ผมเป็นคนใต้
หมวดหมู่ของบล็อก:
ตลาดนัดนาม่วง
วันนี้พ่อสอนต้นกล้าว่าคนต่างชาติเข้ามาขนเอาเงินของคนไทยกลับประเทศตัวเองปีละหลายพันล้านบาท คนต่างชาติมาลงทุนในเมืองไทยในรูปแบบของห้างสรรพสินค้าใหญ่โตหรูหรา คนไทยส่วนมากเห็นความโก้หรูหราสะดวกสบายเป็นเรื่องสำคัญจนลืมคิดไปว่ากำลังสนับสนุนให้ต่างชาตินายทุนร่ำรวยแต่คนไทยกำลังจะลำบาก
พ่อพาต้นกล้าเดินตลาดนัดในอำเภอของเรา เรียกว่า ตลาดนัดนาม่วง ผักปลาที่แม่ค้านำมาขายก็ผักปลาในบ้านเรา แม่ค้าแม่ขาย พ่อก็รู้จักเราต่อรองราคากันได้ บางทีข้าวของที่ซื้อก็มีแจกมีแถมตามประสาคนรู้จัก สินค้าที่นำมาขายก็ราคาไม่แพงเกินไป แม่ค้าแม่ขายก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ผิดกับในห้างใหญ่ๆที่เราซื้อสินค้ากับหุ่นยนต์
เดินตลาดสดบ้านเราดีกว่าเดินห้างใหญ่ๆในเมืองเป็นใหนๆ เงินบาทเงินตราก็ยังคงอยู่ในบ้านเรา แม่ค้าได้เงินจากเรา ก็นำเงินไปซื้อผักของชาวสวนมาขายในตลาดอีกชาวสวนก็มาซื้อกับข้าวในตลาด เงินตราหมุนเวียนกันอยู่ในมือบ้านเรา คนไทยด้วยกันเอง
กลับจากตลาดพ่อขับมอเตอร์ไซค์พาผมเที่ยวดูทิวทัศน์ระหว่างทางกลับบ้าน
พ่อให้ผมถ่ายภาพ บางภาพพ่อก็เป็นคนถ่ายเมื่อผ่านทุ่งนา พ่อถามผมว่ารู้มั๊ยเวลานี้คนไทยทำนาน้อยลงต่อไปถ้าไม่มีคนทำนา เราจะกินอะไรกัน จริงๆแล้วชาวนาชาวสวนมีเกียรติยิ่งกว่าอาชีพใดๆเพราะเป็นผู้ที่ผลิตอาหารเลี้ยงคนในประเทศ และ คนในโลก ใครดูถูกอาชีพชาวสวนชาวนา คนๆนั้นไม่รู้จักคุณคน เป็นคนเนรคุณต่อโลก
ผมรักบ้านเกิดของผมครับ พ่อบอกว่าที่คนสมัยนี้เรียกว่าความเจริญ ที่จริงมันเป็นความเสื่อม ธรรมชาติถูกทำลาย สิ่งแวดล้อมเป็นพิษ วัฒนธรรมที่ดีถูกละทิ้ง จิตใจคนตกต่ำ มันจะเรียกว่าเจริญได้อย่างไร
พ่อซื้อปลามาจากตลาดหนึ่งตัว บอกแม่ค้าว่าไม่ต้องทุบให้ตายนะ ผมถามว่าทำไมไม่ให้แม่ค้าเป็นคนทำปลาให้ตาย พ่อบอกว่าเราไม่ได้ซื้อไปกินนะ ปลาพวกนี้กำลังจะตายเรามีเงินไม่มากเราก็ซื้อชีวิตเขาแค่นี้ หนึ่งตัวก็พอ เราพาเขาไปปล่อย กินเขามามากแล้วให้ชีวิตเขาบ้าง
ปลาตัวนั้นดีใจมาก ดำผุด ดำว่าย โผล่ขึ้นมาขอบคุณพวกเรา แล้วว่ายทวนน้ำไป ผมถามว่าแล้วมันจะถูกจับไปกินอีกมั๊ย พ่อบอกว่าเป็นเวรกรรมของเขาในภายหน้า หมดหน้าที่เราแล้ว ที่เหลือเป็นเรื่องของชีวิตเขา
ก่อนกลับพ่อชี้ให้ผมดูแลบอกว่า เห็นมั๊ยปลาที่ยังไม่ตายมันว่ายทวนน้ำ
- บล็อกของ นายวิษณุ พรมอินทร์
- อ่าน 5559 ครั้ง
ความเห็น
lekonshore
16 พฤศจิกายน, 2010 - 21:33
Permalink
หลานต้นกล้า
น้าเล็กอายเลยนะนี่ หลานตัวแค่นี้ คิดได้มากมายขนาดนี้ ชื่นชมไปถึงพ่อแม่ด้วยนะค้าบ น้าเล็กก็คนใต้ครับ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
นายวิษณุ พรมอินทร์
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:50
Permalink
เล็กใหญ่ เล็กน้อย
ตอบพร้อมกันเลย ไม่ได้สอนหรอก แต่พูดกันไปตอนไปทำกิจกรรม เสร็จแล้วก็กลับมาถามว่า ได้อะไรบ้าง จะเขียนอะไร ก็ให้เขียนก่อน แล้วเราก็ตามแก้ไขคำให้อีกที เดี๋ยวอีกสองสามครั้งก็ให้เขียนเองแล้วไม่แก้ให้แล้ว ตอนนี้สมัครสมาชิกใหม่แล้ว เป็นเด็กชายต้นกล้า แยกบัญชีให้ เวลาเขาไปโรงเรียนเขาก็เปิดบ้านสวนพอเพียงให้เพื่อนๆที่โรงเรียนอ่านนะ ขี้โม้เป็นแหละ ที่จริงพ่อแก้คำผิดให้
นู๋เล็ก
16 พฤศจิกายน, 2010 - 21:39
Permalink
เศร้าจัง...แต่มันคือความจริง
มันคือความจริงที่เราทุกวันนี้ได้มองข้ามไป
น้ำหวาน
16 พฤศจิกายน, 2010 - 21:40
Permalink
น้องต้นกล้าคับผม
พี่หวานชอบคำสอนคุณพ่อน้องต้นกล้านะคับ น้องต้นกล้าบรรยายภาพจนพี่หวาน
เห็นภาพ ชอบค่ะชอบวิถีการใช้ชีวิตแบบนี้ช้าๆไม่เร่งรีบ ไม่แย่งกันอยู่แย่งกันกิน
แย่งแม้กระทั่งเวลาที่เดินในแต่ละวัน ชอบนะ ที่ชอบที่สุดก็ตรงที่คุณพ่อบอกว่า
ปลาที่ยังไม่ตายถึงว่ายทวนน้ำ ขอบคุณน้องต้นกล้ากะคุณพ่อมากนะจ๊ะ
นายวิษณุ พรมอินทร์
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:46
Permalink
น้ำหวาน
ฝึกให้แก มองภาพสองด้านน่ะ สัตว์เราจำเป็นต้องกินเป็นอาหาร แต่ก็ต้องฝึกให้เป็นผู้ให้ชีวิตด้วย
มะโหน่ง
16 พฤศจิกายน, 2010 - 21:44
Permalink
ลุงงงงงงงงนุ
ไม่น่าเชื่อว่าลุงจะสอนน้องกล้าได้ดีขนาดนี้ (อันนี้ชมนะเนี่ย) งานนี้ชมเชยคุณพ่อแบบเต็มๆเลย คนสมัยนี้ (บางคน) ลืมไปแล้วนะว่าชีวิตที่แท้จริงต้องการอะไร วันๆวิ่งตามแต่กระแสของโลก
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
นายวิษณุ พรมอินทร์
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:44
Permalink
แหมยายมะโหน่ง
ที่เธออ่านเนี่ย ผ่านการแก้แล้วนะ แกพิมพ์เองตอนแรก พี่อ่านแล้วยังงงเลย ก็ต้องถามใหม่ว่า ตกลงต้นกล้าจะบอกอะไร แล้วจะเขียนอะไร ลองพูดมาก่อน แล้ว ค่อยเขียน
มะโหน่ง
17 พฤศจิกายน, 2010 - 01:41
Permalink
ผิดเป็นครู
ผิดเป็นครูนะลุง น้องยังเด็กก็ต้องผ่านการขัดเกลาก่อน อีกหน่อยก็เข้าที่เอง ยังไงพี่ก็เป็นกำลังใจให้น้องกล้าอยู่แล้วนะครับ สู้ๆ
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
สร
16 พฤศจิกายน, 2010 - 21:45
Permalink
หวัดดีคับ...ต้นกล้า
ต้นกล้า...ช่างเป็นต้นกล้าที่สมบูรณ์จริง ๆ นะ น่าภูมิใจแทนพ่อ ที่ต้นกล้าได้ซึมทราบสิ่งดี ๆ จากสิ่งรอบตัวและคำสอนของพ่อ แล้ว...หลาดนัด..นาม่วง อยู่ที่ไหนละครับ...คุ้น ๆ แต่นาหม่อม อยากให้น้องต้นกล้าเข้ามาบ่อย ๆ คุยกับผู้ใหญ่ดีนะ...แต่ละคนก็เหมือนหนังสือหนึ่งเล่ม บ้านสวนมีหนังสืตั้งหลายเล่ม
sorn07(แอ๊ด)gmail(ดอท)com
นายวิษณุ พรมอินทร์
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:41
Permalink
สร
เจ้าตัวสมัครบัญชีใหม่เสร็จก็ไปนอนหน้าโทรทัศน์แล้ว น้าณุตอบแทนครับ นาหม่อมเป็นอำเภอ ส่วนนาม่วงเป็นสถานีรถไฟเป็นตลาดกลางอำเภอนาหม่อมครับ สถานีรถไฟนาม่วงอยู่ถัดจากชุมทางหาดใหญ่ ก่อนไปปัตตานีครับ
หน้า