ครบรอบสองปีเวบบ้านสวนพอเพียง
วันนี้เป็นวันครบรอบสองปีเวบบ้านสวนพอเพียงนะครับ อยากเล่าความในใจสักหน่อย ผมทำเวบนี้ขึ้นมาเพราะความที่ตอนนั้นผมไม่ค่อยเข้าใจว่าพอเพียงมันคืออะไรทั้งๆที่ลาออกจากงานมาแล้ว แต่หลังจากที่ผมไปอบรมที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติทุ่งสงแล้วผมก็พอเข้าใจมากขึ้น ถึงจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่เมื่อตัวเองรู้ก็อยากให้คนอื่นรู้ด้วย จึงเป็นที่มาของการทำเวบนี้ขึ้นมา ช่วงแรกจำได้ว่าคนเยี่ยมชมวันละ 80 คน
ปัจจุบันประมาณวันละ 5,000 คน ถ้าเทียบกับเวบไซต์ใหญ่ๆ 5,000 คนต่อวัน ถือว่าน้อยมาก แต่ผมถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว ทำไมถึงคิดว่าสำเร็จ ก็ดูจากที่สมาชิกช่วยกันเขียนบล็อก และสมาชิกส่งการบ้านกันเข้ามานี่แหละครับ ไม่ว่าจะปลูกผักกินเอง น้ำยาล้างจาน ฯลฯ หรืออื่นๆ ซึ่งเหล่านี้ก็ถือว่ารู้จักพึ่งตนเอง ความสำเร็จอีกอย่างก็คือการที่เรามีคณะกรรมการหมู่บ้านที่มาจากการเลือกตั้งโดยสมาชิก แต่ที่มากกว่านั้นคือความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกครับ เราเป็นหมู่บ้านที่มีความอบอุ่น ช่วยเหลือ แบ่งปัน นี่แหละตัวชี้วัดความสำเร็จของเวบบ้านสวนพอเพียง ด้วยเหตุนี้ผมจึงบอกว่าเวบนี้ไม่ใช่เวบของผมแล้ว แต่เป็นของสมาชิกทุกคน
หมู่บ้านบนอินเทอร์เน็ต ก็เหมือนหมู่บ้านจริงๆ มีคนเข้ามาใหม่ทุกวันแต่ละคนนิสัยใจคอไม่เหมือนกัน สมาชิกที่เข้ามาใหม่ก็ขอให้ดูทิศทางลมด้วยว่าคนในท้องถิ่นเดิมเขาอยู่กันอย่างไร มีความรักความอบอุ่น เคารพ ให้เกียรติผู้อาวุโสกว่า สมาชิกมากขึ้นบล็อกมากขึ้น การนำเสนอก็หลากหลาย แต่ก็ไม่เคยปิดกั้นว่าใครจะเขียนเรื่องอะไร ขออย่างเดียวอย่างพาดพิงหรือให้ร้ายใคร หรือก่อให้เกิดความแตกแยกขึ้นในหมู่บ้านนี้ ความพอเพียงของแต่ละคนไม่เท่ากัน สมาชิกที่อ่านต้องใช้วิจารณญานเอาเองว่าสิ่งที่ท่านอ่านสิ่งที่ท่านเห็นมันพอเพียงหรือไม่ จะให้ผมมาชี้แจงว่าอันนี้พอเพียง อันนี้ไม่พอเพียงคงไม่สามารถทำได้
อย่างที่บอกว่าปริมาณคนเข้าชมไม่ใช่ตัวชี้วัด เพราะผมไม่ได้หวังทำธุรกิจในเวบนี้ หรือคิดการใหญ่โต ขอแค่สมาชิกที่เข้ามาแล้วมีความสุขก็พอแล้ว ถ้าวันหนึ่งมีคนเยี่ยมชมเวบไซต์มากขึ้น แต่สมาชิกก่อให้เกิดความแตกแยก ความอบอุ่นลดลง เข้ามาแล้วไม่มีความสุข หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้เวบบ้านสวนพอเพียงเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลง จนแก้ไขไม่ได้ วันนั้นผมจะใช้สิทธิ์ความเป็นเจ้าของเวบไซต์ทางระเบียบวิธีของอินเทอร์เน็ต
ครบรอบสองปีเครียดไปหรือเปล่า
- บล็อกของ sothorn
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 12108 ครั้ง
ความเห็น
แจ้ว
14 ตุลาคม, 2010 - 07:59
Permalink
เราจะเดินไปด้วยกัน
เพราะเราไม่มีรถสวย ๆ นั่ง พี่ขอเดินเคียงข้างน้องนะคะ สาว ๆ คนไหนที่จะเข้ามาเดินด้วย รีบ ๆ เข้าล่ะ ปีที่ 3 นี่ อยากเห็นงานใหญ่ค่ะ
sothorn
14 ตุลาคม, 2010 - 08:03
Permalink
แล้วหล่าว
แล้วหล่าว ท่านประธาน เอาเบี้ยค่าสินสอดมาตะ
แจ้ว
14 ตุลาคม, 2010 - 08:37
Permalink
ขายลูกเนียงต้มพี่แก่ก่อน
ถ้าต้มลูกเนียงไปขายหน้าวัดวันทำบุญน่าจะได้เบี้ยนะ....
สวนสุขารมย์
14 ตุลาคม, 2010 - 09:12
Permalink
ต้องหาเพิ่มค่ะพี่แจ้ว
พี่แจ้ว ต้องเอาข่าเหลือง...หน่อกล้วย..ออกมาขายด้วย จะได้เบี้ยเยอะๆ...ไม่งั้นไม่พอ...อิอิอิ
เวลาพบกันสั้นนิดเดียว
สุชญา
14 ตุลาคม, 2010 - 08:27
Permalink
ประธาน
ค่าเบี้ยสินสอดหลายต่างงั้น
สายพิน
14 ตุลาคม, 2010 - 08:00
Permalink
ครบรอบสองปี
คุณโสทร
ก่อนอื่นขอตอบคำถามที่ตั้งไว้ว่า ครบสองปีนั้นอ่านข้อความที่คุณโสทรบันทึกไว้ข้างต้นนั้นไม่รู้สึกเครียดไปน่ะค่ะ กลับแต่จะเป็นความรู้สึกดีๆ ...เมื่อที่ใดมีสมาชิกมากขึ้น สิ่งต่างๆย่อมตามมา การมีกฏระเบียบถือเป็นข้อตกลงร่วมในการอยู่ในสังคมอย่างมีความสุข และหน้าเว็บนี้จะสามารถก้าวสู่วัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ทั้งผู้ก่อตั้งเอง และผู้ที่เข้ามาร่วมเป็นสมาชิกก็ด้วยข้อตกลงร่วมกันนี้แหละค่ะ
อยากบอกอีกเรื่อง พอดีทำบล็กไว้แล้วมาเจอว่าตามหลังบล็อกที่คุณโสทร บันทึก ห่างกันไม่กี่นาที อยากบอกเล่าอีกครั้งค่ะ ว่า
วันนี้เปิดเว็บ มุมขวาบนมีอักษรไว้ว่า “วันครบ 2 ปีแล้วจ้า” แว่บหนึ่งของความคิด ถ้าเป็นเด็กก็เริ่มกำลังตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ พัฒนาการทางด้านต่างๆกำลังเจริญก้าวหน้า มีพฤติกรรมการแสดงออก เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น ทั้งยังพยายามทำอะไรต่างๆเอง เริ่มแต่งตัว ตักข้าวเข้าปาก พูดเก่งขึ้นจากที่เคยอ้อแอ้ นี่เป็นความภาคภูมิใจในเด็กสองขวบ
วันนี้ที่บ้านสวนครบ 2 ปี เป็นวันที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกเว็บบ้านสวนพอเพียง ด้วยอายุ 2 เดือน 10 วัน ได้มาทันเห็นบ้านสวนเติบโต เห็นความสดชื่น เห็นสิ่งต่างๆที่กำลังพัฒนาการและก้าวไปข้างหน้า
...ด้วยความเป็นหนึ่งในสมาชิกบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ อยากบอกว่าดีใจค่ะ ที่ได้มาอยู่ ณ จุดนี้เพื่อร่วม “แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง”
sothorn
14 ตุลาคม, 2010 - 08:02
Permalink
ขอบคุณครับพี่สายพิน
ขอบคุณครับพี่สายพิน
สวนสุขารมย์
14 ตุลาคม, 2010 - 08:16
Permalink
ครบรอบสองปี
อีกเดือนกว่าๆ บุ๋มก็เป็นสมาชิกครบ 1 ปี แต่ความรู้สึกเหมือนกับว่าอยู่ในหมู่บ้านนี้มานาน ความมีน้ำใจของเพื่อนสมาชิก ความเอื้ออาทร ความอบอุ่น ทำให้ไม่รู้สึกว่าตัวเองอยู่คนเดียว โดดเดี่ยว หว้าเห่ว เหมือนเมื่อก่อน เพราะตั้งแต่ที่ตัดสินใจเข้ามาอยู่ในสวน ( เมื่อ 5 ปี่ที่แล้ว) เพื่อนๆก็ค่อยๆหายไปที่ละคน เพราะเราเหมือนตัดขาดจากโลกภายนอก มีแต่ครอบครัวที่มีแต่ พ่อ แม่ พี่ น้อง และหลาน แต่เราก็มีความสุขในครอบครัุ๋วของเรา แต่แล้ว...! เมื่อมาเจอกับเวบบ้านสวน เราไม่ได้อยู่เฉพาะครอบครัวของเรา (ครอบครัวสุขารมย์) แต่เรามาอยู่ในครอบครัวบ้านสวน ซึ่งมีแต่มิตรภาพ ความอบอุ่น ความสุข ที่หาได้ยากมากในสังคมปัจจุบัน....เป็นความรู้สึกที่อยากจะบอกในวันครบรอบเวบบ้านสวน....
เวลาพบกันสั้นนิดเดียว
Nee
14 ตุลาคม, 2010 - 08:19
Permalink
ขอเดินไปด้วยคน
ขอเดินไปด้วยคนนะคะ
ด้วยเป็นสมาชิกของบ้านสวนพอเพียง ก่อนอื่นต้องขอบคุณ ผู้ใหญ่ ที่ทำให้ได้มารู้จักกับ
สมาชิกบ้านสวนทุกๆๆ คน
และขอแสดงความยินดี ที่เราก้าว เข้าปีที่ 3 ขอให้สมาชิกบ้านสวนทุกคน มีแต่ความสุข นะคะ
witlessness
14 ตุลาคม, 2010 - 08:29
Permalink
สองขวบปีบ้านสวน
วันนี้บ้านสวนครบรอบสองขวบแล้ว ก็ต้องขอแสดงความยินดีกับผู้ใหญ่โสทรด้วย กับความสำเร็จ ณ วันนี้ ถึงแม้ผู้ใหญ่จะออกตัวอยู่เสมอว่า ผู้ใหญ่มิใช่เจ้าของเวบนี้ แต่ผมก็มีความเชื่อว่าสมาชิกหลายๆ ท่านก็ยังมีความรู้สึกว่าเวบนี้เป็นของผู้ใหญ่อยู่ดี เพียงแต่ผู้ใหญ่ใจกลางเปิดโอกาสให้สมาชิกเป็นเจ้าของร่วมมากกว่า
ผมในฐานะที่เป็นสมาชิกได้ไม่นาน(แต่ก็ติดตามเวบนี้มานานพอสมควร) ก็ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงต่างๆ มาพอสมควร และก็พอเข้าใจว่าการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนั้นก็น่าจะสร้างปัญหาให้ทางผู้ใหญ่อยู่บ้าง จึงไม่มีความรู้สึกว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่เขียนในวันนี้เป็นเรื่องเครียดอะไร เพราะสังคมทุกสังคมย่อมต้องมีกฏระเบียบ หากไม่มีกฏระเบียบใดๆมาคอยควบคุม ปัญหาความวุ่นวายต่างๆ ก็ยอมจะเกิดขึ้น โดยเฉพาะสังคมอินเทอร์เน็ตที่เปิดกลางอย่างเวบนี้
หน้า