วิถีสู่ชีวิตพอเพียง

ขอบคุณค่ะ คุณหนุ่ยและน้องกำปั้นที่แบ่งปั้นสิ่งดีๆมาให้อ่านค่ะ

เป็นหนังสือดีมากครับ หรือเพระเราชอบแนวนี้ด้วยก้อไม่รู้

หลายคนพูดว่า การเลือหนังสืออ่าน บ้างครั้งก้อสะท้อนตัวตนของผู้อ่าน

เหมือนอารมณ์ของผู้ฟังเพลง บ้างก็ร็อค บ้างก็ลูกทุ่ง บ้างสากล ฯลฯ

อารมณ์เป็นอะไรที่ ละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง เข้าใจยาก เป็นบ้างครั้ง

การเข้าถึง เข้าใจ ย่อมจะนำพาความสุขมายังผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

ส่วนน้องครับ..

ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านสวนก็ได้ให้ข้อคิด นอกครบแล้วนะพี่ว่า..

เพราะทุกท่านเคยผ่านวัยเด็กมาแล้ว ย่อมเข้าใจเป็นธรรมดา

แต่ในโลกความเป็นจริงยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ค้นหา

น้องอาจจะโตก่อนวัย หรือคิดได้ก่อนเพื่อนรุ่นเดียวกัน

บ้างครั้งทำให้น้องเหมือนรู้สึกเบื่อกับสิ่งรอบข้าง อาจจะต้านจากภายในหรือกดดัน

แต่หากมองต่างมุมหรือมองเหรียญอีกด้าน น้องย่อมจะได้เปรียบคนอื่น

เพียงแต่น้องปรับวิธีการคิดเป็นเชิงบวกและทำความเข้าใจกับมัน

วิเคราะห์อย่างมีเหตุมีผล ย่อมจะเข้าเส้นชัยความสุขก่อนคนอื่น

บ้างครั้งคนหนึงคนเกิดมายังไม่รู้ได้เลยอะไรคือความสุขของตน จนวันตาย

แต่น้องก็ต้องเดินต่อไปในโลกของความเป็นจริงที่บางครั้งอาจผิดปกติ

แต่..จงเรียนรู้และนำความรู้กลับมาสร้างวิถีทางของตน..ต่อไปนะน้อง

จงเอาแรงกดดันมาขับเคลื่อนเป็นพลังในทางบวก เพื่อช่วยเหลือคนอื่นนะน้อง

จงสู้..ต่อไปไอ้มดแดง เพื่อปกป้องโลกของเรา(เหมือนตนจบหนังญี่ปุ่นเลย)

ไม่อยากให้น้องเครียดนะคับ..55555

:waiting: :waiting: ชีวิต..เกิด แก่ เจ็บ ช่ำชอง

                                       รออยู่อีกอย่าง.....ต  า   ย

                                       แค่นี้จริงๆ  ชีวิต...........

                                       แค่เริ่มคิดว่า....พอแล้ว......

                                       เราก็รู้สึกสุขและสบาย.....

                                       พอเพียง...เพียงพอ....