...ปรับปรุงสวนเราเองบ้าง...

สาธุค่ะ คุณตุ๊ก :)

มะนาวพอได้ผลเต็มที่ดูเหมือนจะราคาลดลงแล้วค่ะ เช้านี้ไม่ได้สำรวจราคาเลยค่ะ แต่หลายวันก่อนผลละห้าบาท ปีนี้มะนาวราคาสูงเลยนะคะ เห็นจริงตามคุณตุ๊กบอกค่ะว่าไม่ต้องซื้อเท่ากับเหลือกะตังค์ งั้นไว้ต้องปลูกทุเรียนด้วยแล้วค่ะ ลูกหนึ่งเป็นร้อย :)

ขอบคุณคุณอ้อยหวาน ที่เข้ามาคุยแลกเปลี่ยนกันค่ะ

ตอนสับกิ่งไม้ใช้อีโต้คมๆ ใส่ถุงมือผ้าคู่ละสิบบาทไว้นะคะ

(ซื้อถุงมือของอยุธยาที่มาขายตลาดใกล้บ้านเมื่อต้นปี ถุงมือผ้าชุดนั้นดีมากเลยค่ะถูกใจจริงๆ เสียดายแต่ว่าเป็นแม่ค้าจร มาแล้วก็ไม่เห็นอีกค่ะ)

แล้วสวมถุงมือยางทับอีกชั้นหนึ่งค่ะ เวลาสับกิ่งไม้นานๆจะไม่เจ็บมาก

และถุงมือผ้าก็ช่วยซับเหงื่อ มีไว้หลายๆคู่ พอชื้นเหงื่อมากๆ ก็ถอดเปลี่ยนคู่ที่แห้งใช้งาน คู่เก่าก็รอซักหรือผึ่งให้แห้งมาใช้สลับกันค่ะ

เรียกได้ว่าเป็นถุงมือวิเศษ :)

ขอบคุณคำชื่นชมคุณจารึกมากค่ะ ได้กำลังใจเป็นกองเลยเชียว

จริงๆแล้วอาจเพราะเหตุผลที่ไม่มีทางเลือกมังคะ ในเมื่ออยากปลูกต้นไม้ให้ได้ผล ในขณะที่มีข้อจำกัดทำให้เลิกความตั้งใจได้เยอะ มาคิดใหม่อีกก็ว่าตราบที่ยังต้อง'กิน' ก็อย่าเพิ่งล้มเลิก พักบ้างแล้วก็ทำใหม่ หาวิธีการใหม่ ให้วันข้างหน้าที่แข็งแรงไม่เท่าทุกวันนี้ยังพอมีอะไรให้หยิบ เด็ด เก็บจากกระถางในสวนบ้างน่ะค่ะ ทุกวันนี้พอได้เก็บกินบ้างก็ดีใจค่ะ ถึงแม้จะต้องซื้อผักผลไม้ตลาดอยู่ก็ตาม

พูดถึงข้อจำกัดมาได้กำลังใจดีๆจากที่อ่านหนังสือค่ะ เห็นหลายท่านมีข้อจำกัดเยอะแต่ก็พยายามก้าวข้ามจนผ่านแม้ว่าจะล้มลุกึลุกคลานไปบ้าง อีกอย่างยิ่งได้เห็นบางพื้นที่ในโลกนี้ ไม่มีแดดก็ยังหาแดดให้ต้นไม้ ไม่มีน้ำก็หาวิธีการให้ต้นไม้ได้น้ำ เมืองไทยโชคดีมากๆ ที่แสงแดดไม่ต้องซื้อเลยนะคะ เป็นของฟรีๆ เป็นบุญเก่าที่ส่วนตัวเองคงสะสมไว้ทำให้ได้เกิดเติบโตในเมืองไทยที่มีแดดมากพอโดยไม่ต้องซื้อหา

เลยคุยยาวเลยค่ะคุณจารึก ขอถือเป็นการแลกเปลี่ยนบอกเล่ากันฟังนะคะ ถ้าคุณจารึกลงเศษไม้สุมไว้โคนต้นในกระถางแล้วตั้งที่ระเบียงบ้าน อาจต้องใช้กระเบื้องหรืออิฐรองใต้กระถางหรือเปล่าคะ นี้ไม่แน่ใจเพราะเกรงว่าถ้าเป็นระเบียงไม้ นานๆเข้าปลวกอาจจะแฝงตัวเพื่อหากินจากเศษไม้ผุในกระถางน่ะค่ะ