บ้านดอน ขุนทะเล ในบาง สมุย

หมวดหมู่ของบล็อก: 


        หาดละไม  เกาะสมุย


         ผมหันหลังให้กับสุราษฎร์ธานี โดยไม่ได้ย้อนกลับมาร่วมสิบปี จนกระทั่งมีภาระกิจงานที่ท่าเรือดอนสักถึงได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง  สิบปีก่อนโน้นสุราษฎร์ในความทรงจำที่ยังคงเป็นเงาจางๆอยู่ในสมองของผมยังน่าอยู่ครับ  ผมเพิ่งจะเรียนจบมหาวิทยาลัยหมาดๆ ราวๆปี 2539 ปลายๆ  แบกกระเป๋าใบเล็กๆไปกินนอนในโรงงานประจำแถบตำบลขุนทะเล  วันคืนอุดอู้อยู่ในโรงงานจนกระทั่งไปพบรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งเป็นชาวตำบลขุนทะเล  ชีวิตพอได้คลายว้าเหว่  ทุกเย็นผมก็ไปขลุกอยู่ในบ้านสวนริมบึงจนแทบจะกลายเป็นสมาชิกในครอบครัวนั้นไป 


     บ้านสวนหลังนั้นเป็นบ้านไม้กึ่งปูน  ต้องเดินผ่านซุ้มประตูดอกเฟื่องฟ้า เข้าไป ผ่านสะพานไม้เล็กๆ  หลังบ้านเป็นเรือนชานยื่นออกไป และมีท้องร่องอย่างสวนภาคกลางเพราะเป็นพื้นที่น้ำท่วมถึง  ปลูกผลไม้สมรม หมาก กระท้อน  เงาะ  ชมพู่ทูนเกล้า  ร่มรื่นมากครับ  วันดีโอกาสเหมาะเราก็พายเรือลัดเลาะออกไปตามท้องร่อง ลัดเรื่อยไปตามลำคลอง ไปยังบึงขุนทะเลซึ่งเป็นบึงน้ำจืดกว้างมากทีเดียว  ยามเย็นลมรื่นน้ำฉ่ำ  พอน้ำขึ้นตะวันพลบก็ภายเรือลัดเลาะกลับบ้าน  บางวันก็รอจนค่ำๆ  จะมีหิ่งห้อยพราวเกาะตามต้นไม้คล้ายติดด้วยดวงไฟระย้านับร้อยบนควงไม้พุ่มนั้น  เขาจะเรียกว่าต้นลำพูหรือไรผมไม่แน่ใจ  แต่บรรยากาศบ้านสวนแห่งนั้นยังคงตรึงใจผมอยู่ทุกวันนี้


     วันใดว่างๆก็จะออกมาบ้านดอน  หาซื้อขนมของกินที่ตลาดโต้รุ่งริมท่าเรือบ้านดอน  หากเป็นกลางวันก็หาโอกาสนั่งเรือลัดเลาะไปในคลองเล็กๆร้อยสายกลางแม่น้ำตาปี ซึ่งเบาเรียกกันวาบางใบไม้ 


      บางใบไม้นี่ นับได้ว่า เป็นคลองร้อยสาย  ร้อยเกาะ  กลางแม่น้ำตาปีจริงๆ  หากเป็นถนนรับรองได้ว่าหลงทางแม่นมั่น  สองฟากคลองก็จะมีต้นจากระดะใบ  มีตำนานเล่าว่าขุนทัพเมืองนครศรีธรรมราชเคยแตกทัพหนีภัยการเมืองมายังบางใบไม้แห่งนี้  เห็นชัยภูมิชอบกลก็ให้ปักรกรากถิ่นฐาน จนปัจจุบันก็ยังคงลูกหลานสืบเชื้อมาทุกวันนี้ และ เป็นบรรพบุรุษของคนในบาง  จำได้ว่าท่านชื่อ ขุนประจันศึกประชิด  กรมการเมืองนครในราวสมัยต้นกรุงธนบุรี


     ย้อนกลับมา ขณะที่ผมเขียนบล็อกอยู่ตอนนี้  เหตุการณ์เหล่านั้นผ่านมาราวสิบปี เวลานี้สุราษฎร์ธานีเปลี่ยนไปมากทีเดียวเมื่อนำภาพเก่ามาซ้อนทับ  น่าขำอีกเรื่องหนึ่งตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผมอาศัยอยู่ในตำบลขุนทะเลในครั้งกระโน้น  ไม่เคยมีโอกาสไปยังเกาะสมุย  เพิ่งจะปีนี้เองครับที่ได้มายังสมุย  ผมถือเอาโอกาสเหมาะภายหลังเสร็จภาระกิจงานแวะข้ามทะเลไปยังสมุย  เข้าพักที่หาดละไม  ต้องบอกเลยว่า อำเภอเล็กๆแห่งนี้ มีอะไรให้แปลกใจหลายๆอย่าง  ไว้จะเล่าให้ฟังในตอนต่อไปครับ



       ( สลบลิงก่อนนะครับ  พรุ่งนี้เดินทางต่อ ไว้ว่างจะต่อภาคสอง)

ความเห็น

แวะเข้าบ้านดอนจะถ่ายภาพมาฝากครับ

เคยไปบ้านดอนครั้งล่าสุด  เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว  ตอนนั้นไปกับชมรมพุทธศาสนา  ไปเที่ยวด้วย ทำบุญด้วย 


พี่วิษณุบรรยายเห็นภาพเลยค่ะ  จะรออ่านตอนต่อไป

ไว้พรุ่งนี้ เข้าบ้านดอน จะถ่ายรูปมาฝากครับ

บรรยายได้ดีเยี่ยมเลยค่ะ อยากเห็นภาพสวยๆๆที่จะนำมาฝากเร็วๆๆซะแล้วซิ  อยากเห็นๆๆ   ^_____^

ความจนมีอย่างน้อยสามแบบ
(๑) จนเพราะไม่มี (จนวัตถุเงินทอง)
(๒) จนเพราะไม่พอ (มีวัตถุเงินทองแต่ไม่รู้จักพอ)
(๓) จนเพราะไม่เท่า (มีทุกอย่างแต่ยังเปรียบเทียบกับคนอื่นที่ มีเหนือกว่า)

รอชมตอนต่อไปค่ะ  เวลาผ่านมาเป็น10ปีต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงไม่มากก็น้อยล่ะค่ะ

 

ถ่ายรูป บ้านในสวน มาฝากกันนะ  ยายอิ๊ดไม่ได้ไปนานจังแล้ว สมัยเรียน ไปเที่ยวในบางบ่อย  ไปบ้านเพื่อน สมัยนั้น บายมาก แค่อยู่....ความเจริญต้องเข้าไปเพียบแล้ว

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ขอ ติดตามดู ภาพ ด้วย คนครับ มีโอกาศ อยากไป ซัก ครั้ง ครับ

รอชมภาพ  และบรรยาศครับ

ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ   msn/krawmovie@hotmail.com

บ้านดอนไปครั้งล่าสุดก็ห้าปีที่แล้ว ตอนนั้นก็เปลี่ยนไปเยอะ นะ แต่สมุยนี่ซิ มันเปลี่ยนแบบว่าเร็วมากๆกลายเป็นเมืองใหญ่ไปแล้ว ไม่กี่ปีกลับไปใหม่อ้าว บ้านตรงนี้กลายเป็นตึกรีสอร์ตไปแล้ว  ตามไม่ทันจริงๆ

มาอัพรูปให้ไวๆเลยนะ รอดูอยู่ง่ะ ชะอุ้ย...ลืมไปนางแบบขวัญใจลุงนี้สวยจริงๆLaughing

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

หน้า