ฉันรักธรรมชาติรีเปล่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

       ความกลัวเรื่องน้ำป่าไหลหลากยังคงมีอยู่ แม้จะมีแสงแดดเพิ่มมากขึ้นแต่ฝนยังแสดงตัวอยู่ว่านี่คือฤดูของฉันนะ วันนี้ตื่นเช้ามาความขี้เกียจ ที่จะเจอคนแปลกหน้า ก็เข้ามาเกาะทุกอณูของร่างกาย ความอยากมีเพื่อนที่เป็นต้นไม้ก็มาแทนที่ทันที เข้าสวนฯ.ไปคุยกับเพื่อนสีเขียวดีกว่าเรา



เดินหลงป่าน้ำในกระติกหมด เจอแล้วน้ำแก้กระหาย เห็ดนอแต้หมู (ที่พ้ทลุงบางท้องถิ่นเรียกอย่างนี้ มีชื่ออื่นมั้ยครับ)


นอกจากแก้กระหาย ยังเอาไปลวกจิ้มน้ำพริกก็พอไปได้ แล้วยังใช้ประคบตาทำให้ตาสว่างได้



ลางสาดหอม ลำชิง สุกเต็มต้นเลย เป็นอยู่ต้นเดียวสาวมั่นเลยหละ หวานแม้ยังไม่ลืมต้น แถมมีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ของเขา  มีชื่ออย่างอื่นรึเปล่า



ได้ของกลับบ้าน



เอื้องหมายนา ชูช่อบานท้าทายสายตาดุจสาวแรกรุ่น



ช่อผลต้นไม้ชนิดหนึ่ง ดูต้นคล้ายต้นไม้ตระกูลเฟิร์น


                      ฉันเป็นสุขเมื่อเห็นเธอหยั่งลงราก


                      ฉันเป็นสุขเมื่อเห็นเธอต่อยอดเขียว


                      ฉันเป็นสุขเมื่อเห็นเธอยืนต้นเปรียว


                      ฉันเป็นสุขเมื่อเห็นเธอเขียวทั่วผิวดิน............Kiss


 


         

ความเห็น

หน้าตาเหมือน หนอนชนิดนึง จำชื่อไม่ได้แล้ว

แปลกดีครับ เพิ่งเคยเห็น

สะตอกับลูกเนียง(ใช่หรือเปล่า)เอาไปทำอะไรทานครับ...

น่าถ่ายรูปสวนให้เห็นด้วย   ดอกเอื้องหมายนาสวยจังค่ะ  สะตอเม็ดใหญ่ดี  ลูกเนียงยังไม่แก่เลยอ่ะ  ลางสาดเปรี้ยวป่าวคะ? 

   เห็ดที่นำมาให้ดู สุราษฎร์ฯ เรียกเห็ดปากหมู เพราะลักษณะของดอกคล้ายปากหมู แต่เดี๋ยวนี้ไม่เจอแล้ว ทั้งๆ ที่ผมเข้าป่า ขึ้นเที่ยวเขาบ่อย นอกจากรับประทานแทนกระหายน้ำแล้ว เป็นกับข้าวทานกับน้ำพริกเปรี้ยว ก็ไม่เลว

    ธรรมขาติก็อย่างนี้แหละ ให้ทั้ง รื่นรมย์ น่ากลัว ขึ้นอยู่กับว่าเราให้อะไรเขาก่อน

บ้านกระผมเรียกเห็ด หมูกหมู คนสะบ้าย้อย จ. สงขลา เรียกพันนี้มาแต่โบราณ แล้วครับ...เนียงบิน ตอสุก ห้องน้ำเเสนจะเหม็น ฉ๊องไม่ต้องบอกว่าคนใต้ มาแล้ว เว้อ...อิ ๆ ๆ ๆ


 

ยังมีของป่าให้หากลับบ้าน ยังมีพื้นที่แบบนี้หลงเหลืออยู่อีก ดีใจค่ะ

 

หน้า