ได้เวลา ขาย... หมูหลุม

ครับพี่ มันเป็นสัจธรรมเนาะ เราคิดเสียว่าเราทำมาหาเลี้ยงชืพโดยสุจริต  พอได้บ้างครับพี่แต่ไม่เยอะหรอก พอมีแรงทำต่อไปครับ

ตอนนี้ผมคงต้องเลี้ยงหมูหลุม เพื่ออนาคตจะได้ปูทางสู่อาชืพเกษตรกรรมอื่นๆๆต่อไปครับ(เพราะบล็อกแรกที่ผมเขียนผมก็จำชื่อได้ว่า เลี้ยงหมูหลุม เพื่อปูทางสู่อาชืพเกษตรกรรมอื่น)เพราะตอนนี้ผมไม่สามารถทำไร่หรือสวนอย่างพวกพี่ๆได้ด้วยข้อจำกัดเรื่องเนื้อที่ใช้สอยผมมีพื้นที่หลังบ้านแค่ประมาณ 2 งานเท่านั้นและตอนนี้ตัวกระผมก็ต้องทำงานประจำอยู่ด้วย เลยมาคิดดูว่าเราควรจะทำอะไรที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพื้นที่ประมาณนี้ก็เลยมาลงตัวที่หมุหลุมนี่ละครับ เนื่องจากใช้พื้นที่ไม่มากได้ครับ อีกอย่างผมก็เป็นคนชอบเลี้ยงสัตว์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ผมชอบมองดูท่วงท่า ทุกอริยาบท ของสัตว์เลี้ยงดูแล้วมีความสุขดีครับ ตอนเรียนอยู่มัธยมก็ชอบเลี้ยงไก่พื้นเมืองขายเป็นรายได้เสริม ไม่ค่อยชอบเที่ยวเตร่เหมือนเพื่อนๆๆรุ่นเดียวกัน ตอนนี้ก็คงต้องทำในสิ่งที่ตัวเองรัก และถนัดที่สุดไปก่อนนะครับ  อนาคตค่อยๆๆว่ากันอีกทีครับ

ครับ ผมไม่ค่อยได้เขียนเรื่องสักเท่าไหร่ แต่ก็เข้ามาอ่านของเพื่อนๆๆๆสมาชิกเป็นประจำอะครับ คือว่าไม่ค่อยมีเรื่องเขียน ทำงานอยู่ใน กทม.เจอแต่ตึก ราบ้านช่อง นานๆได้กลับบ้านสักทีจึงจะมีเรื่องมาเขียนกับเขาสักทีครับ คุณโหย หาชนบท