อุระโบ้ง
หลังจากประเพณีต้อนรับบรรพบุรุษกลับบ้าน ( โอโบ้ง) ผ่านพ้นไป ก็จะเป็นประเพณีของการนมัสการหรือการแสดงความขอบคุณ ต่อ โอจิโชะซัง ( รูปปั้นรูปเด็ก) ซึ่งส่วนมากจะอยู่ตามมุมทางแยกของถนน ( ประเพณีนี้ไม่รู้ว่ามีทั่วญี่ปุ่นหรือเปล่าแต่ที่อิ๋วอยู่เขามีประเพณีนี้ด้วยค่ะ) หนึ่งปีมี 2ครั้งคือวันที่ 24 มกราคมและวันที่ 24สิงหาคมค่ะ
เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณต่อโอจิโชซังที่ปกป้องคุ้มครองเด็ก ๆ องค๋นี้เป็นของเขตค่ะ พิธีเริ่ม 6.30 ก็จะมีคนนำสวดมนต์ค่ะ บ้านเราน่าจะเรียก สังฆนายกหรือเปล่าค่ะ
หลังจากนั้นก็จะมีการห้อย โจะชิง ( ภาษาไทยไม่รู้ว่าแปลว่าอะไรนึกไม่ออกค่ะ ขออภัยค่ะ)
ผูกดีๆ นะลูก การห้อยโจะชิง ก็จะเป็นลักษณะขอพรแบบว่า ไม่ให้เป็นหวัด เป็นไข้
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง เติบโตขึ้นในทุก ๆ วันค่ะ
ส่วนมากเน้นเด็กผู้ชายแต่เดี๋ยวนี้เด็กผู้ชายมีน้อย เด็กผู้หญิงก็เลยมีส่วนร่วมด้วยค่ะ
ข
สวดมนต์อธิฐานเสร็จ ก็มีการแจกขนมให้เด็ก ๆ ค่ะถือกันไม่วางเลยค่ะ ซึ่งขนมก็เป็นขนมที่แต่ละบ้านนำมาถวาย หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ที่ดูแล (ส่วนมากเป็นแม่บ้านที่มีลูกชายอยู่ ป.5-ป.6) จะเทขนมรวมกันแล้วจับแบ่งใส่ถุงคืนให้ หลังเสร็จพิธีก็รับกลับบ้าน ค่ะ
อันนี้เป็นโอจิโชซังส่วนบุคคลค่ะ ( ขอถ่ายรูปมาเพราะ อยู่ข้าง ๆ บ้าน) ค่ะ บ้านอิ๋วอยู่ตรงกลางระหว่างโอจิโชะ ซังทั้ง 2 รูปนี้ ค่ะ
- บล็อกของ amporn
- อ่าน 6978 ครั้ง
ความเห็น
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 19:51
Permalink
คุณยายอี็ดรับขนมอะไรดีค่ะ
เด็ก ๆ บอกว่า ในถุงของคุณแม่แบ่งให้ยายอี็ดด้วย ส่วนของพวกผมมีน้อย ขอให้กินก่อนนะครับ ( จะมีขนมอีกถุงใหญ่รับกลับบ้านตอนเสร็จพิธีค่ะ)
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
บุญพา
25 สิงหาคม, 2010 - 22:57
Permalink
มาดูเด็กๆ
มีความสุขกันจัง นะค่ะ..
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 19:47
Permalink
ตามประสาเด็ก ๆ คะคุณพา
ที่ไหนมีของกิน เด็ก ๆ ชอบค่ะ โดยฉพาะเทรุอะกิคุง เรื่องกินมาอันดับหนึ่งค่ะ อาหารไทยก็ชอบค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
little finger
25 สิงหาคม, 2010 - 23:31
Permalink
มาเป็นแก๊งค์
เด็กๆ มาเป็นแก๊งค์เลย...คงสนุกกันใหญ่เลยนะคะ ได้กินขนมด้วย
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 19:43
Permalink
อย่างนี้ต้องให้น้าก้อยเป็นหัวหน้าแก็งหรือเปล่าค่ะ
เด็ก ๆ ตัวไล่ๆ กัน เดี๋ยวทะเลาะกัน กันอย่างนี้ต้องให้น้าก้อยมาเป็นหัวหน้าแก็งคอยคุมเด็ก ๆ ดีไหมค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
นงคราญ วชิรา
26 สิงหาคม, 2010 - 20:16
Permalink
น่าสนใจ
แปลกถิ่นแต่อารมณ์..สนุกเหมือนกัน น่าสนใจวัฒนธรรมค่ะ
amporn
26 สิงหาคม, 2010 - 20:33
Permalink
วัฒนธรรมญี่ปุ่น
มีอะไรที่คล้าย ๆ ของไทยก็เยอะค่ะ แต่ส่วนมากคนญี่ปุ่นจะไม่ค่อยลึกซึ้งเรื่องศาสนาเท่าไหร่ แต่เผอิญแถวที่อิ๋วอยู่เป็นนอก ๆเมืองเลยยังคงเหลือประเพณีเหล่านี้ให้ดูอยู่บ้างค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
หน้า