ข้าวออกรวง กับพิธีแก้แมลงฉอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   ถ้าจะย้อนไปยังบล็อกที่ผมไถที่ปลูกข้าว  http://www.bansuanporpeang.com/node/3777  และ http://www.bansuanporpeang.com/node/3934  ถึงตอนนี้ข้าวออกรวงแล้วครับ ออกรวงมาก่อนที่จะเขียนบล็อกนี้สามสี่วันแล้วแหละ แต่ลืมเขียน มาดูกันว่าข้าวไร่(ข้าวที่ไม่ต้องปลูกในนาที่มีน้ำขัง) เป็นอย่างไรบ้าง

     เมื่อข้าวเริ่มออกรวงปัญหาก็มาทันทีครับนั่นก็คือมีแมลงมาดูดน้ำข้าวอ่อน แมลงชนิดนี้เราจะเรียกว่า ตัว "ฉอง" ซึ่งแม่แน่ใจว่าเขียนถูกมั๊ย ทางภาคอื่นเรียกอย่างไรก็ไม่ทราบ ยังไม่ได้ถ่ายรูปมันมาเลย ติดไว้ก่อน เมื่อเป็นอย่างนี้ ก็ต้องไปหาหมอมาแก้ฉอง อย่าเพิ่ง งง อย่าเพิ่งว่าผมงมงาย หรือใครเข้าใจไปแล้วก็ไม่ว่ากัน เป็นความเชื่อที่สืบทอดกันมา ได้ผลจริงหรือไม่ผมไม่ทราบครับ เพราะสมัยเด็กๆ ก็ยังไม่ทันได้เห็น ก็เลยต้องลองว่ามันเป็นไปได้หรือไม่ 

    พ่อไปตามน้าคนหนึ่งมาครับก็เป็นญาติกันซึ่งเป็นคนที่สืบทอดวิชาแก้ฉอง ในความคิดผม คือ พิธีกรรม อะไรสักอย่างที่ทำให้แมลงเหล่านี้มารบกวนข้าวน้อยลง   น้าเขาก็ใจดีครับมาทำให้  พี่เขาจับตัวฉองสองสามตัว แล้วก็ไม้ 1 อันเดินหายเข้าไปในแปลงข้าว เดินออกมาบอกว่าทำเสร็จแล้ว ผมก็ไม่ได้เดินตามเข้าไปกลัวว่าจะไปขัดขวางอะไรเขา แต่ที่แน่ๆ ผมว่าต้องมีการว่าคาถาอะไรสักอย่างแน่นอน หลังจากทำพิธีเสร็จ คำสั่งห้ามคือ ห้ามเดินเข้าไปในแปลงข้าวเป็นเวลา 3 วัน ก็ไม่รู้อีกว่าทำไม

    หลายคนอ่านถึงตรงนี้อาจหัวเราะผมท้องแข็งไปแล้วก็ได้  ผมยึดถือเสมอว่าเรื่องบางอย่าไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่  ผมรู้ครับว่าวิทยาศาสตร์เขาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แต่เราก็น่าจะเปิดใจให้กว้าง และมองย้อนกลับไปในอดีตว่าพิธีกรรมแบบนี้มีที่มาอย่างไร ทำไมต้องมี จะได้ผลหรือไม่ผมไม่เครียดกับมันครับ ที่ชอบคือคนสมัยก่อนไม่เห็นว่าเขาจะต้องพึ่งพาสารเคมีเลย สมัยก่อนแค่การบริกรรมคาถาไม่กี่คำก็ช่วยได้แล้ว

    ถึงแม้ว่าพิธีกรรมนี้ อาจจะใช้ไม่ได้กับในยุคนี้เพราะหลายปัจจัยที่แปรเปลี่ยนไป แต่ผมตั้งใจว่าผมจะไปขอเรียนรู้วิชานี้จากน้าเขา ไม่งั้นมันก็จะสูญหายไป

ความเห็น

แมงฉ๋องแห่งเดียวกับตัวที่ดูดถั่วฝักยาวหม้ายละ...ผู้ใหญ่  ทอใดทิ้มเหม้าบอกกันนะ โห่นกให้ดีแหละ เดียวนกลากินแหม็ด

ครับต่อไปก็ต้องระวังนกลา

ฉอง แบบเดียวกันที่ดูดถั่ว แต่ไม่รู้ว่าพันธุ์เดียวกันม่าย

ข้าวของผู้ใหญ่ สวยจริง  นึกถึงสมัยก่อน ตอนพ่อ กับแม่ทำไร่  ไม่ต้องไถที่ สมัยก่อนถางป่า และ ก้เผาต้นไม้ที่ถางให้หมด และก็ใช้ไม้ สองอันแทงไปในดิน ความห่างพอประมาณ ที่บ้านเขาเรียกแทงสัก เอาไม้ไผ่มาตัด ให้ติดข้อ ( เขาเรียกบอก ) เอาข้าวเปลือกที่ผสมกับเมล็ดพริกขี้หนู ใส่ลงไปในหลุม ใช้ท้ายบอกไม้ไผ่ที่ใส่ข้าว ปิดรู  เป็นอันเสร็จ  รอต้นข้าวใหญ่  ข้าวใหม่ หอมอย่าไปแล 

แล้วพริกมันขึ้นมาพร้อมข้าวไหมคะ?  เวลาเก็บเกี่ยวทำไงอ่ะคะ?  พริกด้วยข้าวด้วยรวมกันหรือคะ?

อันนี้ก็ทำเหมือนกัน ที่ไถก็เพราะต้องการไถกลบปอเทืองครับ

ผมว่ามันเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นดีนะ อะไรแบบนี้ มันคงมีอะไรดีแหละไม่งั้นคงสูญหายไปนานแล้ว เราคนรุ่นใช้อินเตอร์เน็ทไม่ค่อยได้เห็นแบบนี้ แปลกดีๆ

คงเป็นเรื่องแปลกสำหรับเด็กรุ่นใหม่

อย่างเรื่องใส่โจ เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยเห็นแล้ว

 ข้าวงามมากครับ ต้นสูง ถ้าออกรวงคงจะสมบูรณ์มากๆ เลย ผมจะรอดูตอนเกี่ยวครับ


พิธีกรรมต่างๆ เกี่ยวกับการปลูกข้าวผมเห็นว่าสมควรจะรักษาไว้น่ะครับ หลายปีก่อนผมไปเที่ยววัดใกล้บ้าน เพราะการทำขวัญข้าว ได้เจอผู้คนมากมาย กินของอร่อยๆ ที่แต่ล่ะบ้านนำมา ฟังลุงป้าพูดคุยกันจนดึกดื่น


อีกครั้ง ผมเห็นพ่อเดินลงนาไปไกลลิบ แล้วกลับมา พอลูกๆ ถามก็ไม่ยอมตอบ โตขึ้นถึงเข้าใจว่า เป็นการบูชาแม่โพสพ


สิ่งใด ทำแล้วไม่เดือดร้อน เป็นผม ผมก็จะทำครับ แล้วประยุกต์ใช้กับความรู้แบบใหม่ที่ได้ศึกษา


เอาใจช่วยกับรวงข้าวอ่อนแรกแย้ม ให้ปลอดภัยจากศัตรูร้ายโดยเร็วครับ

ขอบคุณครับน้องเจม

เหมือนที่บ้านทำขวัญข้าวตอนเก็บเกี่ยวแล้ว หรือทำขวัญข้าวตอนที่ออกพรรษาค่ะ เพื่อให้ข้าวงอกงามดี ไม่มีแมลงมารบกวน เป็นความเชื่ออีกอย่างหนึ่งของชาวบ้านแถวนี้ แต่ตอนนี้พิธีทำขวัญข้าวหลังจากเก็บเกี่ยวหายไปแล้วเพราะเกี่ยวกันทั้งปีเลย ก็เหลือแต่ออกพรรษาครั้งเดียว  แต่ว่าข้าวผู้ใหญ่สูงจังนิ ดูลุงคนที่ทำพิธีเดินเข้าไปแล้วต้นข้าวเท่ากับคนยืนเลย

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หน้า