น้องเล็ก(ออนชอร์)เล่าให้ฟัง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ในงานวันเกิดเวปฯ ในระหว่างทาง ที่เดินไปสวน น้องแยมมี่ น้องเล็ก ได้ให้ความรู้เกี่ยวกับไม้ ชื่อ "กระถิน"ที่เรามีชื่อเรียก ต่างกันค่ะ

นี่คือกระถินอันแสนอร่อย ที่เรารู้จักกัน (แต่ภาษาท้องถิ่นทางใต้ บัวริมกับน้องเล็กเรียกตรงกันว่า ตอเบา)(สะตอเบา)

นี่คือ"กระถิน"ที่น้องเล็กว่า ลำต้นมีหนาม มียอดอ่อน ให้เก็บ และมีฝักอ่อน ไว้ต้ม จิ้มน้ำพริก ได้ด้วย (เป็นผักพื้นเมืองแถบหาดใหญ่)ใช่ไหมหนอ น้องเล็ก

และนี่คือ ดอก และ ฝัก ของ โมก ซึ่งไม่เคยเห็นอีกเช่นกัน ค่ะ ก็ได้เห็น (หน้าที่พัก วันเกิดเวปฯ) เลยนำมาฝาก-เพิ่มพูนความรู้ กันจ่่ะ

ส่งการบ้าน น้องแยมมี่ค่ะ มะละกอ กินแล้วที่กรุงเทพฯ อร่อยมากถึงมากที่สุด เท่าที่ดูสวนแล้ว น้องน่าจะได้หลายเงิน นะคะ อย่าลืมบำรุงดีดีนา สิ่งนำมาซึ่งรายได้--และนำน้องสมจิต มาฝากเพื่อนๆที่คิดถึงทุกคน น้องสมจิตสบายดีค่ะ สดใสเหมือนเดิม เธอมาพร้อมลาบไก่ ที่แสนอร่อย จ้า

และมีน้ำย่อย เล็กๆน้อยๆ มาให้ชมกันเล่นๆ ค่ะ เอาไว้ชมบล็อคเต็มๆ จากน้องๆ นะคะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ที่แบ่งปันพื้นที่ให้เราได้พบกัน รักกัน

สวัสดีค่ะ

ความเห็น

ตอเบา  คือ กระถินของคนอื่น

กระถินของเล็กคือ แบบต้นมีหนาม ฝักเขียว ๆ เอามาตอย แช่น้ำเกลือหน๊อน้ำชุบ กินแล้วถ่ายดีนักแล กลิ่นก็แรง อิอิ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

มาแล้วค่ะ--น้องเล็กคนงาม--พี่บัวชอบเคล็ดลับแบบนี้ค่ะน้องเล็ก รู้สึกเข้าถึงบรรยากาศท้องถิ่น ที่น้อยคนจะได้สำผัส --อย่างไรพี่บัว ต้องขอบคุณน้องเล็กอีกครั้งที่มีสิ่งดีๆและคำแนะนำที่ีมีให้กัน ....เข้าบ้านใหญ่มาบ่อยๆนะจ๊ะ คิดถึงน่ะ

 

ทั้งตอเบา ทั้งกระถิน  กินกะหนมจีน  หรอยเหมือนกัน   Foot in Mouth

หน้า