หลักง่ายๆ 10 ข้อ ก่อนการปลูกพืชเสริมรายได้

ปีที่แล้วผมรับปากป้าเล็กว่าจะเอาวิธีการทำการตลาดแบบสวนไผ่อาบูมาลง

แต่ผมก็ไม่รู้จะบอกเล่ายังไงดี! เพราะสวนอาบูแทบจะไม่ต้องทำการตลาดเลย เพราะผมใช้หลักเกณฑ์ 10 ข้อนี้ ในการพิจารณาปลูกพืชเสริมรายได้ ทุกอย่างที่เราปลูกจึง กินได้ แจกและแบ่งปันได้ และที่สำคัญ ขายได้หมด มีเท่าไหร่ก็ไม่พอขาย

     ที่ปลูกหลักๆ ตอนนี้นอกจากการปลูกไผ่ในสวนยาง ก็มี ปลูกส้มป่อย ปลูกพลู ปลูกผักกูด ปลูกลูกฉิ่ง ปลูกผักเหมียง และอื่นๆ ทุกอย่างเข้าเกณฑ์ 10 ข้อ งานที่สวนอาบูจึงเป็นอะไรที่บ้านๆ แต่ได้ผล!! มันก็เลยสนุกกับทุกงานเลยครับป้าเล็ก

ตอนผมบอกกับญาติๆ ว่า "ผมจะปลูกส้มป่อยขายเป็นรายได้เสริม...ทุกคนขำกันใหญ่!

พอผมเริ่มไปเอาต้นผักกูดจากคลองมาปลูก ก็ยิ่งหัวเรากันใหญ่!

พอผมเริ่มปลูกพลูกินหมาก คนข้างๆ บ้านเริ่มดูว่าผมคงเพี้ยน

พอมาล่าสุด ผมเริ่มปลูกลูกฉิ่ง มันก็ยังคงเป็นเรื่องตลก!

แม่บอกว่าทำไมไม่ปลูกสิ่งที่คนอื่นเขาปลูกกัน ชอบทำอะไรแปลกๆ อยู่เรื่อย! แต่ด้วยความที่เราแปลกจากคนอื่นๆ ทำให้สิ่งที่เราทำมันมีตลาดรองรับหมด! ปลูกคนเดียว เหนื่อยที่เดียว ขายคนเดียว สุดท้ายมันก็ค่อยๆ เห็นผล!!

ผมเจอเพื่อนๆ ที่ทำเกษตรรุ่นเดียวกันที่ล้มเลิกชีวิตชาวสวนกลับไปทำงานบริษัท แทบทุกคนที่ได้พูดคุยกันมีปัญหาคล้ายๆ กัน คือ พอปลูกแล้วไม่รู้จะเอาไปขายที่ไหน บางรายปลูกไผ่เป็นแปลง แต่ก็ไม่มากพอที่จะส่งขายตลาด เมื่อครั้งจะขายในชุมชนก็ล้นตลาด สุดท้ายขุดกอไผ่ออก แล้วไปปลูกปาล์ม

ตอนเริ่มต้นปลูกไม่ได้เตรียมการตลาด สุดท้ายทำมากขายไม่ได้ ท้อ แล้วเลิกไปในที่สุด

ผมตั้งใจปลูกเพื่อเสริมรายได้จากงานสวนปกติเลยครับ แต่ส่วนมากก็จะเป็นการจำหน่ายแบบแบ่งปันมากกว่า ขายในราคาที่ผู้ซื้อยิ้มได้ เพราะของแถมเยอะมาก ยิ่งถ้ามาถึงสวน แทบจะไม่ต้องซื้อครับ แบ่งปันให้เป็นของฝากติดมือกลับบ้านเกือบทุกรายที่มาชมสวนครับ!!