...เพื่อนแม่...
... จากที่ไปทำบุญทอดกฐิน..บุญใหญ่ประจำปี สิ่งที่พบเห็นคือบรรยกาศของญาติมิตรที่นาน ๆ ครั้งจะได้พบป่ะกัน บ้างก็ไปทำงานต่างถิ่น บ้างก็ชราออกจากบ้านไม่ไหว งานบุญแบบนี้แม่จึงมีโอกาสได้พบเพื่อน ๆ ที่ชรา ๆ เหมือนกัน... รอยยิ้ม มิตรภาพ ที่บ่งบอกได้จากใบหน้า
แม่กับเพื่อนรุ่นน้อง.... ตอนถ่ายบอกว่า "ให้ยิ้มให้เห็นฟัน" ไม่เห็นฟันจะไม่ถ่าย อิอิ ฮากันกระจาย วัยนี้จะเอาฟันที่ไหนมายิ้มนอกจากฟันปลอม...
คนนี้พี่สาวแม่ที่แก่กว่าแม่เกือบ ๆ 5 ปี อายุก็แปดสิบกว่าแล้ว ตระกูลนี้ตีเลขหวยเก่งกันทั้งพี่และน้อง 55555
สองท่านนี้ อดีตเป็นสาวสวยประจำหมู่บ้าน หากเรียนในปัจจุบัน ก็ดาวมหาวิทยาลัยก็ว่าได้ สวยจริง ๆ เพราะลูกหลานก็หน้าตาดีกันหมด
ป้าท่านนี้ก้อยไม่ได้พบท่านร่วม ๆ 20 ปี และดีใจที่ท่านจำก้อยได้ ....
คนนี้ขาทำบุญประจำหมู่บ้าน มีงานบุญที่ไหนไปหมด สมถะถึงแม้ว่าฐานะร่ำรวย....เดินเหินแข็งแรง และขี่จักรยานเป็น แม่บอกว่าแม่ขี่ไม่เป็นเพราะตอนเล็กยายไม่มีเงินซื้อให้หัด
สองท่านนี้เพื่อนรุ่นพี่ ขำใหญ่กับการถ่ายรุปเพราะเห็นรูปทันที ส่วนท่านนี้แม่ให้พาไปเยี่ยมที่บ้าน นาน ๆ ที่ขอให้ขับรถออกนอกเส้นทางหน่อย คุณป้าแอบบ่นว่าแต่งตัวไม่สวยจะถ่ายไปทำไม
ตบท้ายด้วยรูปเพื่อนพ่อ เป็นทั้งเพื่อนและเป็นทั้งลูกน้อง....เห็นอาคนนี้แล้วอดคิดถึงพ่อไม่ได้..........
- บล็อกของ satjang
- อ่าน 10525 ครั้ง
ความเห็น
KASETMCOT
3 พฤศจิกายน, 2010 - 08:49
Permalink
รอยยิ้ม
รอยยิ้มของผู้สูงอายุน่ารักไปอีกแบบหนึ่งนะน้องก้อย บ่งบอกถึงความจริงใจสายตามันฟ้อง(ความรู้สึกของผมเอง)สายตาคือหน้าต่างดวงใจ ที่พร่ำมาเพราะคิดถึงแม่ที่บ้านต่างจังหวัดอายุก็แปดสิบกว่าแล้วเหมือนกัน ยิ่งตอนนี้น้ำท่วมด้วย น่าสงสารจังรอลูกหลานไปเยี่ยม
หน้า