ต้นใบขี้หนอน

ต้นใบขี้หนอน

ต้นใบขี้หนอน

เป็นคนอีสานตั่งแต่เกิดพอโตขึ้นมาก็เห็นความเป็นครอบครัวใหญ่  มีปู่ ย่า ตา  ยาย  พ่อ  แม่  พี่ ป้า น้า อา ฯลฯ  ตาเป็นคนขยัน  ชอบทำกินทำนากินเอง  ในนามีบ่อปลาตามธรรมชาติ  ในยุ้งมีข้าวไว้กินตลอดปี  บ่อยที่จะมีคนมาขอยืมข้าวยายไปกิน  ยืมไปสองต้องคืนสามถัง  สมัยก่อนไม่มีรถเกี่ยวใช้วิธีหาแรงมานวดข้าวจึงแน่ใจได้ว่าไม่มีข้าวรีบแน่นอน  ได้เต็มถังทั้งคนให้ยืมและคนขอยืม  บางคนไม่มีข้าวคืนก็มาทำนาแลกข้าว  หรือบางบ้านมีลูกชายหลายคนก็ให้มาอยู่ที่บ้านตาเลย  พอเกี่ยวข้าวเสร็จก็จะวิดบ่อในนา  ปลามากมายกินไม่หมดก็ใช้วิธีทำปลาแห้ง   ทำปลาร้า  โดยธรรมชาติปลาร้าก็ต้องมีหนอน  ยายจะปลูกต้นใบขี้หนอนไว้ในบ้านเวลามีหนอนยายจะเก็บใบขี้หนอนไปแบะในปลาร้า ตัวหนอนก็จะติดกับใบ  ไม่แน่ใจว่าที่อื่นเข้าเรียงอะไรต้องบอกก่อนว่าที่บ้านแม่เรียกแบบนี้  (ไม่รู้ชื่อทางวิชาการว่าเข้าเรียกว่าอะไร)  ถ้าบอกชื่อไม่ถูกต้องขอโทษท่านผู้รู้ด้วยค่ะ  เป็นต้นที่ทนแล้งมากไม่เคยรดน้ำเลยค่ะแล้วต้นที่มีอยู่ก็มีมานานแล้วก็ยังไม่ตายแม่บอกว่ามันตายอยากมาก ๆ

ใต้ใบที่ใช้แบะปลาร้า

เดียวนี้แถวบ้านไม่มีคนมีแล้วค่ะ  เนื่องจากคนส่วนใหญ่จะชื้อปลาร้ากินก็ไม่จำเป็นต้องใช้แล้วค่ะ  (ปลาร้าที่ชื้อกินใส่ผงชูรสเป็นกระสอบเลยค่ะ)  เดินรอบสวนคิดว่าตายไปแล้วที่ไหนได้ยังงามอยู่เช่นเดิม  กำลังจะออกดอกสวยเลยค่ะ  ดอกตูมก็สวย

ดอกตูม