปกว่าครึ่งเพื่อเนรมิตเมืองนี้ และเป็นเหตุให้ต้องลาออกเพราะความไม่พอใจของประชาชน ที่นี่มีทั้งหน่วยราชการต่างๆยกเว้นกระทรวงคมนาคมที่ยังอยู่ที่เก่า มีศูนย์การค้า ที่พักข้าราชการ สนามกีฬา ฟิตเนส วังประมุข สถานพักผ่อน สถานีรถโดยสาร (ใหญ่มาก) ทะเลสาป (คนขุดไม่ใช่ธรรมชาติ) เป็นเมืองที่มีครบสมบูรณ์

ผมมารถไฟฟ้า airport link (ปุตราจายาอยู่ระหว่างสนามบินกับ KL.centralที่พัก) ค่าโดยสาร 90 บาท ใช้เวลา 20 นาที มาถึงก็ต่อรถเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยว (รถแอร์แบบยูโร ห้าบาทตลอดสาย ก่อนไปฝากกระเป๋าสัมภาระที่ ปชส.สถานี ไม่เสียค่าบริการเจ้าหน้าที่น่ารักทุกคน)

หารถเมล์ก่อน ไปคันไหนดี (ทุกคันราคาเท่ากันหมด ต่างกันที่อ้อมหรือไม่อ้อม)

ที่พักข้าราชการ แบ่งตามระดับ ระดับผู้ใหญ่พักบ้านเดี่ยว ระดับกลางพักทาวเฮาส์ ผู้น้อยพักคอนโด

อาคารหน่วยงานราชการจะแบ่งตามสี เช่นกลาโหมสีเขียว (ที่เห็นไกลๆ) ศึกษาสีแดง บ้านพักข้าราชการสีหลังคาก็จะเป็นไปตามนั้นเช่นกัน (ถ่ายขณะอยู่บนรถเมล์ วิ่งชมรอบเมืองสาย 100 ราคา 5 บาทตลอดสาย)

เดินจากป้ายรถเมล์มาสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ ไม่เกินสิบนาที ถ่ายรูปมาเรื่อย ซ้าย-น้ำพุรูปดอกบัว(ถ้ามองจากด้านบนจะเห็นเป็นบัวบาน) ขวา-ก่อนถึงมัสยิดสีชมพู ถ่ายหน้าทำเนียบรัฐบาล

ทำเนียบรัฐบาล เข้าชมได้ใกล้สุดแค่ประตูรั้ว..อลังการงานสร้างจิงๆ

ติดกับทำเนียบคือมัสยิดปุตตา ไฮไลท์ท่องเที่ยวพอๆกับทำเนียบ (สีชมพูสวยงามมาก)

ก่อนเข้าชมมัสยิดผู้หญิงต้องสรวมชุดที่มัสยิดจัดให้ ผู้ชายที่ใส่ขาสั้นก็ต้องใส่เช่นกัน

ภายในมัสยิดที่ทำละหมาด ห้ามคนนอกศาสนาเข้า ห้ามถ่ายรูป แต่เห็นฝรั่งถ่าย เค้าไม่ว่าเราเลยถ่ายบ้าง

มีตู้บริจาคเหมือนกัน ทุกศาสนาล้วนมีเป้าหมายให้เป็นคนดี เราเลยร่วมบริจาคด้วยแม้ต่างศาสนา

ทัศนียภาพทะเลสาปถ่ายจากระเบียงมัสยิดสีชมพู ภาพสุดท้ายที่พักนายกรัฐมนตรี ปัจจุบันมหาเธท์พักอาศัยอยู่ไม่มีใครกล้าไล่ ชาวบ้านสวนใครจะอาสาทำหน้าที่นี้บ้าง

มีเรือให้บริการนักท่องเที่ยวท่องทะเลสาป

ถนนที่เห็นคือ ถนนที่ไปยังทำเนียบ (เป็นถนนของสะพานภาพบน) สองข้างฝั่งถนนจะเป็นทะเลสาป

ทั้งร้อนทั้งเหนื่อย เลยแวะศูนย์อาหาร เย็นสบายเพราะมีแอร์ ภาพบนคือภายนอกระเบียงศูนย์อาหาร

ซ้าย- ขาเดินกลับ ผ่านที่ล็อคจักรยานให้นางแบบนั่งแทนม้านั่ง ขวา-ผ่านอีกมุมของทำเนียบขอโชว์สวีตหน่อย

วังประมุขมาเล  ไม่ได้ขึ้นไปชม ไม่รู้ชมได้มั๊ย ถ่ายจากรถที่นั่ง

ที่สถานีรถไฟฟ้า ขณะจะเดินทางไปสนามบิน จากนี่ไปสนามบินค่ารถ 65 บาท สิบห้านาที ลืมบอกไปว่าสถานีนี้ไปได้ทั้งปุตราจายาและไซเเบอร์จายา ซึ่งเป็นเมืองอิเลคโทรนิค เหมาะกับคนที่ชอบซื้อของอิเลคโทรนิค เช่นมือถือ คอมฯ คล้ายพันทิพย์บ้านเรา แต่ใหญ่กว่ามาก

เก็บตกก่อนจากมาเล โชว์ภาพหัวหน้าทัวร์ครั้งนี้..น้องฝ้าย..ลูกสาวพ้มเอง ..ปิดกล้อง..