วันแม่คับ

 นั่งทำงานอยู่คับไม่ได้ไปกราบเท้าคุณแม่ แต่โทรคุยแล้วคับ 

พอดีมีเพื่อนFwมา เลยเอามาฝาก สมช บ้านสวนฯ คับ 

ขออนุญาติท่านเจ้าของกระทู้ในห้องสินธร

 แม่ผมสอน

เพื่อน ๆ บอกผมว่า ทำไมผมดูหน้าตาไม่ค่อยฉลาด แต่เรียนเก่งจัง
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่ผมสอน ให้ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมพอผมมีตังค์ ผมชอบเอาไปทำบุญ แจกเด็ก เลี้ยงพระ
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่ผมสอน ให้รู้จักแบ่งปันคนอื่น ถึงเราจะมีตังค์น้อย แต่ก็มีคนอื่นที่เขาลำบากกว่าเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมผมชอบเล่นกีฬา เล่นเป็นหลายอย่าง แล้วไม่เคยเห็นผมป่วยนอนโรงพยาบาลเลย
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่ผมสอน ให้ผมออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วยง่าย ๆ เพราะเรามีตังค์น้อย เจ็บป่วยจะลำบาก

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมผมอารมณ์ดี ไม่เครียด ไม่โกรธใครบ้างเลยหรือไง
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่ผมสอน ให้เป็นคนอารมณ์ดี ทำให้คนที่อยู่ใกล้เรามีความสุข แล้วจะสบายใจกันทุกคน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมผมพูดกับคนอื่น ดูสุภาพ อ่อนน้อม ทั้งๆ ที่เขาเป็นลุงแก่ ๆ เป็นเด็กเสริฟอาหาร หรือแม้แต่ขอทานที่ผมให้เศษตังค์แล้วเขาอวยพรให้ผม ทำไมผมต้องขอบคุณขอทาน
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่ผมสอน ให้พูดดี ๆ กับทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เราพูดดี ๆ กับเขา เขาก็จะได้พูดดี ๆ กับเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมพี่ ๆ น้อง ๆ ผมตั้งหลายคน ทำไมรักใคร่กันดี ไม่เคยทะเลาะกันเลย
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่ผมสอน ให้พี่น้องรักกันทุกคน เพราะหมากับแมวที่อยู่บ้านเดียวกัน มันยังรักกันได้  ทำไมพี่น้องกัน จะรักกันไม่ได้

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมผมถึงรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง มากมายนัก
ผมบอกเพื่อนว่า     แม่ผมสอน ให้ผมสำนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน บุญคุณของพระมหากษัติรย์ทุกพระองค์  แม่ผมสอน ให้ผมรู้จักคำว่า จงรักภักดี ตั้งแต่ผมยังไม่รู้ความหมาย จนทุกวันนี้ ผมรู้แล้วว่า คำว่าจงรักภักดี นั้นยิ่งใหญ่เพียงใด

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า   ทำไมแม่ผมถึงสอนอะไรผมมากมายจังเลย
ผมบอกเพื่อนว่า       ที่ผมเป็นผมอยู่จนทุกวันนี้ ก็เพราะ ' แม่ผมสอน '  แม่ผมสอนอะไร ผมทำตามแม่ผมสอนทุกอย่าง มีอย่างเดียวที่แม่ผมไม่ได้สอน  แต่ผมทำ แล้วผมทำมาตั้งแต่เด็กแล้ว  แม่ผมไม่ได้สอนให้รักแม่  แต่......ผมรักแม่ ใครไม่รัก..................ผมรัก

* แก้ไขจากบทความ แม่กูสอน ด้วยคำที่สุภาพครับ