ทานาบาตะ (tanabata)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    มีเรื่องเล่าที่เป็นที่เล่าขานกันมานานอยู่ว่า มีชายอยากจนคนหนึ่งอาชีพเลี้ยงวัว ทุกวันเขาจะพาวัวไปดื่มน้ำที่หนองน้ำเป็นประจำทุกวัน อยู่มาวันหนึ่ง ชายคนนี้ก็พาวัวไปที่หนองน้ำตามปกติแต่วันนี้ ชายคนนี้เขาได้เห็นนางฟ้าองค์หนึ่งลงเล่นน้ำที่หนองน้ำแห่งนี้ ด้วยความสวยของนางฟ้า ( โอริฮิเม) ชายหนุ่มคนนี้ก็ได้ซ่อนชุดเสื้อผ้าของนางฟ้าและพุูดกับนางฟ้าว่า ถ้าอยากได้ชุดคืนก็ขอให้นางฟ้ากลายเป็นภรรยาของตน นางฟ้าก็ตกลง ทั้งสองอยู่ด้วยกันจนกระทั่งมีลูกด้วยกัน 2คน อยู่มาวันหนึ่งวัวที่ชายคนนั้นเลึ้ยงไว้ก็ได้พูดว่า ถ้าวัวตายก็ขอให้เก็บหนัววัวไว้ ซักวันหนึ่งหนังวัวจะช่วยชายคนนี้ได้

   กล่างถึงบนฟ้าสวรรค์ยายของนางฟ้า ล่วงรู้ถึงการแต่งงานของทั้ง 2 ทำให้ยายของนางฟ้าโกรธมาก สั่งให้ผู้ส่งข่าวของสวรรค์ นำตัวนางฟ้ากลับทันที ชายผู้เป็นสามี รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก ด้วยความรักที่มีต่อนางฟ้าเขาก็ใช้หนังวัวห่อตัวแล้วบินขึ้ันไปบนฟ้าพร้อมกับลูก เพื่อแย่งชิงนางฟ้ากลับมา

   เมื่อยายของนางฟ้าเห็นเหตุการณ์เช่นนั้น ก็ยิ่งรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก ยายของนางฟ้าจึงดึงปิ่นปักผม ลากเส้นแบ่งระหว่างท้องฟ้าให้เกิดขึ้น ทำให้ชายผู้เป็นสามีไม่สามารถที่จะลอยขึ้นไปบนฟ้าจนถึงสวรรค์ได้ ทำให้นางฟ้ารู้สึกเศร้าและเสียเป็นที่สุด ดังนั้นด้วยความสงสารยายของนางฟ้าจึงอนุญาติให้ นางฟ้าได้พบกับสามีและลูกได้ ปีละหนึ่งครั้ง ในคืนเดือน 7 วันที่ 7 โดยจะมีนก Magpie(เป็นนกชนิดหนึ่งขนขาวสลับดำหางยาว)บินเกาะกันเป็นเหมือนสะพานเชื่อมระหว่างสวรรคและโลก

   ดังนั้นเป็นประจำ ทุกปีตามสถานที่ราชการ ห้างสรรพสินค้า โรงเรียน คนญึ่ปุ่นก็จะเขียนคำอธิฐานใส่กระดาษ แล้วก็ผูกกับกิ่งของไม้ไผ่ พอถึงวันที่ 7 คำอธิฐานก็จะถูกทำให้เป็นจริงค่ะ พี่น้องบ้านสวนก็อย่่าลืมอธิฐานในคืนวันที่ 7 นะค่ะ

      

คำอธิฐานของเด็ก ๆและครอบครัวก็ถูกผูกกับกิ่งของไม้ไผ่ ขอให้คำอธิฐานเป็นจริง

       

ของถวายส่วนมากก็เป็นพืชผักตามฤดูกาลค่ะ

 

โยชิเอะจังอธิฐานว่าขอให้สุขภาพแข็งแรง เรียนหนังสือเก่ง ๆ และเป็นเด็กดีของคุณทุกคนในครอบครัวค่ะ

อันนี้โยชิเอะจังทำเองทั้งหมดค่ะ

ความเห็น

คุณอิ๋วครับ ของที่ถวายจำเป็นหรือเปล่า ว่าต้องเป็นเลขคี่

วิหคน้อยบินไกล เฝ้ารอวันกลับคืนถิ่น

วันนี้ช่วงพักเที่ยงพี่แป๋วโทรหาที่บริษัท บอกว่ามีการบ้านที่คุณไม้หอมถาม กลับเข้าบ้านรีบตอบคำถามด่วน เพื่อความถูกต้องช่วงแวะรับโยชิเอะจังที่โรงเรียน เลยถามครูว่าทำไมของถวายต้องเป็นเลขคี่

  คำตอบคือว่า ที่นี่จริง ๆ ก็ไม่ได้เจาะจงเป็นแต่เพื่อที่จะไม่ให้ถึงความสิ้นสุดเลขคี่ จะดีกว่า  เพราะ ถ้า เลข 2 ถ้าเกิดอะไรขึ้้นก็เหลือแค่หนึ่ง ถ้าเป็นเลข 4  (ภาษาญี่ปุ่นเรียก ชิ หรือ ย้ง ) เป็นความหมายที่ไม่ดี หมายถึงตายดังนั้นคนญี่ป่นจะไม่นิยมเลขนี้เท่าไร 

เลขคี่ เช่นเลข 3 ถ้าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังเหลือ 2 ส่วนเลข 5 ก็ยังเหลือ 4 สมมุติการแต่งงานก็เหมือนกัน ตอนแต่งมี แค่ 2 คนพอมีลูกตัวเลขก็เพื่มขึ้น แต่ถ้าคนใดคนหนึ่งไม่มีก็ยังเหลือ อีกฝ่ายตรงข้ามและลูก ๆ ค่ะ ( ครูบอกว่าอย่างนั้นค่ะ)

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

ไม่ค่อยได้เข้าดู blogเกี่ยวกะอาหาร เพราะไม่ถนัด นึกว่าเรื่องอาหารซะอีก..ที่แท้..นิยายกับประเพณี..ส่ง EMS ด่วนให้โยชิเอะช่วยอธิษฐานมั่ง ท่องไว้นะลูก..เอาตามที่ลุงตั้มว่าตามนี้นะ..ขอให้ลุงและคนที่ลุงรัก....จงเป็นคนดีของสังคม คนนิยมรักใคร่ หมายปองสิ่งใดได้ดั่งหมาย ไร้อุบัติเหตุเภทภัย ไร้โรคาพยาธิ อุดมด้วยสติแลปัญญา ก้าวหน้าอนาคตสดใส ไร้เหตุขุ่นของหมองใจ ทรัพย์สินมีใช้ไม่ขาดแคลน (อะ..อะ..นี่เป็นคำขอพรแบบสำเร็จรูปของลุงตั้ม ขออย่างนี้ทุกครั้งเลยอะมากไปป่าวไม่รู้)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

โยชิเอะบอกว่า จำไม่ได้ให้ลุงตั้มช่วยอธิฐานแล้วโยชิเอะจังก็จะสาธุตอนจบค่ะ ไม่รู้วันนี้จะเห็นดาวบนท้องฟ้าต่อกันเป็นสะพานเชื่อมระหว่าง โอริฮิเมกับฮิโกโบชิหรือเปล่าเพราะตอนนี้ที่นี่ฝนตกค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

วันนี้ ก้อมีงาน ทานาบาตะ (ชื่อเรียก ยากมาก สามครั้ง ไม่เคยซ้ำกัน )  ที่ มช. ของคณะมนุษยศาสตร์ สาขา ภาษาญี่ปุ่น คะ

ในงาน เค้า แจก ขนมหน้าเหนียวหน้า ถั่วแดง อะไรซักอย่าง  น่ากินมากกกกก

 

แต่น่าเสียดาย ที่ไม่ได้เข้าร่วม เพราะ เพื่อน รีบไปกินข้าว เซง ๆ   ถ้างั้น ดูในนี้เอาก้อได้เน๊อะ  ^^

มาส่อง ดู แม่ตัวเอง  5 55 5

 เป็นเวอร์ชั่นไหน ถ้าเป็นของญี่ปุ่นโดยตรงเห็นบอกว่า โอริฮิเมและฮิโกโบชิไม่มีลูก แล้วก็ไม่ใช่คุณยายของนางฟ้าที่เป็นคนขีดเส้นกั้น แต่เป็นพระเจ้า ส่วนที่พี่เขียน พี่แปลมาจากเวอร์ชั้นภาษาอังกฤษของลูก สงสัยคงมีการปรับเปลี่ยนบางอย่างหรือเปล่าไม่รู้ แต่ สรุปแล้วก็คือ ทั้ง สองจะได้เจอกันแค่ปีละครั้ง  คือในคืนเดือน 7วันที่ 7 ค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

หน้า