กลับเข้าสวน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     ด้วยภาระกิจงานทางด้านคอมพิวเตอร์ ที่ยังทิ้งไม่ได้ก็มีความจำเป็นที่ต้องเดินทาง และทิ้งสวนไปบางเป็นบางช่วง เวลาน้อยบาง มากบ้างแล้วแต่ภาระงาน การทิ้งสวนไปหลายๆ วันกลับมาก็แปลกตาดีพืชผักโตขึ้น หญ้ารกขึ้น ฯลฯ

กลับมาถึงเรื่องน่าเศร้ามะเขือยักษ์เน่า

นี่ก็เน่า

นี่ก็เน่าหล่นใต้โคนต้น

ข้าวโพดข้าวเหนียวสีม่วงก็แก่เกิน

แต่ผักชุนฉ่าย หรือผักกาดรสวาซาบิ งามมากทั้งๆ ที่ไม่ได้ดูแล

      ในเมื่อชีวิตยังมีงานที่ต้องรับผิดชอบทั้งสองอย่าง งานคอมพิวเตอร์ก็เป็นงานที่เคยรักมาก่อน และยังรักอยู่ และที่สำคัญคือยังจำเป็นต้องช่วยเหลือเพื่อนฝูงอยู่ มันก็ทิ้งไม่ได้ งานในสวนจะเสียหายไปบ้างก็ต้องทำใจครับ แต่ก็ยังยืนยันว่าผมก็ยังทำสวนต่อไปครับ

ความเห็น

ช่วยเหลือเพื่อน คือ น้ำใจอันประเสริฐ

we

ข้าวโพดฝักอ้วนเชียว มะเขือก็ลูกโต๊โต ...!!

สวนทางนี้ขนาดอยู่..ยังรกเลย..

ชีวืตที่เพียงพอ..

มาให้กำลังใจครับ

เอาน่าเดี๋ยวก็ขึ้นมาใหม่ผู้ใหญ่เราขยันอยู่แล้วครับ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

คิดถึงสวนแย่เลยนะคะผญ.

ทิ้งไปนาน ๆ มะเขือก็เหี่ยวเฉาได้จริง ๆ อย่าปล่อยทิ้งให้เวลาเนิ่นนานนะครับผู้ใหญ่

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

น้องผญ.ละก็--สงสารน้องเขือจัง--เอาๆ ไม่ว่ากันค่ะ-ถ้ายังยืนยันว่ายังทำสวน-ฮิฮิ ป้า เอ้ยพี่บัวก็ใจชื้นค่ะ--(คิดว่าจะทิ้งกันไปตั้งแต่เราเพิ่งหัดเดิน--..เอาไปหนึ่งท่อน--ทิ้งกันละน่าดู-เพราะฉันรักเธอหมดใจแล้ว-(รักบ้านสวนฯ นะ)

อิอิ มีแต่คนยุให้หาคนมาดูแลสวน พี่โสต้องกลับไปคิดเป็นการบ้านแล้วล่ะค่ะ Laughing

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หน้า