ความเป็นไป...ต้นกล้า (1)

เขียนโดย นายปืน เมื่อ 22 กรกฎาคม, 2010 - 08:51
หมวดหมู่ของบล็อก: 
นวัตกรรมการเกษตร

กว่าจะได้เขียนบล็อกแต่ละครั้งมันช่างยาวนานเสียเหลือเกิน เข้ามาอ่านของหลายๆท่านบ่อยๆแต่ไม่ค่อยได้เล่าเรื่องราวอะไรสู่กันฟังเลย วันนี้ก็ถือโอกาสรายงานความคืบหน้าพืชพันธุ์ที่มีอยู่เลยนะครับ

ขจร  หนึ่งเดียวในสวน กำลังหาร้านให้เลื้อย... รายงานคุณม่อน

ผักปลัง กำลังงามเพราะได้น้ำฝนมาลูบไล้...รายงานป้าเล็ก

ชมจันทร์ แต่ยังไม่มีดอกให้เชยชมเลย...รายงานพี่หลวงโสทร

พร้าววคุ่ม ออกดอกแล้วอีกหน่อยคงได้ชิมรสลูกพร้าว...รายงานพี่แจ้ว

แตงกวา กำลังติดลูก ไม่รู้ว่าจะดกไหมหนอ...รายงานป้าเล็ก

มะเขือเปราะยักษ์ กำลังออกดอก ลูกจะโตเท่าที่พี่โสทรปลูกหรือเปล่า รอลุ้น...รายงานคุณม่อน

น้อยโหน่ง...ยังไม่ค่อยโตเลยนะครับ ปีหน้าจะได้ชิมไหม...รายงานพี่สุรพล

ติดตามตอน2 บล็อกหน้านะครับ

ความเห็น

แดง อุบล

22 กรกฎาคม, 2010 - 09:48

น้องปืนมาแล้ว เงียบหายไปจากบ้านสวนนานไปหน่อย เข้ามาบ่อย ๆนะน้องนะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

จันทร์เจ้า

22 กรกฎาคม, 2010 - 10:12

นานๆเล่าที แต่ได้ใจความนะ ทั้งงาม ทั้งเตรียมที่จะออกลูก เยี่ยมค่ะ รอลุ้นนะคะ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

แก้ว กุ๊ก กิ๊ก

22 กรกฎาคม, 2010 - 12:19

แต่ละต้น งามทั้งน้าน

เก่งจังเลย

 

ตั้ม

22 กรกฎาคม, 2010 - 14:36

หลายคนไม่มีผลงานมานำเสนอ..เลยไม่เข้ามาบ้านนี้..เอ..แล้วเราละ..ยิ่งไม่มีใหญ่เลย..แต่มาเสนอได้แทบทุกวัน เผลอๆ เช้า..กลางวัน..เย็น..ก่อนนอน..ชักรู้สึกเขินตะหงิด..ตะหงิดแล้ว..ก้อไม่มีอะไรหรอกนะ..มันเป็นความสุขเล็กๆของคนเกษียน (แต่ไม่รู้จะเป็นทุกข์ของคนอื่นรึป่าวสิ)..ชื่นชมน้องปืนนะ..ปลูกได้งามจิง..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

satjang

22 กรกฎาคม, 2010 - 14:40

นาน ๆ มาทีผลงานเยอะนะเนี้ยะ... รอดูบล็อคต่อไปนะคะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

นายปืน

23 กรกฎาคม, 2010 - 09:09

ได้ทำในสิ่งที่เรารู้สึกเป็นสุขใจ อะไรๆก็ไม่ลำบากเลยครับ เมล็ดพันธุ์ที่ได้รับจากพีๆน้องๆบ้านสวน ผมเพาะได้มากก็ได้แจกจ่ายพี่ๆน้องๆที่ทำงานบ้าง ตอนนี้ก็พากันติดการปลูกพืชกันมากขึ้น พี่ตั้มเข้ามาทุกวันดีแล้วครับ(ทดแทนส่วนของผมแล้วกัน ฮ่าๆๆ) จริงๆก็อยากเข้ามาทุกวันเหมือนกัน แต่งานบางทีต้องออกข้างนอกบ่อยๆ หรือไม่ก็งานเข้าซะล้น ก็เลยแว๊บๆมาบ้าง ขอบคุณทุกท่านที่คิดถึ้ง คิดถึงกัน

เมื่อจิตสงบ...ก็จะเห็นซึ่งปัญญา