ปั่นจักรยานเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอน ฟ้าสางที่..เกาะยอ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

อยากจะหยุด เวลาที่ฟ้าสาง

วางทุกสิ่ง ทุกอย่าง มานั่งฝัน

แล้วค่อยค่อย ปล่อยเวลา..ช้า…..ช้า….พลัน

ดูสีสรร เติมแต่งฟ้า น่าอัศจรรย์      

         

แม้วันนี้ ฟ้าหม่นมัว สลัวแสง

เมฆหมอกแกล้ง ห่มผ้า ให้ฟ้าใส

ม่านฝนโรย โปรยปราย ทั่วฟ้าไป

แต่ดวงใจ คนมองฟ้า ไม่หมองมัว 

 

ฉันกระซิบ บอกฟ้า อย่าหมดหวัง

พรุ่งนี้ยัง มีวัน ที่ฟ้าใส

ตะวันจะ ทอแสงจ้า ฟ้าอำไพ

เศร้าไปใย ..ฟ้าจ๋าอย่าโศกเลย

 

มีสักวัน ที่แสงทอง ต้องฉาบฟ้า

เมฆหมอก ลาจากไป ไร้โศกศัลย์

ฉันยังยืน มองดูฟ้า เช่นทุกวัน

อาจต่างกัน ที่จุดไหน ในโลก..เอย

 

คืนนั้นทั้งคืนฝนตกปรอยๆ  เสียงหยาดฝนกระทบผืนน้ำ เป็นเพลงกล่อมนอนที่แสนอภิรมย์

ขณะที่พรรคพวกนอนหลับกันอย่างเป็นสุข อ้อยหวานตื่นขึ้นมาก่อนฟ้าสาง มั่นหมายที่จะเก็บภาพ อรุณเบิกฟ้าแต่ฟ้าหม่นมัวมากๆ ตะวันไม่สามารถทอแสงผ่านมาได้

 

เช้าวันนี้ฝนตกโปรยปราย แต่ไม่มีปัญหาสำหรับพวกเรา ปั่นจักรยานกลางสายฝนนี้ เป็นความสุข สนุก สดชื่น จริงๆ

ไม่ใช่สายฝนหรอก ที่ทำให้เราไม่สบาย..แต่เป็นเพราะร่างกายที่ไม่แข็งแรงต่างหาก

 

ยามเช้าอย่างนี้ เกาะยอเต็มไปด้วยการเคลื่อนไหว

แต่เป็นการเคลื่อนไหวอย่างเงียบๆ

 

ชีวิตที่ไม่เร่งรีบ สุขและสงบ เป็นเยี่ยงนี้เอง

เราปั่นจักรยานไปอย่างช้าๆ เก็บเกี่ยวบรรยากาศไปเต็มที่

 

นี่แหละ ใช่เลย การปั่นจักรยานเที่ยว เป็นการเที่ยวที่วิเศษสุดจริงๆ

ลองคิดดู

บ่อยครั้งที่เราดิ้นรน ขวนขวาย ไปตามที่ต่างๆ เพื่อหาความเงียบสงบ

แต่หารู้ไม่ว่า เรากลับเป็นคนทำลายความเงียบสงบเสียเอง

ด้วยเสียงต่างๆ เสียงเครื่องยนต์ เสียงคุย หรือเสียงเพลง

 

ดูหน้าเด็กตัวน้อยสิว่ามีความสุขแค่ไหน..

หลานตัวน้อยของอ้อยหวาน ปั่นจักรยานไปได้รอบเกาะ เก่งจริงๆ

โอกาสหน้า ไปปั่นจักรยานเที่ยวกันอีกนะจ้ะ

 

ก่อนอำลาเกาะยอ เราหยุดแวะทำบุญที่วัดท้ายยออีกครั้ง

 

ศาลาวัดท้ายยอ เรียบง่าย โปร่งๆ สบายๆ

 

เราออกจากเกาะยอกันแต่เช้า ขึ้นรถตรงสู่สงขลา เพื่อไปเดินชม "ตลาดนัดวันอาทิตย์เมืองสงขลา" ฝนตก น้ำนอง แต่ก็ยังคราคร่ำไปด้วยผู้คน

 

เห็ดนางรม และตะไคร้ นอกนั้น อ้อยหวานไม่รู้จัก รอผู้รู้มาบอกค่ะ

 

กะปิ ปลาร้า ปลาเค็ม และแป้งแดง ปลาร้าของชาวสงขลา ที่อ้อยหวานไม่เคยลิ้มลอง

****************************

แป้งแดง เป็นการถนอมอาหารของทางภาคใต้ของไทย ลักษณะเป็นเนื้อปลา คลุกด้วยแป้งเละสีออกแดงๆ  มีลักษณะใกล้เคียงกับปลาจ่อม หรือปลาเจ่าของภาคอีสาน เป็นการหมักดองแบบที่ทำให้เกิดรสเปรี้ยว โดยการนำปลา เช่น ปลาก้างอ่อน ปลากะตัก ปลาแมว ปลาเงิน เฉพาะส่วนเนื้อปลาไปหมักเกลือ 1 คืน แล้วนำมาคลุกแป้งข้าวหมาก น้ำตาลโตนด ข้าวสวย หมักอีก 2 สัปดาห์จึงนำมาปรุงอาหาร เช่น ผัด นึ่ง หรือทาขนมปังแทนแยมก็ได้

แป้งแดงจัดเป็นการถนอมอาหารโดยการหมักที่ทำให้เกิดรสเปรี้ยว ในปัจจุบัน มีการผลิตปลาแป้งแดงเป็นสินค้าผลิตภัณฑ์ชุมชน โดยเฉพาะที่จังหวัดสงขลา

ขอบคุณ ข้อมูลจาก  WIKIPEDIA

 

นี่ก็เช่นกันที่อ้อยหวานไม่เคยลิ้มลองไข่ครอบภูมิปัญญา-อาหารชาวสงขลา

************************

ไข่ครอบ เป็นการถนอมอาหารของทางภาคใต้โดยเฉพาะบริเวณลุ่มทะเลสาบสงขลา เป็นการถนอมไข่ด้วยเกลือแบบเดียวกับไข่เค็มแต่มีวิธีต่างกัน ซึ่งเกิดจากการนำไข่ขาวมาย้อมแหหรืออวนที่ทำจากด้ายดิบเพื่อให้ใช้งานได้นานขึ้น ไข่แดงที่เหลือจึงนำมาแปรรูป โดยใส่ไข่แดงกลับลงไปในเปลือกไข่ โดยใช้ไข่แดง 2 ฟองต่อเปลือกไข่ 1 ฟอง เหยาะเกลือ ลงไป แล้วเอาเปลือกไข่อีกอันมาครอบ ทิ้งไว้หนึ่งคืนจึงนำไปนึ่ง

ไข่ครอบที่นึ่งแล้ว นำมาปรุงอาหารได้หลายวิธี เช่นนำไปยำ ไข่ครอบนิยมทำจากไข่เป็ดมากกว่าเพราะชาวประมงใช้ไข่ขาวของไข่เป็ดในการย้อมด้ายดิบ

ขอบคุณ ข้อมูลจาก  WIKIPEDIA

 

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่อง ปั่นจักรยานเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ในตอนต่อไป

 

อ่านปั่นจักรยานเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนแรกๆได้ที่นี่่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27671

http://www.bansuanporpeang.com/node/27682

 

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

 อ้อยหวาน

 

 

 

 

 

ความเห็น

ถ่ายรูปได้บรรยากาศมากคะ คิดถึงบ้านจัง ขอบคุณค่่ะคุณอ้อยหวาน

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

เที่ยวหน้าปั่นมาที่สะพานยกระดับ ระโนด ทะเลน้อย ได้อารมณ์ นก ควายเล เลสาบสงขลา

อีกทริปหนึ่ง รอบเกาะใหญ่ กระแสสินธิ์

 

ได้บรรยากาศของความสำรวมของธรรมชาติจริงๆทั้งภาพและการบรรยาย มุมการถ่ายภาพยอดเยี่ยมครับ แม้แต่ความพลุกพล่านของผู้คนในตลาดวันอาทิตย์มุมที่ถ่ายออกมาดูเป็นธรรมชาติที่ดูแล้วเห็นความเรียบง่ายของผู้คน

ชอบภาพแรกมากครับ สวยเหมือนภาพวาดเลย กลอนไพเราะมากครับ

รักบ้านเกิด ชอบเศรษฐกิจพอเพียง

ปฏิทินปี 57 ผมว่าเอารูปที่พี่อ้อยหวานถ่ายนี่หละครับ หากพี่อ้อยหวานจะอนุเคราะห์จัดทำซักชุดให้เป็นของขวัญสมาชิกบ้านสวนโหลดนะครับ

เห็นจักรยานคิดถึงรถคันเก่า แค่จอดไว้ไม่ล็อคให้เรียบร้อย เดินไปซื้อขนมแป็บเดียว กลับมาต้องงง จอดไว้ตรงนี้แต่ตอนนี้ไม่มีแม้เงา ยินดีกับคนแอบเข็นไป แพงนะ.....จะบอกให้

 ดีใจที่ได้รับ สุขใจยิ่งกว่าที่ได้แบ่งปัน

สวัสดีครับ พี่อ้อยหวานและสมช.ทุกๆท่าน

 ผมชอบบรรยากาศการถ่ายภาพของพี่ครับ ได้อารมณ์และเห็นความไม่เร่งรีบเหมือนคนเมือง รู้สึกมีความสุขใจที่ได้ชมภาพครับ 

ขอบคุณครับ

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

อยู่ใต้มาก็หลายปี ยังไม่เคยเที่ยวแบบนี้เลย ได้อารมณ์ดีมาก

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ภาพสวยกับการบรรยายที่เข้ากันได้ดี ทำให้เคลิ้มได้เหมือนกัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า