วันสุข

              ทุกเช้า คนในบ้านไม่คนใดก็คนนึงต้องใส่บาตร

                  กับข้าวพ่อเป็นคนหา แม่เป็นคนทำ

                          วันนี้แม่ปิ้งปลาแดดเดียว

                          แน่นอนเป็นปลาที่พ่อหามาได้

            นอกจากหาปลาแล้ว ช่วงนี้ตอนกลางคืนพ่อไปหากบด้วย พ่อจะพายเรือยิงด้วยหน้าไม้ตามห้วยไม่ห่างจากหมู่บ้านมากนัก ช่วงนี้กบจะออกเยอะช่วงประมาณ 4 ทุ่ม พ่อไปหาราว 1-3 ชั่วโมง ได้พอกินก็กลับ

              เช้านี้ก่อนไปสวนเลยแวะไปบ้านยายนางที่เป็นเสี่ยวของแม่ บ้านยา่ยนางขายของชำ มีลูกสาวกับลูกเขยดูแลร้าน ยายนางดูแลหลาน เลี้ยงหมา ปลูกต้นไม้

                           แม่ให้เอากบไปให้ยายนาง

            เช้านี้ยายนางไม่อยู่บ้าน ยายนางเป็นอีกคนที่ชอบปลูกต้นไม้ ด้วยพื้นที่ที่จำกัด ต้นไม้ที่ปลูกเลยต้องปลูกในกระถาง ไม้ประดับ พืชผักสวนครัว ที่ยายนางปลูกไว้ข้างบ้าน ได้ต้นอะไรมาก็ขยายพันธุ์ไปเรื่อย แจกคนโน้นคนนี้ไปทั่วหมูบ้าน เวลาแดงได้เม็ดพันธุ์ที่คิดว่าพอปลูกลงกระถางได้ก็จะแบ่งมาให้ยายนางปลูกด้วย

 วันนี้มาสายหน่อย มาถึงสวนเกือบเจ็ดโมง หน้าสวนอ้ายเวทย็ตัดหญ้า

สวนติดกับถนนใหญ่ หน้าแล้งต้องทำแนวกันไฟ บางคนขับรถผ่านมาโยนก้นบุหรี่ลงมา อันตรายมาก

                            เลียปากมาเลยนะพี่หมี

                       ข้าวที่เหลือก็เอาผสมรำให้หมู

          วันนี้ได้ต้นมะนาวเพิ่มอีก 1 ต้น มะนาวควายหรือมะนาวสี ต้นนี้เกิดจากกิ่งที่เครื่องตัดหญ้าตัด งอกเองแบบนี้ต้นจะแข็งแรงและทนแล้งมาก

                            ตัดใบกล้วยให้หมู

               ค้างผักเก่า หยุดเสาร์อาทิตย์นี้ จะรื้อทำใหม่

       บวบงู โผล่มายังไงไม่รู้มีแค่ลูกเดียว น่าจะเกิดจากเม็ดที่ยัดลงดินปล่อยให้เกิดโตเองไม่สนใจ แค่ปักไม้ไว้ ปลูกแบบทิ้ง ๆ ให้เลื้อยขึ้นต้นไม้เอง

        ถั่วพุ่ม ที่ปลูกรอบต้นฝางกับต้นทุเรียนเทศของน้องเปิ้ล

  ปลูกผักรอบต้นไม้แบบนี้ รดน้ำทีเดียวได้สองต่อ ต้นไม้ก็โต ถั่วก็ได้กิน

             เมื่อวานนี้ ตอนเย็นอ้ายเวทย์มาปลูกพริกไว้

     เป็นพริกบ้านพันธุ์โบราณ เม็ดใหญ่ หามาตั้งนานกว่าจะได้มา

               กินข้าวเสร็จ ลูก ๆก็ไม่ค่อยจะเล่นกับแม่

                            อิ่มแล้วก็แอบมานอน

 ช่วงนี้พี่หมีไม่ไปเที่ยวเล่นที่ไหน หลังจากที่ โดนกัดแผลทั่วตัวโซเซกลับบ้าน

       โดนกัด ตาเกือบบอด แผลหายก็คงหนีไปเที่ยวอีก

    เรามีเวลาให้เค้าแค่วันละประมาณชั่วโมง แต่แม่เอื้องกับพ่อรามมีเวลาให้ตลอด 24 ชั่วโมง ตอนนี้เวลาอยากกอดก็ต้องมาตามที่บ้านแม่เอื้อง

                     เอื้องกับรามเป็นคนที่รักสัตว์มาก

                    แทบจะเรียกว่ากินนอนด้วยกัน

       เอื้องจะนั่งกับพื้นไม่ได้ นั่งปุ๊บ ลูก ๆจะแย่งกันนั่งตักทันที

          คนกินอะไร หมาก็ต้องได้กินด้วย ตอนนี้บักหล้าฮวกกินทุกอย่างที่คนกิน ลองเอาข้าวโพดให้กินก็ไม่เหลือ ละมุด มะละกอ กล้วย มีอย่างเดียวที่คนกินแล้วฮวกไม่กินคือแมงคาม ฮวกจะกลัวแมงคามมาก ถึงขั้นต้องออกไปห่าง ๆ น่าจะมาจากที่โดนแมงคามจับตรงจมูก เจ็บแล้วจำ

            โชคดีเหลือเกินที่ได้รามกับเอื้องมาอยู่ด้วย

         จากหมาน้อยที่มีคนเอามาทิ้ง วันนี้ฮวกโตขึ้นมาก

       เนื้อตัวสะอาดสะอ้าน ขนเงางามเพราะเอื้องอาบน้ำให้ทุกวัน

         เวลาเอื้องกับรามเดินไปไหน ลูก ๆก็จะตามไปตลอด

                               เก็บผักกลับบ้าน

        ทุกเช้าต้องมีผักไว้ให้พ่อ พ่อจะชอบกินผักที่สุดในบ้าน กับข้าวก็เป็นพวกของที่พ่อกับแม่หามาได้ตามถดูกาล ผักก็เก็บมาสด ๆแค่พอกิน ตอนเย็นก็เก็บมาอีก

                                                                    โปรดติดตามตอนต่อไป..............