ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
หมวดหมู่ของบล็อก:
ก่อนเริ่มเพ้อเจ้อ …
ข้าพเจ้าขออนุญาต ออดอ้อน เรียกร้องความสนใจ ตามประสาผู้เลยวัยทองก่อนนาคร้าาา…บ จะอนุญาตหรือไม่ ไม่รู้ละ ก็อ้อนไปแล้วนี่
การเข้าบ้านใหญ่ของข้าพเจ้า ในช่วงนี้ แต่ละครั้งยาก มะวาาาก … ด้วยปัจจัยที่ สมช. เก่า ทั้งแก่แลหนุ่มทราบกันอยู่ คือปัญหาเรื่องตา ที่เคยเล่าให้ฟัง … ในวงเล็บ หมายถึงตา = อวัยวะ นะขอรับ มิใช่ ตา = สามียาย
ปัจจัยที่สอง ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่ คือ อุปกรณ์ ที่เป็นพาหนะเข้าบ้าน … อ๊ะ ๆ ๆ … ไม่ใช่ มอร์ไซค์ รถยนต์ เครืองบิน หรือเรือหรอกนะ … ?
ก็ … คอมพ์ ฯ นี่แหละ … ด้วยว่า PC ผู้รู้ใจ ที่เคยใช้ Up Blog อยู่ประจำ ล่วงหน้าไปก่อนเจ้าของ … พยายามช่วย เหลือเต็มที่ ตั้งแต่ฝายปอด จนถึงฝ่าตัด แต่ไม่ยอมฟื้น .... ! ว่าจะส่งโรงพยาบาล ก็ไม่มีเงิน แถมไม่มี "บัตรรักษาฟรี" ซะด้วยซี … Blog นี้จึงต้องมีการรบกวนของคนอื่นเขา นะเนี๊ยะ
เอ้า … เพ้อเจ้อนานแล้ว เดี๋ยวคนฟัง .... เห้ย ... คนอ่าน เบื่อแย่ ... สำคัญ เจ้าของ PC ค้อนมาหลายวงแล้ว เริ่มจุดประสงค์ที่เข้ามาครานี้ ดีกว่า …
เรื่องมีอยู่ว่า ....
วันนี้ (16 ต.ค. ) มีสัญญาณเตือน จากเครื่องโทรศัพท์ เคลื่อนที่ ตั้งแต่ไก่โห่ …!
อ้อ … เผลอไป เดี๋ยวจะเป็นโกหก ก็ที่บ้าน และบ้านใกล้เคียง ไม่มีใครเลี้ยงไก่ แล้วจะเอาไก่ที่ไหนมาโห่ล่ะทีนี้ … เอาเป็นว่า เวลาประมาณนี้ ก่อนย่ำรุ่งก็ละกัน
สว่างเช้า … หยิบมาแตะหน้าจอดู … พลันสายตาที่ฝ้าฟาง (โดยธรรมชาตินะครับ ไม่ใช้เพราะขี้ตา) ก็สัมผัสอักษร อวยพรเนื่องในวันคล้ายวันเกิด จาก สมช. บ้านสวน ฯ มากท่าน ซึ่งส่วนใหญ่ จะ บอก
"ขอ" ให้สุขสันต์วันเกิค ค่ะ/ครับ ลุง และจำนวนไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน ที่ "ขอ" ให้มีความสุข และ สุขภาพแข็งแรง …
ข้าพเจ้า ซาบซึ่ง และ ขอบคุณในกุศลจิตร ทั้งหมดทั้งหลาย ทั้งปวง ของทุก ๆ ท่าน ครับ … และข้าพเจ้า ก็ปรารถนาให้ทุก ๆ ท่าน .... ประสบในสิ่งนั้นเช่นกัน
แต่ใคร่ขออนุญาต ปรารภใน สอง สาม ประเด็น
ประเด็นแรก คือ "ขอ" … ซึ่งข้าพเจ้า ทึกทักเอาเองว่า ที่จริงแล้ว ท่านคงไม่คิดจะ "ขอ" เพราะไม่ทราบจะไปขอจากใคร … ท่านคงอยากเห็น และให้ ข้าพเจ้า สุขสันต์ แข็งแรง โดยให้ข้าพเจ้าพยายามดูแล ทั้งกาย แลจิต ให้อยู่ในภาวะอันควร … ซึ่งในส่วนนี้ ข้าพเจ้าก็พยายามอยู่ แต่จะสำเร็จ แค่ไหน เพียงใด คงต้องอาศัยปัจจัยประกอบอื่น ๆ ด้วยแหละ
ประการที่สอง เรื่อง "ขอให้มีความสุข" เกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าพเจ้าเคยเขียนไว้ในบ้านสวน ดังนี้ http://www.bansuanporpeang.com/node/25487
ดังนั้น ในห้วง ประมาณ 30 ปีหลังมานี้ ข้าพเจ้าไม่ค่อยอยากแสดงความ -รักสุข- ให้มากนัก เพราะเห็น -อาการอิจฉา ของทุกข์- ที่เราชอบแสดงอาการผลักไสเขาอยู่ลึก ๆ ทั้ง ๆ ที่ ทั้ง สุข และ ทุกข์ คือลูกที่เกิดจากจิตเราเอง
จึ่งใคร่ขอเชิญชวนท่าน สมช. บ้านสวน ฯ ให้สำรวมระวัง อย่ารัก -สุข- หลงสุข มากนัก เพราะ เดี๋ยว -ทุกข์- เขาจะอิจฉาเอา … แล้วความเดือดร้อน ก็ย่อมมาถึงเราในภายหลัง เป็นแน่แท้
ประเด็นสุดท้าย ที่ขออนุญาตรบกวนเวลาในครานี้ คือ
เรื่องพลานามัย … อันว่า ความสมบูรณ์ แข็งแรง แห่งสุขภาพ แล พล นั้น โดยธรรมชาติแล้ว ย่อมสมดุลย์แก่วัยอยู่แหละครับ
อันว่า สว. อย่างข้าพเจ้า จะให้หวือหวา มันก็ฝืนธรรมนะ ด้วยว่า … วัย VS พลานามัย เขาเป็น -ปฏิภาคส่วนกลับ- กันอยู่ คือ วัยยิ่งมาก พลานามัยก็ยิ่งน้อยแหละ
เมื่อไรถึงที่สุดแห่งวัย เมื่อนั้น ก็ถึงที่สุดแห่งพลานามัย แม้ พละ ที่จะหายใจ เข้า - ออก ก็ต้องหมดไปด้วยแหละครับ
เอาล่ะครับ ได้เพ้อเจ้อ สมที่กิเลสเรียกร้องแล้ว คำ่คืนนี้คงนอนหลับ ปานได้รับยาระงับประสาทแหละ
โอกาสนี้ ใคร่อวยให้ท่านนำพรที่ท่านมีอยู่ ออกมาอำนวยให้เกิดประโยชน์แก่ตนให้สมเทอญ
หวัดดีครับ
- บล็อกของ paloo
- อ่าน 7302 ครั้ง
ความเห็น
Nee
16 ตุลาคม, 2014 - 13:59
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
แค่ชื่อ เขียน blog ก็รีบเปิดอ่านแล้วค่ะ ขอให้ลุง Paloo สุขภาพแข็งแรงเช่นกันนะคะ นานๆ มาแต่อย่างไร สมาชิกบ้านนี้ก็ระลึกถึงเสมอคะ
สมจิต
16 ตุลาคม, 2014 - 14:14
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
ขอให้คุณลุง มีความสุขมากๆค่ะ ให้ความทุกข์ อิจฉาไปเลย
ริมสวนยาง
17 ตุลาคม, 2014 - 16:47
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณลุงพะโล้ คุณลุงพาโล ในตัวลุงคนนี้ มีแต่ประสบการณ์ดีเยี่ยม ที่พร้อมถ่ายทอดสู่ลูกหลานเยาวชน.... สุขภาพดี คู่บ้านสวนตลอดไปนะคะ คุณลุง
ป้าต่าย
17 ตุลาคม, 2014 - 08:24
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
-ขอให้สุขภาพแข็งแรงคะ ยังคิดถึงสำนวน แลโวหารของลุงอยู่เสมอ
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
เจ้โส
17 ตุลาคม, 2014 - 09:39
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
garden_art1139@hotmail.com
เสิน
17 ตุลาคม, 2014 - 12:39
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
สำนวนได้ใจจริงๆครับลุง
สุข ทุกข์ ตามสภาพนะครับ
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
อ้อยหวาน
17 ตุลาคม, 2014 - 23:34
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
ตัวแก่..แต่ใจไม่แก่
PASSARAWAN
22 ตุลาคม, 2014 - 16:40
Permalink
Re: ด้วยรัก & คิดถึง … ฉันจึงพยายามมา
ได้อ่านบล็อคคุณลุงครั้งแรกประทับใจมากๆ ค่ะ สำนวน ทุกถ้วยคำอยากอ่านต่อเนื่องเลยค่ะ มีความสุขมาก ๆ น่ะค่ะ สุขภาพแข็งแรงด้วยค่ะ ให้ความทุกข์อิจฉาไปเล้ย
บ้านสวนในฝัน