Unseen in บ้านสวนพอเพียง

ติดตามชม..........  ดูแล้วพูดได้คำเดียวว่าอบอุ่น  ว่าแต่ขนมมัดไต้เป็นอย่างไรอยากกินด้วยคะ

ถึงจะความจำสั้น(บางเวลา)  แต่ความรัก ในสมช.บ้านสวนฯ ยังยาวนาน(ตลอดไป)  ติตตามการพบปะมวลสมาชิกทุกที่ อยากไป๊ อยากไป  แต่หลายๆอย่างไม่เอื้ออำนวย (สังขารา) แอบพบทางเวปนี้ ซาดวกลีกว่า  เน้าะคับเนาะ

ไม่ได้เข้าบ้านสวนหลายวันเพราะเน็ตที่บ้านป่วยค่ะ พึ่งจะดี.....

ตอนนี้ต้องตามมาดูว่าเค้าแฮปปี้กันขนาดไหน...

นู๋ก้อยจะไปก็ไม่เอะ..อะ..กับบ้างเลย...จะได้หนีน้องกันต์ตามไปด้วย

ดูกี่ครั้งก็อบอุ่น...ไม่ว่าจะเจอกันที่ไหน...กลายเป็นประเพณีของ สมช.บ้านสวนไปแล้ว....

การรอคอย...........
อิ่ม........ความสุข.......
บล็อกหน้ามีแต่ ล้น .....:)

โอ๊ย...นี่แหละ..ประทับใจจัง...อิจฉาคนที่เขาได้เจอกันค่ะ