เขียนบล๊อก

ครับคุณเหมียว น่ากลัวจริงๆน่ะแหละ ผมเองก็คอยระวังไม่ประมาทใจก็แผ่เมตตาไปว่าอย่าได้ทำอันตรายซึ่งกันและกันเลย แต่ผมเจองูผมก็ไม่ทำอะไร ส่วนงูที่ไม่มีพิษในใจนึกอยากให้เจอจะได้ถ่ายรูป และก็เรื่องจริงคือบางตัวเข้าไปถ่ายได้ไม่หนีไปเช่นเจ้าตัวยาวๆถ่ายได้หลายรูปโดยไม่หนี ส่วนงูกะปะไม่กระดุกกระดิกเลยถ่ายตามสบาย เพราะงูกะปะมองอะไรไม่เห็นในตอนกลางวันแต่ก็พร้อมจะฉกตลอดเวลาจึงต้องเข้าให้ถูกทาง แต่ว่าอันตรายไม่อยากให้คนอื่นทำตาม***สวนผมไม่มีผลผลิตที่มีค่าเป็นเงินเพราะไม่ออกลูกให้ชื่นใจยกเว้นมะพร้าว เขาว่ารากมะพร้าวมันแย่งปุ๋ยต้นไม้อื่นครับ ทำสวนไปเพราะอยากทำไม่ได้คิดเรื่องเงินเป็นตัวตั้งครับ

ครับขอบคุณ คุณจันทร์ปรางครับผมจะระวัง นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ไม่ได้เขียนบล๊อกเพราะไม่มีอะไรให้เขียนมีแต่เรื่องงู เรื่องผึ้งที่ไม่ค่อยมีน้ำหวานให้เพราะผึ้งไม่มีอะไรจะกิน ที่เขียนผ่านๆมาก็จะเป็นข้อคิดในเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคม หรือเรื่องเครื่องยนต์ ผมเลยเงียบๆไปครับ

นั่นซีครับผู้ใหญ่ ตั้งใจจะมาบอกว่าได้รับเสื้อแล้วเพื่อผู้ส่งจะได้หายกังวล แล้วใส่ให้ดูเสียหน่อยมันจะดูดีกว่าถ่ายแต่เสื้ออย่างเดียว คนที่ยังไม่ได้รับจะได้รู้สึกลุ้นว่าได้มาแล้วตัวเองใส่แล้วจะเป็นยังไง แล้วผมก็ต่อด้วยเรื่องต่างๆในสวนของผมที่ไม่มีอะไรนอกจากงู ก็ยังหวั่นๆอยู่ว่าเพื่อนๆเขาไม่อยากเห็นงูกันทั้งนั้น ว่าแล้วจุดสนใจกลายเป็นมาดูงูเสียนี่ ฮ่ะๆ

เซาเถาะๆ อย่าสิไปย่านหลาย มันบ่น่ากลัวปานใด๋ดอก มั่นกะซำงูนั่นหละ ฮ่ะๆ

แลโ้ด้ๆ กะว่าร้องเพลงกันตั้งแต่หัวค่ำจนรุ่งเผง แหลงว่ายันหวางเผิน แล้วทำไหรต่อล่ะทีนี้ นอนกันแหละพี่น้องทำไหรรอดเหลยฮะ ประธานแจ้วต้องฟิตร่างกายให้หนัด วิ่งเช้าวิ่งเย็นตั้งแต่ตอนนี้ ห้ามเม่กับพ่อบ้านและน้องโกโก้เก็บเสียงไว้โหนลูกคอ คอยฟังกันแหละพี่น้องเหอ ฮ่ะๆ