บล็อกของ นายวิษณุ พรมอินทร์

    ข้างนอกฝนกำลังตกพร่ำๆ  เจ้ากล้ากับแม่นอนดูทีวี  ยังพอว่างก็ลองต่อกลอนต่อ  แต่สำหรับวันนี้  คงจบไว้แค่ท่ามิหรำนี้แล  ......

      วันสองวันนี้  ยังไม่เดินทางไปใหน  มีเวลาก็จะต่อนิราศให้จบ  ไม่เช่นนั้นแล้วจะกลายเป็นนิราศขาดตอน  ลงเอยไม่ได้  จะเป็นการขายหน้าว่าลูกหลานท้าวศรีธรรมโศก ทำการใดไม่สิ้นไม่สำฤทธิ์ผล 

     นิราศดอนสัก ๑

     สัปดาห์นี้ผมต้องเดินทางไปอำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช และมีแผนงานที่จะต้องเดินทางไปปฏิบัติภาระกิจต่อที่อำเภอดอนสัก จังหวัดสุราษฎร์ธานี ระหว่างนี้มีเวลาว่างหนึ่งวันที่จะแวะนมัสการพระบรมธาตุเมืองนคร

      นอกหน้าต่างฝนยังคงตกพรำๆ  โต๊ะทำงานของผมอยู่ตรงหน้าต่างพอดิบพอดี  เปิดม่านก็จะเห็นกล้วยกับขนุน  ใบอิ่มน้ำเป็นมัน  ข้างนองฟ้าชุ่มฝน  โปรยปรายแต่เช้ายังไม่หยุด  ได้เห็นภาพถ่ายดอกไม้สวยๆของหลายๆท่านที่ถ่ายมาทำให้นึกถึงบทชมไม้  ซึ่งเป็นบทเห่เรือโบราณแต่ปลายอยุธยา  ให้ลองพิเคราะห์อ่านดู จะเห็นว่า มี

     ที่เขียนเรื่องโลกๆ  ไม่ได้เขียนหนักไปทางธรรมหรอกครับ แต่เป็นเรื่องของโลกจริงๆ เป็นเรื่องของภัยธรรมชาติที่นับวันจะเกิดถี่ขึ้นและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ  ยุคนี้เป็นยุคที่โลกกำลังทวงคืนความสมดุล หากไม่ประเมินความเสี่ยง (โอกาศ vs ความร