แม่คะนิ้ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

สามอาทิตย์หลังมานี่ รู้สึกว่าอากาศเริ่มอุ่นขึ้น ทำให้เรารู้สึกอุ่นใจไปด้วยที่เราจะได้ลงมือปลูกผักปลูกหญ้าขยับหาอะไรทำซะทีหน้าหนาวที่ผ่านมาเกิอบหกเดือนทำเอา ทั้งเครื่องมือทำสวน และคนทำสวน ขึ้นสนิมไปตาม ๆ กัน

แต่พอตื่นมาเมื่อเช้ารู้สึกว่า เอ...ทำไมวันนี้มันกลับมาหนาวอีกนะ อุณหภูมิในบ้าน ห้าองศา ในบ้านมีเครื่องควบคุมอุณหภูมิ แล้วข้างนอกจะเท่าไรเนี่ย ก่อนไปทำงานออกไปสนามหญ้าหลังบ้านน้ำค้างแข็ง เต็มสนามไปหมด ก็ไอ้น้ำค้างแข็ง หรือแม่คะนิ้งนี่และที่ทำให้พริกพันธุ์ต่าง ๆ มะเขือ กระถิน และอะไรอีกหลาย ๆ อย่าง เน่าตายไปตาม ๆ กัน ดูเหมือนจะสวยนะ นี่ละน้า ความสวยที่ร้ายกาจ

ดูไกล ๆ เหมือนใครมาโปรยแป้งในสนามหญ้า

ไกล้เข้ามาอีกนิด

ขนาดหญ้ายังเกือบตาย แล้วผักจะไปเหลืออาไร้

ความเห็น

ที่ไหนก็ไม่เหมือนเมืองไทยค่ะคิดถึงบ้าน คิดถึงสวน คิดถึงไร่ของแม่และก็คิดถึงแม่ด้วย ถ้าไม่มีไร่ของแม่ ขวัญไม่มีทุกวันนี้ได้ เพราะเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ส่งขวัญและพี่สาวเรียนก็มาจากไร่ของแม่ทั้งนั้น

น้องขวัญถ้าเจ้เจอ 5 องศา  สภาพจะเป็นอย่างไรเนี๊ยะ  ตอนนี้นอนเปิดแอร์ 25  ก็หนาวแล้วนะ

ถ้า 25 ก็หน้าร้อนที่นี่เลยนะ เจ้โส ตอนขวัญมาใหม่ ๆ เจอช่วงฤดูใบไม้ผลินึกว่าหน้าหนาว เห็นพวกฝรั่ง นุ่งขาสั้นออกมารับลมรับแดดกันเฉย

ทำกรีนเฮาท์ซี  ช่วยได้ค่ะ  ผักก้ออยู่ได้ข้ามปีนะ    บ้านก้อช่วงนี้ปลูกในกรีนเฮาท์ค่ะ  แต่ถ้าหิมะตกหนัก  ก็ตัวใครตัวมัน เจอกันหน้าร้อนอีกที

ผักอย่างอื่นอยู่ hot house แต่พวกที่เป็นต้นใหญ่ลงดิน ก็ใครดีใครอยู่ค่ะ 

ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ผักถึงได้ตายหมดน่ะ พี่ไม่เอาด้วยคนนะ อากาศแบบนั้น กลัวความหนาวค่ะ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

หน้า