ปั่นจักรยานตามเก็บฝัน ตอน หนทางยาวไกล แต่จะไปอย่างช้าๆ

                Be not afraid of going slowly, be afraid only of standing still.

                      อย่าหวั่นหากต้องไปอย่างช้าๆ แต่จงกลัวที่ต้องหยุดอยู่กับที่

                                                     -สุภาษิตจีน

วันนี้เป็นวันที่เราเราอยู่บนจักรยานยาวนานที่สุด ปรกติเราจะพยายามให้ไม่เกิน 40 กิโลเมตร อย่างมากสุดก็ 45  กิโลเมตร แต่เพราะเราอยากค้างคืนที่เมืองปลายทาง 2 คืน และจะได้มีเวลาซักเสื้อผ้า ซึ่งวันนี้ทั้งกระเป๋าไม่มีตัวไหนสะอาดเลย

เช้าวันนี้อากาศสดใสกว่าทุกวัน ปั่นมาสักครึ่งกิโล เราก็ออกจากเมือง ผ่านหมู่บ้านเล็กๆ เงียบสงบ

หมู่บ้านทุกหมู่บ้าน และเมืองทุกเมืองที่อังกฤษจะมี อนุสรณ์สงคราม (war memorials) แบบนี้ ในประเทศอังกฤษมีนับได้ถึง 60,000 แห่ง สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงผู้คนทั้งทหารและพลเรือน รวมทั้งสัตว์ทั้งหลาย ที่บาดเจ็บล้มตายจากสงครามโลกครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2

รั้วหรือกำแพงหินที่ก่อด้วยมือตามแบบดั้งเดิม โดยการใช้หินที่หาได้ในท้องถิ่น ก่อเรียงกันโดยไม่ใช้ปูนหรืออะไรยึดเลย ตามกรรมวิธีที่เรียกกันว่า หินแห้ง หรือ Dry stone

ไปที่ไหนๆของ  “เดอะ คอคส์โวลด์”  (the Cotswolds) ก็จะเจอกำแพงหินเก่าแบบนี้ สวยงามเป็นเอกลักษณ์

บ้านแต่ละหลังจะมีชื่อที่เจ้าของตั้งให้ มีป้ายชื่อบ้านติดไว้อย่างสวยงาม ชื่อที่นิยมใช้กันก็มี กระท่อมกุหลาบ (Rose Cottage), กระท่อมลาเวนเดอร์ (Lavender Cottage) จำพวกนี้

อย่างบ้านหลังนี้ชื่อว่า บรู๊คแลนด์ ฟาร์ม (Brooklands Farm)

บ้านสวยหลังนี้มีชื่อว่า กระท่อมสายน้ำ (Water Cottage)

ส่วนหลังนี้มีชื่อว่า กระท่อมหลังคาหญ้า (Thatch Cottage)

เก็บดอกไม้มาฝากเช่นเคย ดอกไม้ในวันนี้คือ เฮเลนเนี่ยม  (Helenium) ออกดอกชู่ช่อกันงดงามในสวนของบ้านหลังหนึ่ง

พ้นเขตหมู่บ้านมาก็เป็นพื้นที่การเกษตร แล้วก็ไม่พ้นรั้วหินทำมือ สวยงามและกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม

เสื้อเจ็คเก็ตตัวใหม่ของอ้อยหวาน ทำงานได้ผลตามต้องการ ไปยืนตรงไหนก็แตะตา ทุกตัวมองมาที่จุดเดียว แบบนี้คนขับรถต้องเห็นเราแต่ไกลแน่นอน

นกที่เห็นในรูปคือไก่แอฟริกา ที่มีชื่อว่า กินนี่โฟล (guineafowl) เห็นเดินอยู่ตัวเดียว ไม่มีเพื่อนไม่มีฝูง กินนี่โฟล (guineafowl) เป็นนักจับแมลงตัวยง ที่ฝรั่งเศสสมัยก่อนนิยมเลี้ยงกันในสวนผักเป็นตัวขจัดแมลง เห็นว่าใช้ได้ผลดีเชียวละ

เลยจุดนี้ไปหน่อยก็ได้เรื่อง อ้อยหวานรีบหลบรถที่สวนทางมา แต่เสียท่าล้มลงบนเถาเบล็คเบอร์รี่ข้างทาง เบล็คเบอร์รี่เป็นไม้มีหนามแหลมคม หล่นบนกอเบล็คเบอร์รี่ก็เหมือนกับหล่นบนกอกุหลาบ เบล็คเบอร์รี่เลยฝากรักมาหลายแผล

เราแวะชมเมืองระหว่างทาง แต่ก็ไม่ได้ใช้เวลาอยู่ในเมืองนี้มากนัก เพราะส่วนใหญ่จะเป็นร้านค้า

โบสถ์ใหญ่เก่าแก่ประจำเมือง สร้างด้วยหินท้องถิ่นคือ หินคอคส์โวลด์ (Cotswold stone)

บ้าน โบสถ์ รั้วหรือกำแพงเก่าแก่ ที่นี่สร้างด้วยหินคอคส์โวลด์กันทั้งนั้น เป็นหินปูนสมัยจูราสสิคหรือสมัยไดโนเสาร์ ลักษณะพิเศษของหินคอคส์โวลด์ คือ เมื่อตากแดดตากฝนนานๆ จะเป็นสี 'น้ำผึ้ง' หรือสีเหลือง 'ทอง'

ออกจากเมืองมา ต่อจากนี้ไปเส้นทางก็จะเป็นชนบทล้วนๆ ผ่านหมู่บ้านเล็กๆสวยๆ ฟาร์มเลี้ยงสัตว์น้อยใหญ่

หลังคาหญ้าของบ้านหลังนี้ ได้ตัดตกแต่งเป็นลวดลายสวยมาก

โรงเลี้ยงสัตว์ของที่นี่ สร้างด้วยหินทั้งหลัง

โรงเก็บฟางหญ้าที่เก็บเกี่ยวแล้วม้วนเป็นก้อนเรียบร้อย เตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาวที่จะมาถึง

คุณผู้ชายเป็นเด็กที่เกิดและเติบโตจากฟาร์มแบบนี้ ทำให้ได้ระลึกถึงความหลัง ได้ทั้งภาพและกลิ่น

การไปอย่างช้าๆกับจักรยาน ทำให้เราได้เก็บเกี่ยวสุนทรียภาพข้างทางไว้หมด

‘ความสุขคือสิ่งที่เราได้เห็น..ไม่ใช่สิ่งที่เราได้รับ’

เมื่อมาถึงทางแยก ก็พบว่าทางที่เราจะไปมีป้ายติดไว้  “ ถนนปิด ซ่อมสะพาน โปรดใช้ทางสำรอง”  แต่อ้อยหวานก็รั้นจะไปทางนี้ เพราะคิดว่าแค่ซ่อมสะพาน คงจะมีทางให้เดินข้าม แต่ก็คิดผิด เขาปิดจริงๆ กั้นรั้วหนาแน่น เลยต้องย้อนกลับ โดนคุณผู้ชายแซวว่า ดีจังได้กำไรอีก 8 กิโล!

ทางอ้อมไปทางสายใหม่ หลังจากศึกษาแผนที่ดูแล้ว จะกลับไปต่อทางแผนเดิมต้องอ้อมมาก  คุณผู้ชายตัดสินใจว่าจะเลี้ยวซ้ายตัดไปอีกทางหนึ่ง โดยจะไม่แวะหมู่บ้านท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งตามแผนเดิม

แต่เราก็หลงอีก เลี้ยวไปเลี้ยวมาก็มาเจอหมู่บ้านที่เราจะไม่แวะจนได้

คาสเซิล คอมบ์ (Castle Combe) ติดอันดับ 2 ใน 30 หมู่บ้านที่สวยที่สุดในประเทศอังกฤษ อายุกว่า 700 ปี

บ่ายๆอย่างนี้คนและรถน้อยลง เราแวะกินข้าวเที่ยงกันที่นี่

ออกจากคาสเซิล คอมบ์ ถนนก็ขึ้นๆลงๆ คดโค้งผ่านป่าใหญ่

พ้นป่าก็มาเจอทุ่งหญ้าเขียวขจี

ยิ่งใกล้เมือง ถนนเล็กถนนน้อยก็เต็มไปด้วยรถรา วันนี้วันศุกร์ทุกคนมุ่งหน้าสู่ บาธ (Bath) เมืองยอดนิยม ทำให้รู้ว่าวางแผนผิดอีกแล้ว

เราโล่งใจเมื่อมาถึงทางจักรยานเลียบคลอง ไม่ต้องไปแย่งเนื้อที่ถนนแข่งกับรถยนต์

มาถึง บาธ (Bath) ทันเวลาได้ดูพระอาทิตย์ตกดิน

ถึงโรงแรม อาบน้ำ กินข้าว แล้วก็สลบหมดแรง

บาธ เป็นเมืองในหัวใจของอ้อยหวาน ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ได้มาที่นี่ ยังอยู่ในความทรงจำไม่รู้ลืม 2 ปีก่อนพาลูกๆมาเที่ยว วันเดียวกลับ ไม่มีเวลาเก็บรายละเอียด

เราค้างคืนที่นี่ 2 คืน เพื่อจะมีเวลาชมเมืองบาธและรอบๆเมือง อีกทั้งมีผ้ากองโตต้องซัก

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องปั่นจักรยานตามเก็บฝันในตอนต่อไป

อ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนแรกๆได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27323

http://www.bansuanporpeang.com/node/27341

http://www.bansuanporpeang.com/node/27359

http://www.bansuanporpeang.com/node/27387

http://www.bansuanporpeang.com/node/27405

ติดตามอ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนต่อไปได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27439

http://www.bansuanporpeang.com/node/27447

http://www.bansuanporpeang.com/node/27460

http://www.bansuanporpeang.com/node/27471

http://www.bansuanporpeang.com/node/27481

http://www.bansuanporpeang.com/node/27493

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน