ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 1

หลายปีก่อนอ้อยหวานได้ไปเยือนญี่ปุ่น แวะไปในระหว่างการย้ายไปอยู่ที่แคนนาดา และถือโอกาสไปฮันนิมูนด้วย เวลานั้นอ้อยหวานกับคุณผู้ชายแบกเป้ไปหลายแห่งทั่วญี่ปุ่นเป็นเวลา 4 อาทิตย์เหมือนกัน และสถานที่ที่อ้อยหวานชอบมากแห่งหนึ่งคือ เมืองคามาคุระ อยู่ไม่ไกลจากโตเกียว และเป็นเมืองที่แพ็คเต็มไปด้วยวัดและศาลเจ้าที่สวยงาม

คราวนี้อ้อยหวานไปที่เมืองคามาคุระสองครั้ง เอาจักรยานไปปั่นเที่ยวรอบๆ แวะชมวัด ชมเมืองไปเรื่อยๆ สุขใจหาไหนปาน

ขอบอกว่า ชอบมาก เวลาอยากหนีคนเยอะๆ พวกนักท่องเที่ยวที่ลงมาจากรถทัวร์ คือมาทีเดียวหนึ่งกลุ่มโต 40-50 คน มาถึงก็ต้องเร่งรีบ แย่งกันดู แย่งกันถ่ายรูป เพื่อที่จะขึ้นรถไปเที่ยวที่อื่นอีก บางแห่งให้เวลาชมแค่ครึ่งชั่วโมงหรือ 45 นาที ไปเข้าแถวหน้าห้องน้ำก็เกือบจะหมดเวลา

ชายหาดของเมืองคามาคุระ ในตอนเช้า จำได้ว่าตอนที่แวะมาเมื่อ 20 กว่าปีก่อน มาพักอยู่ที่ hostle แถวนี้

อีกครั้งก็ไปเดินป่า ซึ่งชอบมากเหมือนกัน เมืองคามาคุระมีภูเขาล้อมรอบสามด้าน อีกด้านหนึ่งติดกับทะเล มีเส้นทางเดินป่าอยู่หลายเส้นทาง

อ้อยหวานไปเดินสองเส้นทาง วันนั้นเดินเสียจนขาบวม

ทางเดินป่าขึ้นเขาลงเขา ผ่านป่า วัด และศาลเจ้า ต้นไม้ใหญ่ๆ ร่มรื่นมาก

อ้อยหวานออกจากที่พักแต่เช้า เพราะจะไปถึงก่อนพวกรถทัวร์ คนจะได้น้อยหน่อย และจะได้รูปสวยๆ ด้วย แสงเช้าเป็นแสงที่ถ่ายรูปออกมาดีและสวย คามาคุระเป็นเมืองหลวงเก่าแก่ของญี่ปุ่นเมื่อหกร้อยกว่าปีมาแล้ว นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้คามาคุระเต็มไปด้วยวัดและศาลเจ้า

พระพุทธรูปไดบุทสึ ของคามาคุระ เป็นรูปปั้นบรอนซ์ที่สร้างขึ้นในกลางศตวรรษที่ 13 (760 ปีก่อน) พระพุทธรูปที่นั่งสมาธิกลางแจ้งมาเป็นเวลากว่า 500 ปี นั่นเป็นเพราะ วิหารใหญ่ที่สร้างคลุมพุทธรูปไดบุทสึ ถูกทำลายหลายครั้งหลายหนไม่ว่าจะสร้างใหม่สักกี่ครั้ง ประวัติรายละเอียด อ้อยหวานแปลไว้จากบทความของคุณโทะโมโกะ ดูได้ที่ คามาคุระ ไดบุซึ..พระพุทธรูปที่นั่งสมาธิกลางแจ้งมาเป็นเวลากว่า 500 ปี ละเอียดหยิบเลย

ชมรูปภาพอีกมากมายได้ที่ พุทธรูปไดบุทสึ คามาคุระ สัญญาลักษณ์ที่โดดเด่นของญี่ปุ่น

เบื้องหลังพุทธรูปไดบุทสึ

พุทธรูปไดบุทสึ เป็นพระพุทธรูป พระอมิตาภพุทธะ..พระผู้มีแสงส่องสว่างไม่มีประมาณ (The Buddha of Infinite Light) เป็นพระพุทธรูปที่สำคัญของนิกายสุขาวดี (Pure Land Buddhism) หรือ ‘นิกายโจะโดะ’ ในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งกำเนิดในประเทศจีน

กาลครั้งหนึ่ง…นานมาแล้ว  

ป.ล. รูปนี้คุณผู้ชายถ่ายรูปในฟิลม์สไลด์ แล้วคงกลับรูปผิดตอนทำรูปเป็นดิจิทอล ภูเขาเลยกลับข้างกัน

ไม่ไกลจากพุทธรูปไดบุทสึ ก็คือวัดฮะเซะ-เดะระ อ้อยหวานเคยเขียนถึงในบล็อกเก่าเล่าเรื่องควบคู่ไปกับต้นการบูร ชมได้ที่นี่

ชอบวัดฮะเซะ-เดะระนี้มากมาย รูปแกะสลักพระโพธิสัตว์กวนอิมสวยมากๆ แต่ห้ามถ่ายรูป วัดสวย สวนก็สวยจริงๆ จัดไว้อย่างดีเลิศ อ้อยหวานชอบวัดนี้มากมาย ได้ใจไปทั้งดวง

สวนหิน หรือบางครั้งเรียกว่า ‘สวนเซ็น’ ของวัดฮะเซะ-เดะระ

ก้อนหิน เปรียบดัง ภูเขา หรือเกาะ

การวางหินสามก้อน แสดงถึง หินของพระพุทธเจ้าหรือหินผู้ชาย หินของเทพธิดาหรือหินผู้หญิง และหินของเด็ก

กรวดหรือทรายที่กวาดหรือคราดเป็นลวดลาย เปรียบดัง ทะเล, มหาสมุทร, แม่น้ำ หรือคลื่นน้ำ พระนิกายเซนใช้การฝึกฝนกวาดลวดลายบนกรวดหรือทรายเป็นการฝึกสมาธิ

สวนดอกโบตั๋นของวัดฮะเซะ-เดะระ

อ้อยหวานหยุดอยู่ตรงนี้อยู่นาน

ดอกโบตั๋น มีถิ่นกำเนิดจากประเทศจีน ถ่ายรูปมาเยอะมาก เดี๋ยวบล็อกหน้าจะเอามาให้ชมกันจะจะไปเลย

ซุ้มวิสทีเรียของวัดฮะเซะ-เดะระเช่นกัน

สวนจัดเป็นชั้นขึ้นเนินเขา มีดอกไม้มากมายหลายชนิด ทุกซอกทุกมุมจะมีรูปปั้นหรือรูปแกะสลักหินจัดวางอย่างสวยงาม

อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

ฮะเซะ-เดะระ วัดที่แสนจะงดงาม

หลงไหลได้ปลื้มที่วัดฮะเซะ-เดะระ

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่อง ‘ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ’ ในตอนต่อไป

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน