ไม่ต้องซื้อผัก

ในการทำกับข้าวแต่ละครั้งต้องใช้เงินซื้อทั้งพวกเนื้อสัตว์ และผักสำหรับปรุงอาหารในแต่ละมื้อ เป็นเงินที่อาจจะไม่มากสำหรับบางท่าน แต่สำหรับคนบ้านนอกแล้วมากโขอยู่ค่ะ ปลาทูที่ว่าถูกแล้วตัวหนึ่งมีราคาเกิน 20 บาท... แถมต้องซื้อผักอีก แต่ตอนนี้ไม่เป็นอย่างนั้นแล้วค่ะ เมื่อชีวิตติดบ้านสวน 1 ปีผ่านไป ความเปลี่ยนแปลงมีมาก

ที่เค้าว่าผักแพง แต่เราไม่เคยซื้อผักมานานนับปีแล้ว (อาจจะขาดวิตามินบ้าง) เป็นเพราะว่าหลังจากติดบ้านสวนฯ ก็มีผักปลูกรอบบ้าน แม้แต่บนพื้ซีเมนต์ก็มีผักปลูกใส่ถุงบ้างใส่กระถางบ้าง ที่บ้านอยู่กัน 3 คน พ่อแม่ลูก ทำกับข้าวกินเอง ไม่เน้นอาหารถุง จะซื้อเฉพาะ ปลา และเนื้อสัตว์ สำหรับทำแกง ผัด และทอด สวนผักที่จะนำมาปรุงอาหารจะหาเอาจากรอบบ้านเป็นส่วนมาก ซึ่งก็ได้มาจากเพื่อน ๆ สมาชิกนี่แหละค่ะ 

ลานหน้าบ้านจะเป็นซีเมนต์ และพื้นหินกรวดค่ะ แต่ไม่เป็นอุปสรรค เมื่อได้เมล็ดพันธุ์มาแล้ว จะไปปลูกที่ไกลบ้านก็ไม่ได้กิน เพราะไม่ได้ดูแล ก็ปลูกในถุงดำ ในกระถางแบบนี้แหละ ได้กินและได้ชมทุกเวลา

ถั่วฝักยาวม่วงได้กินตลอด ตักข้าวแล้วมาเด็ดถั่วสักฝัก 2 ฝัก เป็นผักเหนาะได้ทุกวัน ถ้าปลูกเยอะ ๆ คงสู้กับแมลงไม่ทัน แต่ปลูกน้อย ๆ ดูแลทั่วถึงค่ะ

แนวรั้วบ้าน ถูกยึดโดยดอกชมจันทร์จาก ผญ.โสนี่แหละค่ะ ยึดพื้นที่หมดเลย ตอนนี้เลยไปถึงบนหลังคาแล้ว เก็บดอกไม่ได้ ช่วงนี้มีเม็ดเริ่มสุกแล้ว เก็บได้หลายเม็ดแล้ว ใครอยากได้บ้างคะ... เมนูผัดน้ำมันหอย ก็อร่อยค่ะ .... แต่กินทีไรระบายท้องดีจัง...ไม่ต้องไปไหน....เฝ้าห้องน้ำตลอด

แถวนี้มีหลายอย่างมาก ผักหวานบ้าน ผักกูด กระเจี๊ยบแดง พริกขี้หนู ดอกชมจันทร์ มะระขี้นก ตำลึง มะเขือ เข้าแถวรอเวลาลงหม้อแกงตลอดเวลา มีพื้นที่ที่เป็นดินแค่ 1 คืบ นอกนั้นเป็นซีเมนต์ค่ะ

หลังจากฝนตกหนัก กระเจี๊ยบแดงที่มีอยู่ 3 ต้น ก็ล้ม แต่ก่อนที่จากกันเค้ายังให้ผลแดง ๆ ให้เราได้ชิมด้วย เอามาทำน้ำกระเจี๊ยบสีแดงสด อร่อยมากค่ะ จำได้ว่าได้เมล็ดจากพี่สุรพลตอนที่มาเยี่ยมบ้านเมื่อเดือน ก.พ. 53 นี่แหละค่ะ เพราะว่าไม่ค่อยโดนแดด เลยเพิ่งมีลูก แต่ไม่มากนัก แล้วเค้าก็จากไปเพราะฝนตกหนักค่ะ

พริก ที่ไม่เคยต้องเสียตังก์ เพียงแค่ทิ้งพริกเน่า หรือน้ำล้างครกลงบนพื้นดิน หรือโคนไม้ ไม่นานก็จะมีต้นใหม่งอกขึ้นมา ก็ได้กินกันอยู่ตลอด ช่วงไหนกินไม่ทันก็ตากแดดเก็บไว้สำหรับไว้ตำพริกแกงได้

มะเขือยักษ์จากคุณม่อน (คนแจกไม่รู้หายไปไหน คิดถึงจังเลยค่ะ) แต่ขอบอกว่ามันไม่ยักษ์เหมือนของ ผญ.โสนะคะ ใหญ่ได้สุด ๆ แค่ 4 ขีดค่ะ แต่ก้อดีใจแล้ว แกงส้มเกือบทุกครั้งจะมีมะเขือเป็นส่วนประกอบ เพราะไม่ต้องซื้อ...

วันนี้ร่ายยาวหลังจากไม่ได้เขียนบันทึกมาหลายวันแล้ว ขอแถมด้วยเมนูอาหาร เนื่องจากคิดถึงพี่วิษณุอยู่หลายวันแล้ว พอวันนี้ได้คุยกันคุณพี่บอกว่าทำไมไม่มีเมนูอาหารบ้าน ๆ มาเสนอมั่ง ได้ตามคำขอคะพี่....เป็นภาพที่เก็บไว้ตอนวันเสาร์ที่ผ่านมาค่ะ มีแขกมาทานข้าวที่บ้าน....เจ้าของบ้านก็ไม่ลงทุนอะไรมากมายคะ เอาเมนูประจำบ้านนี่แหละ น้ำชุบลูกอึก

มีแขกมาประมาณ 40 คน ทำน้ำพริกมะอึกกะละมังใหญ่ ใช้มะอึกสด 2 กก. ไม่อยากจะบอกค่ะว่า เหลือแค่ติดถ้วยนิดหน่อย..... ความอร่อยรึเปล่าไม่แน่ใจค่ะ แต่หมดก็พอใจมากค่ะ เพราะมีผักสด ๆ แกล้มเช่น ถั่วพู มะเขือ สะตอเผา.... ทุกอย่างไม่มีสารพิษ....เอาความสดเข้าแลกได้รับความอร่อยกลับคืนมา.... น้ำลายไหลมั๊ยคะ ใครอยากได้เม็ดมะอึกไปปลูกก็แจ้งมะนะคะ....มีเยอะแยะมากมายค่ะ

ต่อด้วยแกงไก่กับหยวกกล้วยเถื่อนตามแบบฉบับคนป่าคนเขาค่ะ ไก่บ้าน 4 กก. แต่ใส่หยวกเกือบหมด...เขาลำสินธิ์....

หลังจากผัดเครื่องแกงกับหัวกะทิและใส่ไก่ลงไปผัดแล้ว ใส่หยวกลงไปก็เกือบเต็มกะทะ ช่วงนี้ยังไม่มีน้ำแกงเนื่องจากยังไม่ได้ใส่หางกะทินะคะ.... ได้ความหวานของหยวกกล้วยอ่อน นุ่ม อร่อยมากค่ะ ......

แถมท้ายด้วยผักกูดสด ๆ นะคะ อันนี้ซื้อมาค่ะ เพราะว่ายังไม่ได้ปลูกเยอะ

เมนูจากผักกูดก็อร่อย ๆ มีหลากหลายนะคะ แต่ยำผักกูดก็สุดยอดเหมือนกันค่ะ... ไว้วันหลังจะเอามาให้ชิมนะคะ....วันนี้ร่ายยาวเกินไปแล้วเดี่ยวจะเบื่อเสียก่อนค่ะ...