ดอกไม้ต้องห้าม ตอนที่ 4
หมวดหมู่ของบล็อก:
นาทีนี้ตัดสินใจอยู่นาน เพราะที่บ้านเราเป็นดอกไม้ต้องห้าม ที่จริงมีหลายสายพันธุ์แต่ว่าหารูปไม่เจอ ไว้เจอแล้วจะเอามาลงเพิ่มค่ะ ยังมีสีแดง สีส้ม ดอกเล็ก ดอกใหญ่มากส์ด้วย มันขึ้นเอง เพราะที่นี่คือถนนฝิ่น มันมีมาแต่เดิมแล้ว ไม่ได้ปลูกนะคะ
- บล็อกของ ดาวเรือง
- อ่าน 4838 ครั้ง
ความเห็น
ตองอู
10 ตุลาคม, 2010 - 01:07
Permalink
พี่ดาวเรือง..^_^..
ดอกฝิ่นใหญ่มากจริงๆค่ะ...ดอกวีว่าก็สวยค่ะ..^_^..
MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com
ตั้ม
10 ตุลาคม, 2010 - 06:24
Permalink
ระวังนะ..
เอามาโพสท์..เด๋วโดน ปปส.ตามกลิ่นดอกฝิ่น..
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ดวงหทัย
10 ตุลาคม, 2010 - 06:29
Permalink
ดอกฝิ่น
สวยค่ะ มีหลายสีด้วย แบบนี้เป็นฝิ่นที่เอามาทำมอร์ฟีนจริงๆ หรือเป็นฝิ่นประดับคะ อยากรู้จัง
น้ำหวาน
10 ตุลาคม, 2010 - 06:37
Permalink
พี่ดาวเรือง
ขนาดดอกฝิ่นยังสวยเลยเนอะพี่ดาวเรื่อง
เจ้าดอกไม้เนี่ยไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ไม่ว่าจะดอกอะไร
มองยังไง ยังไง เก๊าะสวยไปหมด.......
เพราะคนสวยย่อมคู่กับดอกไม้สวยคริ คริ คริ
chai
10 ตุลาคม, 2010 - 07:56
Permalink
สวยครับ
ดอกสวยๆทั้งนั้นเลยครับ รอก่อนนะครับเดียวผมไปแจ้งตำรวจมาจับก่อน
ข้อหามีสิงเสพติด ชนิดร้ายแรงอยู่ในครอบครอง 555
ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ msn/krawmovie@hotmail.com
ป้าหน่อย
10 ตุลาคม, 2010 - 09:11
Permalink
เห็นดอกฝิ่น
เห็นดอกฝิ่นแล้วให้นึกถึงตอนไปออกค่ายอาสาฯ
ที่ อ.เสมิง นานมากแล้ว ยี่สิบกว่าปีแล้วล่ะ
พวกเราเหล่า นศ.อาสาสมัคร เตรียมสะเบียง
มาม่าไปด้วย แล้วก็ได้กินมาม่าอร่อยที่สุดในโลก
ที่นั่นวันนั้น แหะๆ ก็ต้มมาม่าใส่ผักกาดภูเขาชนิดหนึ่ง
โดยกุ๊กชาวดอย ใส่ในกระทะใบเบ้อเริ่ม
เตาไฟก็คือจอมปลวกที่ขุดหลุมจากบนจอม
แล้วเจาะรูสำหรับยัดฟืน ข้างๆ
บริเวณโคนของจอมปลวก ทะลุกัน 2 ข้าง
ข้างบนก็ตั้งกะทะใบใหญ่เส้นผ่าศูณย์กลาง
2 ฟุตเห็นจะได้ ดูกะทะก็ดำเอาการอยู่
เพราะคงผ่านศึกผ่านควันไฟจากฟืนมาเยอะ
เครื่องปรุงก็มีแต่จากซองมาม่าเท่านั้น
มีผักที่พี่เค้าเก็บจากป่าหลังค่ายมาใส่ด้วย
คล้ายๆผักกาด เราและเพื่อนๆก็พูดกันอยู่
ใครจะกล้ากินบ้าง ก็พี่แกเล่นไส่ข้าวไปด้วยเลย
อะไรจะขณาดนั้นอาหารหมูชัดๆ
ตกลงกันว่าไม่กินก็อด
แล้วจะเสียน้ำใจพี่เค้าอุตส่าห์ อาสาต้มมาม่า
ใส่ข้าวให้กิน ตอนแรกแค่จะชิมๆ
ทุกคนต่างก็เตรียมขนมของตัวเองไว้กันหิว
ที่ใหนได้ อร่อยมากๆๆๆๆๆๆ
ชนิดที่แม้แต่น้ำก็ไม่เหลือ ที่แน่ๆ
กินแล้วทุกคนอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
ใครเล่าเืรื่องอะไร ก็ขำกันได้ทุกเรื่อง
มารู้ภายหลัง ผักที่ว่าคือต้นฝิ่น พี่เค้าบอกว่า
เอามาทำกินไม่เป็นไร ยังไงก็ต้องถางทิ้ง
ถ้าปล่อยให้ออกดอก มีลูก จะถูกทางการมาจับ
นึกถึงแล้วก็ขำไม่หาย....
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
10 ตุลาคม, 2010 - 09:49
Permalink
หวาดเสียว
งานจะเข้าไหมค่ะ เอารูปมาโพสท์แบบนี้
สวยดีค่ะ แต่ ไม่กลัวหรือค่ะ
นาย
10 ตุลาคม, 2010 - 17:40
Permalink
โอ้ย
ไอเป็นคุกเลย5555
ขออภัยและขอบคุณค่ะ
สายพิน
10 ตุลาคม, 2010 - 17:48
Permalink
ดอกฝิ่น
เป็นดอกไม้อย่างหนึ่งที่ประทับใจมาก ในความหมายและฤทธิ์ที่นำมาทุเลาความเจ็บปวดในผู้ที่ทุกข์ทรมานจากภาวะสุขภาพ แต่คนที่ใช้ไม่เป็นกลายเป็นเสพติด
ครั้งหนึ่งมีคนถามว่า ถ้าเกิดเป็นดอกไม้อยากเลือกเกิดเป็นดอกอะไร มีบางคน อยากเป็นดอกมะลิ บางคนอยากเป็นดอกกุหลาบ แต่ก็มีอีกคนเดียวที่ตอบว่าดอกฝิ่น เอ แล้วเธอคนที่ตอบว่าดอกฝิ่น กำลังคิดถึงอะไรนะ...ขอบคุณมากค่ะ สวยมาก ชอบด้วยค่ะ
ดาวเรือง
31 ตุลาคม, 2010 - 05:39
Permalink
คนที่อยากเกิดเป็นดอกฝิ่น......
อาจเป็นเพราะคนคนนั้นต้องการบำบัดความเจ็บปวดให้สิ้นไปให้กับมวลชนคนรอบข้างก็เป็นได้นะคะ ฝิ่นเขาไม่ใช่แต่สวย เขามีประโยชน์ที่แอบแฝงมากับการที่สามารถทำให้คนเสพแล้วติดได้ด้วย
ทำลาย เท่ากับ ดับทุกข์เข็ญ ถ้าคนที่ไม่เคยผ่าตัดอาจนึกไม่ออกว่าความเจ็บปวดหลังการผ่าตัดเป็นอย่างไร ถ้าไม่มีฝิ่นเราคงไม่ได้หลับไหลขณะมีดหมอกดลงบนเนื้อ แล้วจำไม่ได้ว่าขณะหลับหมอทำอะไรกับเราไปบ้าง