มะโหน่งกลับบ้าน

          วันเสาร์ที่ 20 กรฎาคม 2556 มีวันหยุดติดต่อกันหลายวัน เลยมีโอกาสเดินทางเข้ากรุงเทพมหานคร แวะไปเยี่ยมน้องสาว และหลานตัวเล็ก ๆ แถวสะพานใหม่

     ขากลับจันทร์ที่ 22 กรกฎาคม 2556 เป็นวันที่รอคอยมาเกือบ 4 ปี จากที่เทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพอุบลราชธานี และนครปฐม สานสัมพันธ์กับครอบครัวน้องมะโหน่ง สมาชิกบ้านสวนพอเพียง ที่เจอครั้งแรก ในบล็อกลุงพีบ้านสวนพอเพียง ก็รู้สึกถูกชะตา  

        เป็นครั้งแรกที่ครอบครัวของมะโหน่ง อนุญาตให้มะโหน่ง ซึ่งเป็นลูกคนสุดท้องของครอบครัว เดินทางมาเยี่ยมครอบครัวของแดงกับอ้ายเวทย์ที่อุบลราชธานี

        เราออกเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง กรุงเทพ-อุบลราชธานี เที่ยว 20.00 น. ของบริษัทนครชัยแอร์ ซึ่งสำหรับแดง เป็นรถที่ดีที่สุดของจังหวัดอุบลราชธานี

                       อาหารเย็นที่บริการบนรถ

       เราเดินทางถึงจังหวัดอุบลราชธานี ประมาณ ตี 4 เวลานั้น บขส.อุบลราชธานี ฝนตกหนัก อ้ายเวทย์บอกว่าตอนนี้ยังเดินทางมารับไม่ได้ เพราะติดฝนอยู่บ้าน ซึ่งตกหนักมาก จากบ้านมา บขส.ระยะทาง 115 กม. บอกให้อ้ายเวทย์ไม่ต้องรีบ ค่อยขับรถ เราสองคนรอที่ บขส.จนเวลา ตี 5 กว่า ๆ ตัดสินใจโทรไปหา ป้าเล็กอุบล สมาชิกผู้ใหญ่ผู้มากด้วยน้ำใจ ตั้งแต่รู้จักกันในบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ ป้าเล็กก็มีแต่คำว่าให้มาตลอด ไม่นานนัก ป้าเล็กก็ขับรถมารับเราไปพักที่บ้าน เพื่อรออ้ายเวทย์มารับ จากบล็อกนี้  http://www.bansuanporpeang.com/node/26883

         หลังจากที่อ้ายเวทย์มารับ ก็พามะโหน่งเที่ยวงานแห่เทียนพรรษา อุบลราชธานี กว่าฝนจะหยุดตกก็สายมากแล้ว ขบวนแห่เทียนเพิ่งตั้งขบวน

ศิลปินแห่งชาติจังหวัดอุบลราชธานี คุณพ่อนพดล ดวงพร คุณพ่อป.ฉลาดน้อย  ส่งเสริม

     ชมขบวนแห่ได้ไม่นานนัก ฝนตั้งเค้ามาอีก เราเลยเดินทางต่อ

       ขากลับ เราแวะที่ แก่งสะพือ สถานที่ท่องเที่ยวของอำเภอพิบูลมังสาหาร แต่วันนี้น้ำมูลขึ้น มองไม่เห็นแก่ง เราเลยเที่ยวชมบริเวณรอบ ๆ แก่ง

ของฝากที่ขึ้นชื่ออีกอย่างของแก่งสะพือคือ หนังกบ แต่เราก็ไม่ได้ซื้อเพราะไม่มีใครกิน

กว่าจะถึงบ้านเวลาก็ล่วงมาเกือบ 4 โมงเย็น ลูก ๆวิ่งออกมารับพ่อกับแม่ด้วยความดีใจ

          ครั้งแรกที่พี่มะโหน่งเจอกับน้องมะนาวและพี่หมี

                    พี่มะโหน่งมีขนมมาฝากด้วย

                        อาหารเย็นนี้ เก็บผักในสวน

                 อยู่ที่นี่ อยากกินอะไรก็ต้องทำกินเอง

               อยากกินตำบักหุ่งก็ต้องเอาไปตำกินเอง

       ตอนเช้าพาใส่บาตร ของที่ใส่คือแก้วมังกรที่เก็บมาจากสวน

             สายหน่อยกินข้าวเสร็จก็พามาเที่ยวสวน

          ต้นพริกเครือ ที่อยู่สวนติดกัน สวนแม่น้องอาร์มแต่เช้านี้แม่น้องอาร์มไม่อยู่ ชาวบ้านแถวนี้ส่วนใหญ่จะปลูกพริกเครือเพราะทนโรค ทนแล้ง ปลูกครั้งเดียวอยู่ได้หลายปี

                  กล้วยที่ได้มาปลูกจากป้าเล็ก

      สนใจดอกไม้ ต้นเล็ก ๆที่ติดมากับต้นม่อนที่ป้าเล็กมาปลูกไว้

         อ้ายเวทย์เลยไปดูนาข้าว ขากลับเก็บเห็ดไคมาด้วย

ขากลับแวะบ้านย่าเนียร แวะดูต้นไม้ ย่าบอกอยากได้อะไรก็เอาไปได้ทุกอย่าง

สายหน่อย เราไปเที่ยวน้ำตก ไม่ห่างจากบ้านมากนัก แต่อยู่ในเขตอำเภอโขงเจียม

        กลัวน้ำหลากไปต่อไม่ได้ เลยขึ้นมาชมวิวข้างบนน้ำตก

ของที่ชาวบ้านนำมาขายทางเข้าน้ำตก ผลไม้ที่เห็นคือ กล้วยเห็น(กล้วยอีเห็น)

                          เราไปเที่ยวกันต่อที่ผาแต้ม

      กว่าจะเดินมาถึงจุดชมภาพเขียน เล่นเหนื่อยจนน้ำมันหมูย้อย

        มองจากบนผาแต้ม เห็นแม่น้ำโขง อีกฝั่งคือประเทศลาว

 ขากลับเราแวะเที่ยวสวนน้องนิกกี้ สมาชิกบ้านสวนพอเพียง นิกมีแอแวด้วย

        สวนพริกที่เพิ่งลงปลูกรุ่นใหม่ รุ่นแรกเก็บจนหมดรุ่นแล้ว

     พริกรุ่นนี้กำลังเก็บขาย ขายได้ทุกวัน พริกที่ตอนนี้ราคาลง จากเคยขายได้ กิโลละ 60 บาท ตอนนี้เหลือ 47 บาท แต่นิกบอกก็พออยู่ได้

    มะเขือ เก็บขาย โลละ 10 บาท นิกบอกก็ถือว่าได้ราคาดี ชมสวนได้ไม่นานนัก ฝนก็เทลงมาอีก เราเลยรีบกลับบ้านเิพราะใกล้มืดแล้ว

                  กินข้าวเย็นเสร็จ มะโหน่งทำแผลให้

            เป็นแผลนานแล้ว ไม่ได้สนใจ ปล่อยจนเป็นหนอง

        เช้าวันพฤหัสบดีที่ 25 กรกฎาคม 2556  ได้เวลาเดินทางกลับกรุงเทพ ตอนเช้าอ้ายเวทย์พาไปหาแม่ ซึ่งอยู่อีกหมู่บ้านไม่ไกลมากนัก ให้ย่าผูกข้อมือรับขวัญ แล้วกลับมาให้ พ่อกับแม่แดงผูกข้อมือรับขวัญหลานมะโหน่ง

                    เป็นครั้งแรกที่พ่อโดนหลานกอด

      ต่อไปก็มาบ้านได้ตลอด คุณตากับคุณยายรับเป็นหลานแล้ว

  สายหน่อยไปส่งที่ บขส.อุบล นิกก็มาส่งด้วย เมื่อคืนก็นอนด้วยกัน 4 คน

                รอรถออก เดินทางเที่ยว 10.30 น.

                    ของฝากแบบบ้าน ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ

       ขอบคุณผู้ใหญ่บ้านโสทร แห่งบ้านสวนพอเพียง ที่ทำให้เราได้มาเจอกัน ขอบคุณที่ทำให้มีวันนี้ สิบกว่าปีที่อยู่กับอ้ายเวทย์มา วันนี้ครอบครัวเราสมบูรณ์แล้ว พ่อ แม่ลูก

                                                              โปรดติดตามตอนต่อไป............