ความสุขจากการขายผัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     ออกตัวก่อนว่าไม่ได้มาขายของในเวบนี้นะครับ เดี๋ยวโดนไล่ออกจากเวบ จากที่เริ่มต้นจากการปลูกผักกินเอง แล้วผมเคยเขียนบล็อกบอกว่าผมข้ามผ่านจุดปลูกผักกินเองแล้ว อยากปลูกผักขายเป็นอาชีพรอง จากการกรีดยางวันนี้ผมเก็บผักขายครับ

    วันนี้ตื่นตีห้ารดน้ำผักเสร็จก็จัดการตัดผักกาดขาวเพื่อนำไปขาย ตัด ล้าง ใส่ถุง มีพ่อกับแม่เป็นผู้ช่วย กว่าจะเสร็จ 11.00 น. ข้าวมื้อเช้าไม่ได้กิน กินรวบมื้อเที่ยงทีเดียว

ได้แบบนี้มา 40 ถุง

รูปนี้ โอเคนะ มองไม่เห็นคำโฆษณา และเบอร์โทร


    สวนผมไม่ใช้ปุ๋ยเคมี ใช้ปุ๋ยอินทรีย์ยี่ห้อหนึ่งที่มั่นใจได้  ใช้น้ำหมักปลา น้ำหมักผัก น้ำหมักสมุนไพรไล่แมลง และน้ำส้มควันไม้ฉีดพ่น เรื่องยาฆ่าแมลง ไม่ใช้แน่นอน ครับ

    ก็ขายหมดครับ  แถมเจอคำถามหยอกล้อจากลูกค้าว่า "พี่ขายหรือให้ฟรี ?"

ความสุขจากการขายผัก
สินค้าไร้สารพิษ ไม่ทำร้ายคนกิน
ขายในราคาไม่แพง ให้ผู้ซื้อกินได้ ไม่จำเป็นต้องอ้างว่า
ผักปลอดสารพิษ แล้วต้องขายในราคาแพง

 

 ปล. ถึงแม้ว่าความตั้งใจคือปลูกผักขาย แต่ไม่ได้หมายความว่าจะขายอย่างเดียวครับ เรื่องหลักก็ยังเป็นการกินเอง ผมได้กินอย่างไร ลูกค้าก็ได้ดินอย่างนั้น

ความเห็น

อาจเพิ่มเวลาก็ได้ครับพี่เสิน เพราะอีกคนอาจจะยืนชี้นิ้วอย่างเดียว

Laughing มีแบรนด์เป็นของตัวเองแล้ว ยินดีกับความสำเร็จอีกขั้นนะคะพี่โสทร

ขอบคุณครับ แค่ก้าวแรกครับ ยังต้องพัฒนาต่อไป

น้องผญ บ้านเดินทางถูกแล้วคือพอเพียงเหลือแจกจ่ายขายเงินเก็บออม เราลูกบ้านจะพยายามเดินตามค่ะ

ผู้ใหญ่เป็นตัวอย่างที่น่าชื่นชมค่ะ

เปิดสวนรับลูกค้า  ทำเพิง ให้ลูกค้าตัดเอง  ชั่งเอง  เราเก็บตังค์   เช่นว่า  มีผัก10อย่าง  ทำราคา2แบบเลย  แบบหนึ่งแยกแต่ละอย่าง   ผักนี้โลละ...บาท   อีกอย่าง  ราคารวมมิตร   เก็บมาทุกผัก  ชั่งทีเดียว  ราคาเดียว   ถ้าลูกค้ารายย่อยเข้าวันละ10คน*30=300.  ลูกค้าประจำ  รับไปขายปลีก  ได้ค่าผัก  อาทิตย์ละ2000.-รายย่อย9000.-รวมดู   เดือนๆ  เราอยู่ได้สบาย  โดยไม่ต้องเดินทาง  อันนี้พูดถึงว่า  ทำจริง  เป็นไปได้จริงๆ  สำหรับป้าเล็ก  เข้าเวบบ้านสวน7มกรา53  ลงมือทำเต็มที่ 1ปี  พอปี54  ขายเลย  3ปีเต็มที่ได้ขาย  รายรับอยู่ที่เดือนละ15000.-  อันนี้พูดความจริง

น้องผู้ใหญ่โสทรต้นแบบเลยแระ  เป็นทั้งผู้ดูแลและแรงบบรดาลใจของสมาชิกทุกๆท่านค่ะ

ยินดีด้วยค่ะน้องผู้ใหญ่ สำเร็จอย่างสวยงาม
ว่าแล้วก็จิ๊กผักไปเหนาะหนึ่งกอ  หวาน กรอบ อร่อย

ดูบายใจจัง

กินอยู่แบบพอเพียง

หน้า