ทำงานล้มเหลว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เป็นกำลังใจแก่ชาวบ้านสวนทุกท่าน

 

 

งานล้มเหลว ไม่ได้แปลว่า ตัวคุณล้มเหลว

งานเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของคุณ

อย่าให้ความล้มเหลวของงานมาบั่นทอนคุณค่าของตัวคุณ หรือความเคารพตนเอง

เพราะคุณยังมีอีกหลายด้านหลายฐานะ ที่คุณอาจทำได้ดี เช่น

เป็นลูกที่ดี เป็นพ่อแม่ที่ดี เป็นเพื่อนที่ดี หรือเป็นคนดี เหล่านี้ล้วนมีค่าที่ควรแก่ความภาคภูมิใจ

* * *

อย่ามองความล้มเหลวว่าเป็นเรื่องไม่ดีไปเสียหมด ลองมองหาส่วนดีหรือประโยชน์จากความล้มเหลว

อย่างหนึ่งที่คุณน่าจะได้คือ ความรู้ว่าอะไรไม่ควรทำ อะไรที่ควรหลีกเลี่ยง

ความ รู้หรือบทเรียนดังกล่าว ไม่ควรปล่อยทิ้งไปเปล่าๆ แต่ควรเอามาใช้ประโยชน์สำหรับการงานในปัจจุบันและอนาคต อย่างน้อยก็ช่วยหลีกเลี่ยงความผิดพลาดซ้ำรอยเดิมได้

* * *

ใช่หรือไม่ว่าคนเราเรียนรู้จากความล้มเหลว ได้มากกว่า ความสำเร็จ

เด็กเล็กเดินเป็นได้ ก็เพราะผ่านการล้มนับครั้งไม่ถ้วน

การล้มแต่ละครั้งเพิ่มพูนประสบการณ์ให้แก่เด็กจนเดินได้คล่องแคล่วในที่สุด

ความล้มเหลวที่ไม่ช่วยให้เราฉลาดขึ้น หรือเข้มแข็งขึ้นแม้เล็กน้อย ถือว่า “ขาดทุน”

* * *

ควรมองความล้มเหลวว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ไม่มีใครที่ประสบความสำเร็จไปทุกเรื่องและทุกครั้ง

เช่นเดียวกับนักกีฬาที่ต้องผ่านทั้งชัยชนะและความพ่ายแพ้

ดังนั้นจึงอย่ากลัวความล้มเหลว และอย่าให้ความล้มเหลวที่รออยู่ข้างหน้า มาทำให้คุณลังเลใจในการทำสิ่งที่ดีงามหรือถูกต้อง

ทั้งๆ ที่รู้ว่าล้มเหลวแน่ แต่หากเป็นสิ่งถูกต้อง ชอบธรรม ก็สมควรทำ เพราะถึงอย่างไรยังดีกว่าชัยชนะจากการทำสิ่งเลวร้าย

* * *

ประการ สุดท้ายที่พึงตระหนักก็คือ ความสำเร็จและความล้มเหลวนั้น ไม่อยู่ในอำนาจของคุณหรือของใครคนใดคนหนึ่ง จึงไม่อาจควบคุมให้เป็นไปตามใจคุณได้ หากขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยมากมายที่อยู่นอกตัวคุณ

บางครั้งแม้คุณจะทำดีที่สุด แต่เหตุปัจจัยอื่นๆ ไม่อำนวย ก็ล้มเหลวได้

ดังนั้นจึงไม่ควรเป็นทุกข์ หรือโทษตัวเองเมื่อประสบความล้มเหลว

จะ ให้ดี หากรู้เช่นนี้แล้ว ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามก็ควรปล่อยละวางจากความคาดหวังในเรื่องความสำเร็จ และพร้อมทำใจยอมรับความล้มเหลว เมื่อวางใจได้เช่นนี้แล้ว ความล้มเหลวก็ไม่อาจทำอะไรคุณได้

- - - - - - -

คัดลอกจากหนังสือ “ฉลาดทำใจ”
โดย พระไพศาล วิสาโล

ความเห็น

ช่วยเป็นกำลังใจมากค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ ต่อแต่นี้ไปจะพยามตั้งรับกับความล้มเหลว

You may be only a person to the world, but you might be the world for one person"

Life is treasure so enjoy it!!

          เป็นกำลังใจได้เป็นอย่าดีเลยค่ะ

กำลังเจอเรื่องแย่ๆ ได้อ่านแล้วสบายใจขึ้น

ที่นำเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน ขอบคุณค่ะ Smile

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ขอบคุณนะคับ ที่ชี้นำแนวทาง ในการเข้าใจการใช้ชีวิตมากขึ้น

และนำเรื่องดีๆ มากฝากหวังว่า สมช.ชาวบ้านสวนฯ จะได้อ่านกันอีกนะคับ

Surprisedทั้งๆ ที่รู้ว่าล้มเหลวแน่ แต่หากเป็นสิ่งถูกต้อง ชอบธรรม ก็สมควรทำ

เพราะ ถึงอย่างไรยังดีกว่าชัยชนะจากการทำสิ่งเลวร้าย

Laughing ชอบจังหากทุกคนคิดได้แบบนี้ โลกใบนี้คงจะเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

และความสุข ว่ามั๊ยคับ

 

NONT..

ระหว่างขับรถไปทำงานตอนเช้า..ได้ฟังเพลงเก็บตะวันของอิทธิ พลางกูล ทำให้คิดถึงใครหลายคนในบ้านสวน..

...ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้ม เมฆหม่น พายุฝน อยู่บนฟากฟ้า
คงไม่นานตะวัน สาดแสงแรงกล้า ส่งให้ฟ้า งดงาม
...หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมา สิ้นหวังทำไม
เมื่อยังมีพรุ่งนี้ ให้เดินเริ่มใหม่ มั่นคงไว้ ดังเช่นตะวัน ..

ตอนบ่าย..เด็กคนหนึ่งนำหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งมาให้อ่าน..เป็นบทสัมภาษณ์ของคุณพ่อและคุณแม่ของเค้า..ที่เคยทำร้านถ่ายรูปรุ่นล้างอัดฟิล์ม พอเปลี่ยนมาเป็นยุคดิจิตอล..เลยปิดฉากเพราะไม่มั่นใจในการลงทุนที่เทคโนโลยี่พัฒนาอย่างรวดเร็ว..เมื่อปรับตัวไม่ได้จึงมีแต่เหี่ยวเฉาไปกับกาลเวลา..จนแทบจะไม่มีที่ยืนในสังคม..ข่าวคราวเงียบหายไปเนิ่นนาน..แม้เราก็ไม่กล้าที่เอ่ยถาม..แต่เห็นภาพข่าววันนี้แล้ว..ทำให้คิดถึงใครหลายคนในบ้านสวนอีกเช่นกัน..ความสำเร็จกับการปรับเปลี่ยนทางเดินใหม่ .. ในตำแหน่งผู้อำนวยการของบริษัทประกันวินาศภัยแห่งหนึ่ง มีลูกน้องและเครือข่ายร่วมพันคน .. กวาดรางวัลเกียรติยศมามากมาย...เงยหน้าไม่อายฟ้า..ก้มหน้าไม่อายดิน..ทั้งๆที่ดูแล้ว..ไม่น่าจะเป็นไปได้เลย...คำตอบที่คาดเดาแม้ไม่ต้องถามก็รู้ว่า...เป็นเพราะเค้าสู้..และไม่ยอมอยู่ใต้ลิขิตฟ้า...อืม..เป้นความลงตัวกับเพลงที่ฟังเมื่อเช้านี้..

เย็นนี้..เข้ามาออนในบ้านสวน..ได้รับรู้ถึงบทความนี้อีกครั้ง..ทำให้คิดถึงใครหลายคนในบ้านสวนอีกเป็นครั้งที่สาม..มันเหมือนการตอกย้ำความเชื่อ..."หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมา สิ้นหวังทำไม เมื่อยังมีพรุ่งนี้ ให้เดินเริ่มใหม่ มั่นคงไว้ ดังเช่นตะวัน" ..

คืนนี้...เราจะฝันถึงใครบางคนในบ้านสวนอีกมั๊ยหนา....

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ขอบคุณครับ คุณพุทธบุตร

ได้อ่านแล้วแรงขับในกายออกมาเยอะเลยครับ

วิหคน้อยบินไกล เฝ้ารอวันกลับคืนถิ่น