สำนึกอีกด้านของการรอดตาย
มีคู่รักคู่หนึ่งนั่งรถเมล์ที่กำลังตรงไปในเมืองในหุบเขา มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ได้ลงกลางทาง
หลังจากที่พวกเขาได้ลงแล้ว รถเมล์ก็วิ่งต่อไป แต่เพียงไม่นานก็มีหินก่อนขนาดมหึมา
ได้ตกลงมาจากที่สูงมาก และทับรถเมล์คันนั้นพังยับเยิน ทุกคนที่อยู่ในรถในเวลานั้นเสียชีวิต
ทั้งหมด คู่รักคู่นั้นเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็พูดขึ้นว่า ' ถ้าพวกเรายังอยู่ในรถคันนั้นก็ดี
น่ะซิ! '
คนส่วนใหญ่น่าจะคิดว่า ' ยังดีนะที่เราลงจากรถก่อน! ' แต่คู่รักคู่นี้กลับพูดสิ่งที่ต่างจากคน
ส่วนใหญ่ คุณคิดว่าเพราะอะไร ???
ถ้าพวกเขายังคงอยู่และไม่ได้ลงจากรถ รถเมล์คันดังกล่าวก็จะไม่ต้องหยุดรถเพื่อพวกเขา
และจะขับเลยตำแหน่งที่หินถล่มลงมา!!
ในชีวิตของพวกเรานั้น ให้ลองมองด้วยมุมมองที่ต่างจากของตัวเองและพยายามเข้าใจและช่วยเหลือผู้
อื่นมากขึ้น อย่าได้ใช้ชีวิตอย่างขาดสติและเฉยเมย ทำเพื่อตัวเองอีกต่อไปเลย
คุณตอบปริศนาข้างบนถูกมั้ยครับ ? ถ้าคุณตอบถูก(โดยไม่เคยอ่านที่อื่นมาก่อนนะ) แปลว่าผมตาถึงมากที่ได้คุณมาเป็นเพื่อน แต่ถ้าคุณตอบผิด ก็ยินดีกับคุณด้วยที่เป็นเหมือนผม
- บล็อกของ ตั้ม
- อ่าน 3701 ครั้ง
ความเห็น
ฅนคลองอ้อม
12 กรกฎาคม, 2010 - 08:35
Permalink
เสียดายที่ผมไม่ได้เพื่อนคุณ
เสียดายที่ผมไม่ได้เพื่อนคุณ เพราะผมเหมือนคุณ
pomcob
12 กรกฎาคม, 2010 - 09:19
Permalink
ิยินดีด้วยคับพี่ตั้มแฮะๆ
คิดเหมือนกัน คงไปด้วยกันไม่ได้ -___-"
แป่ววววว เดี่ยวแย่งหัวปลากันกิน
ตั้ม
12 กรกฎาคม, 2010 - 09:23
Permalink
คำถามที่คิดเหมือนผม
คำถามในบทสรุป..ไม่ใช่ผมเป็นผู้ตั้งนะ..ผู้เขียนเดิมตะหาก..ตอนผมตอบผมก็ตอบว่า..โชคดีที่ลงก่อน..เหมือนๆกะอีกหลายคนเหมือนกัน....งั้นทั้งป้อมและคนคลองฯ เราเป็นพวกเดียวกัน..อิ..อิ..
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
บุญพา
13 กรกฎาคม, 2010 - 10:17
Permalink
ครั้งหนึ่งเคยพูดแบบนี้
มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเพื่อนบ้าน สามีเพื่อนขับมอ"ไซด์มีภรรยาซ้อนท้ายกับเพื่อนบ้านอีกคน ขออาศัยมาด้วย หลังจากที่จอดให้เพื่อนลงจากรถ พอออกรถก็โดนรถอีกคันที่ขับตามหลังมาชน
ก็ได้พูดเล่นแกมจริง กับคนซ้อนท้ายมาด้วย ว่าถ้าไม่เพราะเค้า รถสองคันนี้ก็ไม่ต้องชนกัน เค้าชอบพูดยกยอตัวเอง เรื่องไปเยี่ยมและเฝ้าคนเจ็บ
ทั้งๆที่คนอื่นๆบางคนก็เสียสละมากกว่า เพราะว่าคนชนคือพี่สามี แล้วสามีต้องช่วยเคลียร์ทั้งไปเยี่ยมคนเจ็บทั้งสองฝ่าย ทั้งค่าน้ำมันรถ ทั้งต้องช่วยจ่ายค่าทำขวัญด้วย ไม่เห็นจะต้องยกยอตัวเองเลย บางทีฟังแล้วมันขัดหู ได้พูดไปมั่งก็ดี
คนละเรื่องเดียวกันมั๊ยค่ะ ตัวเองเป็นคนที่ไม่ซีเรียสกับเหตุการณ์อะไรมากมาย อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดค่ะ
ดวงหทัย
12 กรกฎาคม, 2010 - 10:15
Permalink
ถ้าไม่....ก็จะไม่...
คนเราจะชอบคิดว่าถ้าไม่...จะไม่...
ถ้าฉันไม่รักเธอฉันก็คงจะไม่ต้องทุกข์อย่างนี้
ถ้าไม่กินส้มตำร้านนั้นก็คงจะไม่ท้องเสียอย่างนี้
ถ้าไม่ดูบอลเมื่อคืนเช้านี้ก็คงจะไม่ตื่นสาย
ถ้าเราไม่ลงจากรถคนทั้งรถก็คงจะไม่ต้องมาตาย
มีเหตุการณถ้าไม่...จะไม่... เกิดขึ้นมากมายในชีวิตของเรา แค่จะมามองอีกมุม ว่าเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นแล้ว เราไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ ถึงแม้ว่าคู่รักคู่นั้นคิดว่าถ้าตัวเองอยู่บนรถ รถไม่ต้องจอดให้ตัวเองลง รถคงข้ามพ้นหินก้อนใหญ่ คงไม่ต้องมีคนตาย มันก็แค่คิดค่ะ มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น แม้ว่าทั้งสองคนอยู่บนรถอาจเกิดเหตุการณ์ปล้นรถเมล์ คนในรถโดนโจรยิงตายทั้งคัน คนเราไม่สามารถควบคุมทุกอย่างได้ เราไม่รู้หรอกว่าซักวันจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเรา แต่ไม่ใช่ให้อยู่แบบกลัวหรือหมดหวังกับชีวิตนะคะ แต่อยากให้ดำรงชีวิตอยู่อย่างมีสติ ว่าซักวันนึงคนเราต้องตาย ฉะนั้นเตรียมตัวตายให้ดี คือทำทุกวันให้เหมือนกับว่าเราจะตายได้ในทุกขณะ ไม่ประมาทในการใช้ชีวิต ภาษาทางพระพุทธศาสนา เรียกมรณานุสติ
ไม่มีอะไรแน่เหมือนแช่แป้ง เพราะถ้าแช่แป้งแล้วก็คงได้ขนมกินแน่ๆ
แดง อุบล
12 กรกฎาคม, 2010 - 11:42
Permalink
พี่ตั้ม
ขอบคุณค่ะพี่ตั้ม
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
มานี มานะ วีระ ชูใจ
12 กรกฎาคม, 2010 - 13:12
Permalink
ความเห็นของกระผม ผิดที่ ผิดเวลา
ถ้าคู่รักคู่นั้นจะไปขึ้นเครื่องบินแต่ไปไม่ทันจนตกเครื่อง อีกยีสิบนาทีต่อมาทราบข่าวว่าเครื่องบินที่พวกเขาจะไปด้วยนั้นประสบอุบัตเหตุ เครื่องตกมีผู้รอดชีวิตคนเดียวนอกนั้นเสียชีวิตหมด...ถามว่า..เพราะคุณไปไม่ทันใช่ไหม
และที่รอดมาหนึ่งคนเพราะบังเอิญที่นั่งที่เป็นของคู่รักมันว่างแล้วเค้าก็ไปนั่ง...ถ้าไม่เปลี่ยนที่นั่งเขาอาจจะไม่รอดชีวิต...คนรอดจะตอบว่า..เราไม่น่ามานั่งที่นี่เลย..ไหม
ความโอบอ้อมอารีย์เข้าใจคนอื่นช่วยเหลือคนอื่น มีมุมมองที่เห็นอกเห็นใจผู้อื่นเป็นเรื่องที่สำคัญและควรได้รับการยกย่องครับ...แต่ต้องไม่เบียดเบียนตัวเอง อันเป็นห้วใจหลักของความพอเพียง เพราะการมีชีวิตรอดเราอาจจะยังได้มีโอกาสทำเพื่อคนอื่นได้เยอะกว่า การ..นั่งโทษตัวเองว่า ทำไม..ผิดที่ ไม่น่า..ผิดเเวลา
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
จันทร์เจ้า
12 กรกฎาคม, 2010 - 13:19
Permalink
เข้าท่าแฮะ
เห็นด้วยจ้า![Laughing Laughing](http://www.bansuanporpeang.com/sites/all/libraries/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/smiley-laughing.gif)
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
12 กรกฎาคม, 2010 - 21:41
Permalink
คิดไม่ทัน
มัวอ่านเพลินไป...จนจบ
มาถามย้อนหลัง..ว่าคุณคิดไง
คิดไม่ทันเสียแล้ว รู้คำตอบก่อน
ถ้าจะให้ตอบ...
ก็คงตอบแบบรักษาหน้า..
ก็ตอบว่า...
หนูคงอยู่บนรถ แต่เอาหัวซุกใต้เก้าอี้ค่ะ
เวลาหินตกมาทับรถ..
ใบหน้าอันงดงามจะ..
มิเป็นไร..![Tongue out Tongue out](http://www.bansuanporpeang.com/sites/all/libraries/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/smiley-tongue-out.gif)
![Tongue out Tongue out](http://www.bansuanporpeang.com/sites/all/libraries/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/smiley-tongue-out.gif)
![Tongue out Tongue out](http://www.bansuanporpeang.com/sites/all/libraries/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/smiley-tongue-out.gif)
วังดาว
13 กรกฎาคม, 2010 - 10:53
Permalink
น้องใหม่
ไม่รู้จะพูดอะไรกับพี่บ้านสวนพอเพียง แต่อยากให้แชร์ความรู้สึกที่ดีบ้าง เพราะชอบความพอเพียง ที่บ้านกำลังปลูกไผ่ตงไต้หวันและไผ่ตงอินโดฯ ให้หลานๆดูแลเพื่อเกษียณอายุและไปอยู่บ้านแบบมีงานทำแล้วสบายใจ
หน้า