แบบเด็ก ๆ...

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

..ออกจากวังเวียงก็มุ่งไปหลวงพระบางเมืองมรดกโลก.... รอบนี้ได้เก็บภาพเด็ก ๆ ในอริยาบถต่าง ๆ ... แววตาของเด็กช่างมีเสน่ห์จริง ๆ เข้าใจละทำไมเค้าถึงชอบมีเด็ก กินเด็ก และทำตัวเป็นเด็กกัน....

หนุ่มน้อยมาช่วยพ่อแม่ขายดอกไม้ ดูที่มือน้อยที่บรรจงร้อยพวงมาลัย...กีขวบละเรานะ ทำไมถึงเก่งแบบนี้

ดอกไม้ไหว้พระที่เมืองลาว เค้าทำเหมือนกระทงนะคะ ก้อยว่าไอเดียดีมาก ๆ ไม่ต้องหาแจกันนะคะ วางกรวยคว่ำนี้ได้เลย กรวยก็ทำจากวัสดุธรรมชาติทั้งนั้น

สาวน้อยบนตักพ่อ .... พ่อค้าขายส้มแต่ในมือน้องดันถือมะเขือเทส

เป็นลูกแม้ค้า ที่หลับที่นอนก็หาได้ใกล้ ๆ กับแผงขายของนั่นเอง

สาวน้อยคนนี้ติดสอยห้อยตามมาตลาด ตาก็อยากดูแต่มือถูกรั้งด้วยผู้ใหญ่ ก็ทำให้เห็นอารมณ์ของเด็กที่อยาก ๆๆๆ ดู แบบรั้ง ๆ

ส่วนหนุ่มน้อยคนนี้....ไม่ขอเดิน มีหลังแม่อุ่น ๆ ให้พิงสบายกว่าเยอะ..

ส่วนหนุ่มคนนี้รอแม่ที่พักทานกาแฟ .... โต๊ะนั่งทานกาแฟเลยเป็นของเล่นชั่วคราว

หนุ่มน้อยคนนี้ขอรอแม่จ่ายตลาดที่ท่าเรือ.... ขว้างหินเล่นริมน้ำสนุกกว่าเยอะ

เดินตลาดซื้อของเสร็จแล้ว ก้ได้เวลาไปโรงเรียนคะ ไปโรงเรียนกับหนูนะคะ .... ชอบชุดนักเรียนของชาวลาวมาก ๆ สาวน้อยนุ่งซิ่นขี่จักรยาน ชีวิตที่เรียบง่าย.....

ความเห็น

มีหลายมุมเลยเนาะพี่ก้อย...บางมุมมองแล้วยิ้มได้  บางมุมมองแล้วเศร้าจัง..^__^..

MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com

....หายเหงายังอะเรา ดูเด็กไปก่อนนะจะได้สดชื่น

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

555++ ยิ่งค่ำยิ่งเหงาพี่...แถมด้วยความกลัวอีก..วังเวงมากๆ((ยิ่งจินตนาการเป็นเลิศอยู่))

MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com

พี่ก้อยไอ้คำว่ามีเด็ก  กินเด็ก เนี่ยฟังแล้วมันยังไงชอบกลค่ะ


ฟังแล้วเหมือนกับจะว่าพวกที่ผู้ชายมีเด๊ก เด็กอ่ะค่ะ 


หวานก็ชอบทำตัวเป็นเด็กนะคะพี่ก้อยจ๋า............


น่ารักดีค่ะ อิ อิ อิ อิ

 

พี่ว่าจะทดลองกินเด็กบ้าง อิอิ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ไม่ลองไม่รู้ค่ะพี่ก้อย  แต่ถ้าลองแล้วติดใจจะลำบากเราน๊า........


เพราะเด็กเขาคืออนาคตของชาติค่ะ พูดแบบนี้พี่ก้อยเห็นภาพไหมคะอิ อิ อิ

 

ถ่ายภาพได้ความรู้สึกเด็กเลยค่ะ


แสดงออกที่ลูกตามากเชียว คุณก้อย

ขอบคุณมาก ๆ เลยคะ เพราะเค้าไม่คุ้นกับกล้องสายตาของเค้าเลยเป็นธรรมชาติ ไม่เหมือนเรา ๆ ที่พอเห็นกล้องก็พยายามทำท่า สายตาที่คิดว่าดีที่สุด บางครั้งไม่เป็นธรรมชาตินะคะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

 โยชิเอะจังและเพื่อน ๆ ค่ะ

                          

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

พี่อิ๋วน่ารักจัง ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

หน้า