อุระโบ้ง
หลังจากประเพณีต้อนรับบรรพบุรุษกลับบ้าน ( โอโบ้ง) ผ่านพ้นไป ก็จะเป็นประเพณีของการนมัสการหรือการแสดงความขอบคุณ ต่อ โอจิโชะซัง ( รูปปั้นรูปเด็ก) ซึ่งส่วนมากจะอยู่ตามมุมทางแยกของถนน ( ประเพณีนี้ไม่รู้ว่ามีทั่วญี่ปุ่นหรือเปล่าแต่ที่อิ๋วอยู่เขามีประเพณีนี้ด้วยค่ะ) หนึ่งปีมี 2ครั้งคือวันที่ 24 มกราคมและวันที่ 24สิงหาคมค่ะ
เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณต่อโอจิโชซังที่ปกป้องคุ้มครองเด็ก ๆ องค๋นี้เป็นของเขตค่ะ พิธีเริ่ม 6.30 ก็จะมีคนนำสวดมนต์ค่ะ บ้านเราน่าจะเรียก สังฆนายกหรือเปล่าค่ะ
หลังจากนั้นก็จะมีการห้อย โจะชิง ( ภาษาไทยไม่รู้ว่าแปลว่าอะไรนึกไม่ออกค่ะ ขออภัยค่ะ)
ผูกดีๆ นะลูก การห้อยโจะชิง ก็จะเป็นลักษณะขอพรแบบว่า ไม่ให้เป็นหวัด เป็นไข้
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง เติบโตขึ้นในทุก ๆ วันค่ะ
ส่วนมากเน้นเด็กผู้ชายแต่เดี๋ยวนี้เด็กผู้ชายมีน้อย เด็กผู้หญิงก็เลยมีส่วนร่วมด้วยค่ะ
ข
สวดมนต์อธิฐานเสร็จ ก็มีการแจกขนมให้เด็ก ๆ ค่ะถือกันไม่วางเลยค่ะ ซึ่งขนมก็เป็นขนมที่แต่ละบ้านนำมาถวาย หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ที่ดูแล (ส่วนมากเป็นแม่บ้านที่มีลูกชายอยู่ ป.5-ป.6) จะเทขนมรวมกันแล้วจับแบ่งใส่ถุงคืนให้ หลังเสร็จพิธีก็รับกลับบ้าน ค่ะ
อันนี้เป็นโอจิโชซังส่วนบุคคลค่ะ ( ขอถ่ายรูปมาเพราะ อยู่ข้าง ๆ บ้าน) ค่ะ บ้านอิ๋วอยู่ตรงกลางระหว่างโอจิโชะ ซังทั้ง 2 รูปนี้ ค่ะ
- บล็อกของ amporn
- อ่าน 6977 ครั้ง
ความเห็น
chai
25 สิงหาคม, 2010 - 15:48
Permalink
ว้าว
ว้าว....เด็กๆน่ารักจังครับ มีกล้วยกินกันด้วย
ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ msn/krawmovie@hotmail.com
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 20:36
Permalink
คุณชัยรับกล้วยซักลูกไหมค่ะ
กล้วยที่นี่นำเข้ามาจากฟิลิปปินส์ค่ะ ลูกใหญ่กว่ากล้วยบ้านเราค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
Nee
25 สิงหาคม, 2010 - 15:56
Permalink
น่าสุนกจัง
เป็นการทำให้เด็กๆ ในหมู่บ้านมารู้จักกันหรือเปล่าพี่
แต่เน้นที่เด็กๆ ช่ายเปล่าค่ะ หรือว่าได้ทุกเพศทุกวัย
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 20:18
Permalink
เป็นประเพณีของท้องถิ่นค่ะ
ทุกคนส่วมมากก็จะมาร่วมค่ะ เพราะเป็นความเชื่ออีกแบบหนึ่งว่า โอจิโชซังช่วยปกป้องดูแลบางวันคนแก่ หรือคนที่มีความเชื่อพแเดินผ่านตรงนี้ก็ต้อง หยุดพนมมือไหว้ อธิฐานขอพรเป็นประจำค่ะ บางคนก็เอาดอกไม้มาถวายค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
ตั้ม
25 สิงหาคม, 2010 - 19:31
Permalink
บ้านเราก็มี..
ญี่ปุ่นมีรูปปั้นเด็กที่คุ้มครองเด็ก..บ้านเราก็มีแม่ซื้อใช่มะ..แต่ไม่ได้ทำเป็นพิธี..ที่ญี่ปุ่นความเชื่อแบบนี้ค่อยๆเลือนตามยุคสมัยมั๊ย (เหมือนคนจีนไหว้พระจันทร์..เด๋วนี้เลือนจนเกือบหมดไปแล้ว)
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 20:13
Permalink
จริงเหมือนพี่ตั้มว่านะค่ะ
จริง ๆ แล้ว บ้านเรามีประเพณีที่ดี ๆ เยอะ แต่เดี๋ยวนี้แทบไม่มีให้เห็นเลยนะค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
มานี มานะ วีระ ชูใจ
25 สิงหาคม, 2010 - 19:35
Permalink
น่ารั...ก
มาดูบรรยากาศครับ...
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 20:09
Permalink
อ้าวคุณมานีมานะ
รูปหายไปไหนค่ะ เด็ก ๆ บอกว่ารูปไม่มีแล้วนะน้ามานีมานะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
ป้าเล็ก..อุบล
25 สิงหาคม, 2010 - 20:01
Permalink
แจกขนมกับกล้วย
ผูกเสร็จเขาแจกขนมหรือคะ เห็นเด็กๆ ถือขนมกับกล้วย
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 20:07
Permalink
ค่ะป้าเล็ก
ขนมจริง ๆ แล้วพอสวดมนต์ทำพิธีเสร็จ เขาก็มีการแจกขนม แจกน้้่ำผลไม้ และกล้วย ให้เด็ก ๆ ด้วยค่ะ ช่วงนี้หน้าร้อน กล้วยถูกค่ะ คนญี่ปุ่นจึงชอบซื้อกล้วยมาถวายค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
หน้า